Maatstaf. Jaargang 5

[p. 68]

Guillaume van der Graft
[Gedichten]

Psalm 24

De aarde is van God alleen,
zijn Geest gaat door de wereld heen,
van Hem zijn allen die hier wonen.
Hij heeft aan nacht en oceaan
een perk gesteld, waarin voortaan
een tuin van licht is voor zijn zonen.

Wie zal op hoge plaatsen staan,
wie zal de tempel binnengaan
van 's Heren heilige nabijheid?
Alleen wie wars van duist're macht
geen kind wil wezen van de nacht,
maar hart en handen heft in vrijheid.

God heeft zijn zegen toegedacht
aan al wie op zijn zegen wacht,
Hij doet hen in zijn waarheid wonen.
Hier is een volk, dat streeft naar licht,
dat uitziet naar zijn aangezicht;
Heil Israël, God zal U lonen!

Gij poorten, waarom blijft gij dicht?
Uw koning zelf is reeds in zicht;
verhef U, dat hij binnentrede!
Wie is die hoge Majesteit?
De Heer, die zijn gezag uitbreidt,
de Heer, die voor ons heeft gestreden.

Gij poorten, maakt uw ingang wijd!
Daar keert de Koning uit de strijd!
verhef U, dat hij ons regere!
Wie is die Majesteit, zo hoog?
De Heer, die voor zijn volk uittoog!
Alles wat ademt moet Hem eren.

[p. 69]

[p. 70]

Zij zullen de wereld bewonen....^*

Zij zullen de wereld bewonen,
Zij nemen het wonder ter hand,
de mensen van nacht en nevel
brengt Hij naar het heilige land.

En Hij maakt de hoogten begaanbaar
en Hij baant een weg door de zee,
van alle vier einden der aarde
brengt Hij zijn volk bijeen.

Er zal geen verzengende hitte,
geen dorst en geen honger meer zijn,
want Hij zal ze weiden aan water
dat vloeit uit het hart der woestijn.

De hemel roept uit Halleluja,
de aarde brengt leven tot stand,
de bergen bezwijken van vreugde,
de wereld wordt vaderland.

Ten dage der grote genade
als God de gebeden beloont,
dan zullen de volkeren weten
waar Hij bij de mensen woont.

* Zowel Psalm 24 als dit gedicht zijn bedoeld als kerkliederen.