Maatstaf. Jaargang 3

[p. 302]

Christine Meyling
Gedichten

Zonsondergang

Scharlakenrode baarmoedermond
spuwt een vaatdoek van nacht
over vochtige daken.

Krankzinnige bezemstelen staren
verongelijkt tussen de stijlen
van bloedende balkons.

Slimme vogels verneuken de boel.
Flarden van libido waaien
door open slaapkamerramen.

Bedrogen echtgenoten steigeren
in kimono's achter bedekte
termen. Hun kussen branden
gaten in de gordijnen.

Schaamteloos breekt het nachtelijk uur
in etterende wonden open.
Goedkope geraniums smeken
om restanten geluk.

Ook deze dag was tevergeefs
en aan de eeuwigheid
is een oneerbaar cijfer toegevoegd.

Het was onvermijdelijk.

[p. 303]

Terzijde

Het sperma dartelt dermate
onrustig wandelen wij met witte benen
in duinen waar aafjes' rozen bloeien
dit alles is zeer ontoereikend althans
gezien door twee open ogen
wij doen er liever een dicht
en taxeren de draagkracht van duinzand
[met liefde] een halve nacht later.

Droom

Je was weer erg lesbisch vannacht
er liep een kegel uit je stem
je ogen lagen in groot slem
je lachte tot over je oren
blozend op mij verliefd
als geen ander schoof je
naast me in de schoolbank
van mijn jeugd ondeugd
zei ik maar je ogen
logen er niet om ik paste
al mijn troeven haastig ruilend
voor een latere neurose.

[p. 304]

Foto

Tegenover je ogen kan ik niet nee zijn
tegenover je ogen moet ik positief
langs mijn leven heenlopen hartverscheurend
is ons misverstand: ik zal het feilloos
spelen doodzwaar ligt mijn leven
op het jouwe: ik lieg het lichter
tegenover je ogen moet ik mijn lichaam
stellen in technicolor
afgedrukt handen en voeten
afgerukt.

Incident

Je tong was anders
ik schreef gedichten met mijn ogen
laat maar zei je en je smeet
je mond dicht als een deur

mijn tong heeft zich
beledigd teruggetrokken.

Dat is het

Hij begrijpt me wel
dat is het niet maar
als hij me begrepen heeft
zegt hij zo, ben jij zo

ik ben een vies beestje
dat over zijn leven kruipt.

[p. 305]

Devaluatie

Je opent de deur ieder moment
kom ik binnen vrolijk en met
een nieuw dubbeltje hoop

maar als ik bij je ben
word je een boos kind
met een stampvoetend oogje

je zegt niets

ik wissel haastig

tien koperen tranen.

Liefhebben is lelijk

Liefhebben is lelijk
en ouderwets men doet
het niet meer ik
weet het ik werk
ook met handen en
voeten om mijn hart
te boven te blijven.