Maatstaf. Jaargang 4

[p. 250]

Clara Eggink
Rembrandts portret van een oude man

Mauritshuis

Dit is een goed gezicht.
Het is niet schoon - is schoon niet leeg -
De voren die de grove neus
verbinden met den breidel van den mond,
de schaduw langs het oog,
de diepe zeeg waaruit omhoog
het voorhoofd klimt
geladderd door de drift
spreken van dagelijks werk
en van de arbeid die de ziel verricht.

Het heeft geen enkele zin
als voorbeeld voor wie zoekt
altijd te wijzen op profeet
ontdekker of genie;
eenlingen van het ras
dat tuimelt en als zaad slechts was
voor dezen.

Van een goed zaad

het vlees verbruikt, het kwaad ontgaan
aards, met van geest het ongeduld
leest men, voor uur en eeuw onthuld, hier in.

Spelonk van langen strijd
rijp van ervaren, moe van bestaan
eerbiedig om het levend zijn
zit hij daar eenzaam en zwijgt stil.

[p. 251]

 

Zou het u troosten, oude man

 

dat na drie eeuwen aan uw mond

 

ieder zijn lot herkennen kan?

 

Wat hand en ziel hier achterliet

 

aalscholver tijd verkracht het niet;

 

een mens, zijn grond, zijn doem, zijn waardigheid.