Maatstaf. Jaargang 5

[p. 329]

A. Roland Holst
[Gedichten]

Voor P.C. Boutens^*

De tembaren zijn jong al oud en pover -
Niet gij: in u gaat zeewind nog met lover
zielsgraag te keer, en - stort uw wereld in -
te stralender houdt gij het leven over.

* Geschreven in het Liber Amicorum, ter gelegenheid van zijn 70ste verjaardag in 1940.

[p. 330]

Tussenvoegsels

Geen angst voor den dood
doet dit leven
dieper beven in zijn nood
dan angst voor het leven.

*

Wat moeten wij verdragen
tot wij vergeten zijn?
Het slijten onzer dagen
tot wij versleten zijn.

Wat bleef zeker
na bed en beker,
dan, bekeken bij het bed,
de gezonde slaap der slet -

[p. 331]

Kroonjaar

 

Leeg en gehuldigd

 

kwam hij thuis,

 

vermenigvuldigd

 

tot een muis.

Het sterven verhelend

als lood om oud roest -

naar buiten vervelend,

van binnen verwoest -

Maakte ooit eige' onwijze grootsheid
het bewustzijn zo bevreesd?
geen sterieler slapeloosheid
dan van de Europese geest.

[p. 332]

Bovenbewustzijn

 

Enkel op gezag

 

van Sebastiaan Bach

 

kan de geest nog leven

 

zonder over te geven.

Taal viel ten prooi aan woorden;
het wat verdroogt het hoe.
Gaat ons de zee verloren,
waar moet ons zeil naar toe?

Vervloekt het laag zwerk,
dat leven omnacht maakt -
Vervloekt elke kerk,
die het lichaam verdacht maakt -