Maatstaf. Jaargang 3

[p. 306]

Guillaume van der Graft
Gedichten

Het zeestrand

Grote zeefanfare, grote zee
schuimtrompetten steken naar de kroon van 't licht
watertrommen worden met de hand bespeeld

zand is liggen op zijn uiterste
met zes ledematen van geduld
en luisteren

Boven dit tweelinggebied
gomorraland en zeesodom
ziet men de meeuwen van de geest
tegen de wind invallen
zoutkristallen
van een verleden tijd

[p. 307]

Nijmegen

Achter mij wuift mijn
haar op de heuvels
voor mij beweegt mijn
maanblauwe mond

boven mijn ogen
stijgen de vleugels
ik ben er tegen
ik ben Nijmegen
ik ben gewond

eerwaarde zusters
ja en amen
wandelen langzaam
langs mijn neus

ik heb geen keus
ja zeggen alle
klinkende namen
die mij invallen
amen is moe

blinkende ramen
vouwen zich toe

[p. 308]

Het eendje

Ik ben nog maar pas uit het ei gekropen
ik kan op mijn zwemvliezen niet lopen
ik doe mijn ogen open als ik nies
ik ben blind van bloedverlies

en toch zal ik eens mijn vleugels ontdekken
om naar het zuiden te vertrekken
eerst groeien de woorden uit mijn huid
en dan spreek ik ze uit

ik zal in de lucht geen spoor nalaten
en niets dan schaduw over het water
nu moet ik eerst naar het water toe
maar ik weet nog niet hoe

[p. 309]

Overal hurken de dode vogels

Overal hurken de dode vogels
hadden ze daarom vingers gevangen
vliegen ze met hun ogen weg
vogeltjes let op wat ik zeg
leg jullie snavels tegen mijn wangen

Vogeltjes waarom zijn jullie dood
waarom zijn waarom zijn jullie dood
wat moet ik nu met vingers die schrijven
met ogen die lezen wat moet
ik nu met de wind
die waait en het water verstijven doet
onder mijn wimpers
in mijn ogen

[p. 310]

Wanneer

vogels dagdromen
vissen der nacht
wanneer zal zijn gekomen
op wie ik wacht

dan zal ik over U heersen
die mij nu ondermijnt
gij zult zien hoe de eerste
natuur verdwijnt

de holten van mijn ogen
zijn nesten van
paradijsvogels
die zend ik dan

uit over de heuvels
van het bestaan
gij zult uw vleugels
wijder uitslaan

dag ogensnavels
vriendjes van mij
verbreek de zegels
van 't briefgeheim
en gij slinkse vissen
die zoveel weet
uit het onderbewuste
diepzeegebied

ik laat U duiken
naar parels tijd
barnsteenmomenten
vergetelheid

ik laat U spelen
met meerminnenijd
ik laat U delen
in wat ik schrijf

ik geef U zelfs handen
een alfabet
wees dan verstandig
en doe wat ik zeg

vogels dagdromen
en vissen der nacht
let op mijn ogen
let op mijn hart