Maatstaf. Jaargang 4

[p. 124]

J.C. Bloem
Sneeuw

Het sneeuwt. Om de weemlende stilte begeven hun vleugels

den winden.

De onzijdige hemel is niet te vermurwen gelijk het bestaan.
- De rechtvaardige sneeuw valt over versmaden en over

beminden.

De sneeuw valt over de steenen waaronder de dooden

vergaan.