Maatstaf. Jaargang 3

[p. 33]

Martinus Nijhoff
De idioot in de lente

Er vielen woorden van de zon
Diep in mijn hart naar binnen
En verdronken in me
Als in de steile schaduw van een bron.

Gaat iemand met mij mee
Om luisterend te zwijgen

Gaat iemand met mij mee
Leg dan zacht en heel dicht
't Gezicht aan mijn gezicht -

De lange groene golven stijgen
En stijgen dansend uit de grot:

Het wordt een zee waarin we drijven
Het wordt een zee tot aan den horizon
Het wordt een wijd en stil en zilveren licht
St! 't Is de vloed van God