Maatstaf. Jaargang 3(1955-1956)– [tijdschrift] Maatstaf– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 847] [p. 847] Guillaume van der Graft [Gedichten] Het Joodse meisje Ik weet niet of ik je ogen mag tutoyeren ze zijn zo kwetsbaar, ze zijn zo klein als konijnesnuitjes Mirjam, ik weet niet of ik je ogen wel noemen mag met aparte namen ze zijn zo groot als de Amstel zo donker als het water voor mijn huis hoe vaak is de zon erin ondergegaan aarde tot aarde as tot as o Mozes was een wijze man hij leidde de kinderen Israëls over de Amstel en zijn gelaat was blakend van zon. [pagina 848] [p. 848] Meimaal aan de Amstel Lammeren, vogels en voorhoofdversiersels op de verjaardag van een kind overste leeflang mag niet komen omdat hij een pet in zijn ogen draagt tante vertrouwen en oom moed doen zich te goed aan limonade ik moet maar ik kan ze niet haten de zon schijnt immers de zon en straks ontbranden de sterren de poppetjes van de nacht de lucht is een feestneus, de lippen van boven en onderwereld ontwijken elkaar voor een dag op aarde waar geen eind aan schijnt te komen o lach dart de tanden de huizen ja lach dan het kan niet op de zon staat stil in het zuiden de sterren lopen te hoop en ik voel mij gedrongen een tong van licht op het water het woord verzoening uit te spreken in een gedicht van mensen [pagina 849] [p. 849] een kind en een man en een moeder zij eten zon op het brood zij proeven de stroop van de lente het kind en de man en de moeder zij eten de maaltijd die een brok in de keel van de dood is. [pagina 850] [p. 850] Adam Liliane, meine verzauberte Landschaft ivan goll Adam geeft alle dingen namen en alle zelfstandige dieren en alle mensen uit zijn borst geboren. Adam zegt Lilian tegen het landschap Adam zegt Adam tegen de tuin tegen de bomen mompelt hij Bofried Adam zegt Godfried tegen de grond maar tegen de nacht zegt hij slaap en tegen de ochtend zegt hij denk eens aan het is denken geblazen daar komen de dieren op eigen kracht en ze worden verleden genoemd maar men zegt imperfectum de worm heet Worm en de ezel Droeg de kat heet Krom en de goudvis Zwom maar de hond Vroeg en de vogels omdat ze [pagina 851] [p. 851] toch al zo leken op wat ze deden kregen de bijnaam Ziel en de aap, de laatste omdat hij zich overhaastte Viel Vervolgens begonnen ze allemaal te zijn wat ze heetten te doen wat ze waren Het Verleden Bewaren Tussen zoveel voorbijs bijna verborgen als water in ijs en sneeuw viel Adam in slaap in zijn keel tot hij ontwaakte naakt in de morgen en Eva zag Dag moeder der levenden noem mij toekomst. [pagina 852] [p. 852] Ochtendgebed voor als het nog donker is op deze dag van de broodnijd o Heer de dag van het water en de maan werd onze aarde een stenen tafel waarop uw syllaben gebroken zijn ofschoon uw woord niet is geradbraakt de wet van uw schaduwen lengde totdat het avond was geweest en morgen en middag en nacht Ten dage dat gij gedood zijt hebben de stilte en de nacht gezeten aan de tafel van de aarde met tussen hen in het kleurloze water de doofstomme maan alleen het water, de wijn was in de aarde gedrongen alleen de maan het ongezuurde brood van de aardse taal een ouwel die ligt op de tong van de dood gij die gestorven zijt gij die verborgen zijt [pagina 853] [p. 853] Gezegende, verzwegene, beminde, overwegende woord in bet hart van de tijd licht in de buik van de vis gevleugelde, gesnavelde, gij die het ei van de menselijkheid als een voorspellende droom doet uitkomen, gij bewegende in de stilte Genegenheid van de ochtendzon dauw op het gras van ons verlangen licht in de druppels van uw eigen koelheid God aan het eind van de maan kandelaar aller sterren Wij offeren U met uw eigen dauw in de ogen de oude natuur van ons bloed wij brengen het woord van uw leven voort gehuld in de doeken van onze taal Wij bidden U, richt op de tafel van onze aarde een maaltijd aan voor alle ademhalers [pagina 854] [p. 854] Exorcisme Het is niet genoeg dat er woorden gevangen en dat er klanken worden geslacht het is niet genoeg dat het bloed kruipt waar het niet kan komen druipt waar het niet kan dromen het is niet genoeg dat er missen van requiem betekenissen voor slachtoffers worden gezongen het is niet genoeg Er moeten namen worden genoemd dingen gedoopt kinderen uitgezonden de dromen dienen gekielhaald te worden en leer de verwachtingen zwemmen Ja zoveel naamwoorden verdringen zich in mijn mond, de baarmoeder van het spreken ik zal mij met hand en teken verzetten tegen de tovenaars wet en wereld Vorige Volgende
Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd