Maatstaf. Jaargang 3

(1955-1956)– [tijdschrift] Maatstaf– rechtenstatus



[pagina 939]
Inge Tielman Gedichten In de uurloze morgen in de uurloze morgen als de straten nog slapen de stad een gevlochten mat is klam en vochtig de vazen op het dressoir treurig wachten op water schoolboeken zenuwachtig repetitie ademen wordt alles opnieuw gevormd
Ze is boos op de wereld ze is boos op de wereld haar ogen dromen boze dromen haar mond is een gesloten brief haar handen strelen alleen nog bomen ze loopt in het leven of ze er uit wandelt ze bewoont een kamer in haar eigen wereld een wereld-kamer ze is een mand vol boosheid een steen die ademt van toen

[pagina 940]
De koning de koning in de stad waar niemand woont in het land van niemand is een niemand-koning ik kwam tot hem knielde voor zijn bizonder grote voeten en vroeg laat mij een van uw niemanden zijn zijn gedachten gingen traag zeer traag trager dan het groeien van een oude steen hij zei mijn kind laat mij alleen ga heen gij zijt een dromer alleen dit zei de koning dit alleen en ik stond op en ging heen in het land waar niemand woont is een groot-voet koning

[pagina 941]
In de wachtkamer van in de wachtkamer van mijn lichaam wacht ik op morgen een letterpuzzel ligt strak in mijn denken zoekend in het witte licht schrijft mijn hand de schuifdeuren van mijn herinnering open uit de nevel rijst Utopia voetstappen in de gang zeggen mij dat je bent gekomen