Maatstaf. Jaargang 1

[p. 564]

J.B. Charles
[Gedichten]

Für Elise

poco moto

Er is een naam die mij soms in de nacht
als zachte regen
tegen 't raam
komt slaan en vraagt
weet je nog wel.
Dan zeg ik ik heb ook aan jou gedacht.
Dan hoor ik weer het dunne tingeling
dat jij bedoelt,
de streling heb
ik weer gevoeld
zo bleek zo zacht is de herinnering
dat ik moet zoeken naar het goede woord,
ik neurie an
auf hinter ne-
ben in über unter
vor und zwischen,
o 't innige glasdunne singeling
waarmee jij lacht wanneer jij dit weer hoort,
jij weet het weer
omdat jouw naam
als zachte regen
druppelt tegen
mijn raam.

[p. 565]

Waarheen daarheen

Ga liever die brief niet schrijven,
met de scherpe pen van gelijk
op geschept papier van zo is het,
want morgen zul je hem langzaam
in repen scheuren want het brandmerk
in de rug, van gelijk, is ondragelijk.

Ga nu liever slapen maar morgen,
snel morgenvroeg op de vleugels
van het ongelijk naar haar toe:
zij zal je niet zonder glimlach verstoten.

En leid dan het wolkje wit aan de lijn,
als een verre ballon boven 't hoofd;
ik raad je een platte strohoed te dragen,
een streepbroek de pijpen hoogomgeslagen,
om met blote tenen het gras door te gaan.
Waarheen daarheen. Ga nu maar slapen.