Maatstaf. Jaargang 1

[p. 737]

Bert Bakker
Waarom daarom

Omdat J.B. Charles voor zijn bijdrage over Volg het spoor terug in de rubriek Het laatste woord een ruimte vroeg van ongeveer twintig bladzijden druks; omdat ik de rubriek van Dr B.W. Schaper liever niet zag onderbroken; omdat ik in dit nummer een nieuwe rubriek van Paul Rodenko wenste aan te vangen; en omdat ik als uitgever-redacteur (in die eerste hoedanigheid van meer dan van Maatstaf alleen) aandacht wilde besteden aan de Boekenweek, die dit jaar wordt gehouden in Maart, dáárom is deze laatste aflevering van de eerste jaargang van Maatstaf met zestien bladzijden uitgebreid.

Ik kan het zelf nauwelijks geloven, dat ik vanavond een paar mededelingen zit te schrijven voor reeds het twáálfde nummer van mijn tijdschrift; zó vers is nog de herinnering, dat ik het, meer dan een jaar geleden, deed voor het éérste.

Maatstaf heeft het ruimschoots ‘gehaald’. Het is met bijna onverdeelde welwillendheid begroet en in zijn ontwikkeling gevolgd. Het behoeft bij het ingaan van zijn tweede bestaansjaar geen aanspraak te maken op overheidssteun.

Voor een Nederlands letterkundig tijdschrift verheugt het zich in een ongekend hoog aantal abonné's en de lezerskring breidt zich nòg dagelijks uit. Maatstaf bloeit, dank zij zijn medewerkers, maar niet minder dank zij zijn duizenden lezers.

Ten aanzien van het Aprilnummer, de eerste aflevering van de tweede jaargang, zij het volgende meegedeeld: de abonné's hebben in de dagbladen wellicht gelezen, dat omstreeks half April tenminste acht en misschien zelfs negen Nederlandse letterkundige en algemeen-culturele tijdschriften zullen verschijnen met een gemeenschappelijk geredigeerd nummer. Het zijn: Critisch Bulletin, De Gids, de Kroniek van Kunst en Kultuur, Maatstaf, De Nieuwe Stem, Ontmoeting, Podium en Roeping. Met de uitgeefster van Het Boek van Nu zijn op dit ogenblik de onderhandelingen nog niet ten einde gevoerd: de redàctie van dit tijdschrift heeft echter reeds

[p. 738]

haar adthaesie betuigd en haar medewerking toegezegd.

Deze gemeenschappelijke aflevering komt in de plaats van de gewone Aprilaflevering. Zij zal heten Nationale snipperdag. Behalve, dat een groot aantal schrijfsters en schrijvers (op dit ogenblik zijn reeds meer dan zestig bijdragen ontvangen) protest wensen aan te tekenen tegen de disqualificatie van de 5e Mei, herdenken de meesten van hen onze doden uit de jaren '40-'45. Wat in deze maand in het parlement niet mogelijk bleek: het innemen van een positief gemeenschappelijk standpunt, ongeacht politieke overtuigingen, t.a.v. de viering van onze bevrijdingsdag, willen de kunstenaars, de werkelijke woordvoerders in de voorhoede van een volk, in deze grote gemeenschappelijke tijdschriftenaflevering wáár maken. Hun stem verheffen de generatie van Victor E. van Vriesland tot en met die van Elburg en Kouwenaar.

Het eerste ‘gewone’ nummer van Maatstaf verschijnt dan weer op 1 Mei. In dat nummer wil ik enige mededelingen doen over de medewerking van de heer C.C. Spiering, verbonden aan de Letterkundige Verzameling van het Haagse Gemeente-Archief. Zoals men weet, zal deze uitgebreide en belangrijke verzameling binnenkort deel uit gaan maken van het pas opgerichte Nederlands Letterkundig Museum en Documentatiecentrum^*, dat in den Haag zal worden gevestigd.

De eerste bijdrage van de heer Spiering heet: Willem Kloos over Couperus. Zij bevat in extenso een door Vosmaer voor De Nederlandsche Spectator geweigerde kritiek op Couperus' gedichtenbundel Een lent van vaerzen, die kortgeleden tevoorschijn is gekomen uit de nalatenschap van Jeanne Kloos-Reyneke van Stuwe en die professor Stuiveling, toen hij in 1939 De briefwisseling Vosmaer-Kloos uitgaf, blijkens een mededeling op blz. 39 van zijn inleiding op deze briefwisseling, nog niet tot zijn beschikking had.

* Zie Maatstaf afl. 6, September 1953.