Maatstaf. Jaargang 4

[p. 58]

Hendrik de Vries
[Gedichten]

Credo

Zie de zoon der wildernissen:
Kracht van weerstand, kracht van aanval;
Niet hijzelf zal 't pleit beslissen
Doch zijn wapen weet waar 't slaan zal.
Dit geloof in 't heilig wapen,
Elke dichter zal 't getuigen:
Door de taal is 't vers geschapen
Dat zich wrikken laat noch buigen;
Uit het rijm is 't vers beluisterd,
Uit cadans, hemzelf te machtig,
Door geen aarzling ooit verduisterd,
Noch door twijfling vaag, tweeslachtig.
Kruipers, voor die zwier te nuchter,
Wilt gij 't ritueel ontwrichten?
Uw probeersels, driest of schuchter,
Schaaf ze: 't worden geen gedichten.
Maat en rijm zijn tovertrommen,
Taal en taalmuziek bezwering.
Moog 't profaan gezwets verstommen,
't Loos gestamel; zoek bekering
Tot aloude en strenge lering;
Zoek opnieuw die wisselwerking
Welke in onweerstaanbre ban houdt:
Klankbeperking - klankversterking,
Schoon de oningewijde 't wantrouwt.

[p. 59]

Hymne aan Shiwa

Gij Heer, wien de schoonste bouwsels
Op aard werden toegewijd,
Gij die in de tijger zijt
En in teerste bloesemvouwsels,
In bergen met ijzig panser,
In stofstorm die 't groen verlept,
In woelgedaanten die spoken
Uit branden, door U ontstoken
Gij Vogel welke onverbroken
De wiekslag in vuurgloed rept -
Verdelger, Schepper en Danser
Die dansend verdelgt en schept!

Gelijk boven stapels beelden
- Wolktumult op wolktumult -
Uw rijk zich torent, vervuld
Van aardse en onaardse weelden,
Zo, boven de stroom die brult
En bruist, en schuimt en versleurt,
Zo stijgen, tot U gebeurd,
Wie ooit, van Uw glans gekleurd,
Uw heilige waanzin deelden:
Tot U, Ruimte-en-Tijd-Verzwelger,
Herwekt steeds uit nieuwe vormen:

Heer der sterren, Heer der stormen,
Heer der stilte en Heer des doods,
In 't geringste ook grensloos groots:
Danser, Schepper en Verdelger.