Maatstaf. Jaargang 2

[p. 469]

Lucebert
[Gedichten]

Sin & Meriba

Jezus lag te lachen
omdat hij geen eten meer had
leeg was de aarde en zwart
maar jezus lag te lachen

Dood was het dagelijks brood
en dood het gedienstige dier
dood de gewillige schoot
de gespierde wil een vampier

Geen pijn en geen angst geen licht
de vensters helder en kuis
de nacht met een stalen gezicht
sloeg een gezuiverd gezwel aan het kruis

De haan daarenboven driemaal
in de droom van de routineur
in het voorhang een veilige scheur
en weer wakker vrij van verhaal

Dit was hel en woestijn
dit de grimmige rots
en daar moest het lachen zijn
om gods brood en de wateren gods

[p. 470]

Rijk

Zie je spiegel wordt blind
je gezicht zo klein als een kind
je gezicht een nietige ster
tussen de storm en de wind

De weg die je ging was zo oud
als de hand die hangt uit de wolk
en de vlam die je vroeg zo koud
als de driftige sikkel de sluipende dolk

Maar nog nimmer zo rijk
als bij stenen voor brood
bouw je je troon in het slijk
met de bronstige troffel de dood

[p. 471]

Nonnen

Ik bemin de nonnen
die op varkens jagen
met ronde haren

In de onrust der nonnen
denkt de dichter liefde
onschuldig vliegend

Naar het kruis op de berg
goed voor een onderdak
boven het diepzinnige brood

Dat iedereen eet
dat iedereen liefheeft
dag & nacht

Wees vroom vrouw en scherpzinnig
deel het lichaam met de dood
zo leeft ook de dichter de liefde