Lux. Jaargang 1

Ik zal het doen

Ik zal de wonden heelen,
Ik zal den vijand slaan.
Ik zal de dichtgesnoerde kelen
bevrijden, dat zij zingen gaan!

Ik zal die treuren troosten,
hun sieraad zijn voor asch.
De kleinste tot den grootste
zal 't zien als 't vroeger was.

Niet dat het oude weerkeert: -
dat is tot asch vergaan,
maar 't diep verslagen harte
zal eindelijk openstaan

voor 't woord Mijns mond, dat geeft
zoo wonderbare licht...
dat wie in 't donker leeft,
terug krijgt het gezicht -

en oog krijgt voor de eeuwigheid,
waarin verlies wordt winst,
en wat verscheurd werd in den tijd,
toch weer zijn eenheid vindt.

G.E. ALERS.