Maatstaf. Jaargang 1

(1953-1954)– [tijdschrift] Maatstaf– rechtenstatus



[pagina 396]
H.J. Van Tienhoven [Gedichten] De Heiligen der Laatste Dagen Heiligeweg naar het water de singel van alle dagen, als smalle lichtspleet erboven een hemel van klatergoud Ook hier zijn de fietsers verloren voor deze wereld geschapen ver buiten kantooruren om Ik ben ook hier niet meer thuis met Huizenga niet en met Ad niet ze zijn als de heiligen van de laatste dagen wanhopig op zoek naar stenen voor brood zij staan voor het laatste gericht van hun feilloze boekenkasten met handen gewassen in onschuld ik ben roodverbrand van de schuld Ze hebben bewondering voor wat zij m'n levensdrift noemen ze weten niet dat het een dier is dat zinloos draaft door z'n kooi Heiligeweg naar het water in Amsterdam zijn de stenen van dezelfde rivierklei gebakken als op het Voorhout en de Zeestraat maar de Rijnoevers kent men er niet.

[pagina 397]
Man Ik sla het vuur van mij af dat in de nacht is gevallen ik sta op de grens van het land de sterreregens van gister zijn gedoofd in het leigrauwe water de zon gaat achter mij op straks ben ik mijn eigen schaduw ik val aan het eind van een voetspoor dat achterblijft in nat zand Misschien zullen kinderen later met onbeholpen letters mijn naam langs de vloedlijn schrijven omdat het de hunne is Maar ik ben dan verder getrokken tot waar ze mij niet mogen volgen omdat eenzaamheid een vergrijp is aan de reden van ons bestaan.