Lutherse Bijbel (1648)

Het xxj. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Is eene korte beschrijvinge des eeuwigen levens. II. Is een wijt-loopiger beschrijvinge der Hemelscher vreugde ende Wooninge.

I.1

ENde ick sagh eenen nieuwen Hemel, ⁺ ende eene nieuwe Aerde: want de eerste Hemel, ende de eerste Aerde verginck, ende de Zee en is niet meer.

+ Ies. 65,17. cap. 66.22. 2 Petr. 3,13.

2

Ende ick Iohannes sagh de heylige Stadt, het nieuwe Ierusalem, ⁺ van Godt uyt den Hemel neder-dalen, toe-bereydt als een vercierde bruyt haren man.

+ Gal. 4,26. Ebr. 11,10. cap. 12,22. cap. 13,14. Apoc. 3,12.

3

Ende ick hoorde een groote stemme van den Stoel, die seyde: ☜Siet daer, een Hutte Godts by de Menschen; ⁺ ende Hy sal by haer woonen, ende sy sullen sijn volck zijn: ende Hy selve Godt met haer, sal haer Godt zijn.

+ Ezech. 37,27. 1 Thess. 4,17.

4

Ende Godt sal af-wisschen alle tranen van hare oogen; ⁺ ende de Doot en sal niet meer zijn; noch rouwe, noch geroep, noch smerte en sal meer zijn: want het eerste is vergaen☞.

+ Ies. 25,8. Apoc. 7,17. Ies. 65,19.

5

Ende die op den Stoel sat, seyde: ☜Siet, Ick make’t alles nieuw☞. ⁺ Ende Hy seyt tot my: Schrijft, want dese woorden zijn waerachtigh ende gewis.

+ Ies. 43,19. 2 Cor. 5,17. Apoc. 19,9.

6

Ende Hy sprack tot my: ⁺ Het is geschiedt: ☜Ick ben het A ende het O, het Begin ende het Eynde. ^* Ick sal den dorstigen geven van de fonteyne des levendigen waters om niet.

+ Ies.41,4. cap. 44,6. cap. 48,12. Apoc. 1.8, 11, 17.

* Ies. 55,1. Ioh.4.4, 14. cap. 7,37. Apoc. 22,17.

7

Wie over-wint, die sal ’t alles ⁺ be-erven: ende Ick sal sijn Godt zijn, ende hy sal mijn soon zijn.

+ Rom. 8,17.

8

Maer den vertsaegden ende ongeloovigen, ende grouwelijcken, ende doot-slagers, ende hoereerders, ende tovenaers, ende afgodischen, ende allen leugenaers, dier deel sal zijn in den Poel, die met vyer ende swavel brandt: ’t welck is de tweede Doodt☞.

II.9

ENde een van de seven Engelen quam tot my, ⁺ welcke de seven schalen vol hadden van de laetste seven plagen, ende sprack met my, ende seyde: Komt, ick sal u het Wijf toonen, ⁺ de Bruyt des Lams.

+ Apoc. 15,1.

+ Apoc. 19,7.

10

Ende voerde my wegh in den geest op eenen grooten ende hoogen bergh, ende toonde my de groote Stadt, het heylige Ierusalem, neder-dalende uyt den Hemel van Godt:

11

Ende hadde de heerlijckheyt Godts; ende haer licht was gelijck den aller-

[fol. 131v]

-edelsten steen, eenen helderen Iaspis.

12

Ende hadde een groote ende hooge muer, ende hadde twaelf poorten, ende op de poorten twaelf Engelen, ende namen geschreven, welcke zijn de twaelf geslachten der kinderen Israëls.

13

Van ’t Oosten drie poorten, van ’t Noorden drie poorten, van ’t Zuyden drie poorten, van ’t Westen drie poorten.

14

Ende de muer der Stadt hadde twaelf fondamenten, ende in deselve de namen der twaelf Apostelen des Lams.

15

Ende die met my sprack, hadde een gulden riet, dat hy de Stadt meten soude, ende hare poorten ende muer.

16

Ende de Stadt ligt vier-kant, ende hare lengde is soo groot als de breedte. Ende hy mat de Stadt mettet riet, op twaelf duysent velden weegs: de lengte, ende de breedte, ende de hoogte der Stadt zijn gelijck.

17

Ende hy mat haren muer, ^a hondert ende vier-en-veertigh ellen, nae de mate een’s Menschen, die de Engel hadde.

a Hondert ende vier-en-veertigh ellen) dat is de dickte van de muer.

18

Ende het gebouw hares muers was van Iaspis: ende de Stadt van louter gout, gelijck reyn glas.

19

Ende de fondamenten des muers ende der Stadt waren verciert met allerley edel gesteenten. ⁺ Het eerste fondament was een Iaspis, het tweede was een Sapphier, het derde een Chalcedonier, het vierde een Smaragd,

+ Exod. 28,17, etc.

20

Het vijfde een Sardonych, het seste een Sardis, het sevende een Chrysolith, het achtste een Beryl, het negenste een Topasiër, het tiende een Chrysopras, het elfste een Hyacinth, het twaelfste een Amethyst.

21

Ende de twaelf poorten waren twaelf peerlen; ende een yegelicke poort was van eene peerle: ende de straten der Stadt waren louter goudt, als een door-schijnende glas.

22

Ende ☜ick en sagh geenen Tempel daer-in: want de Heere de almachtige Godt is haren Tempel, ende het Lam.

23

Ende de Stadt en behoeft geene Sonne, ⁺ noch de Mane, dat sy haer schijne: want de heerlijckheyt Godts verlichtse, ende hare keersse is het Lam☞.

+ Jes. 60.19, 20. Apoc. 22,5.

24

Ende de Heydenen, ⁺ die daer saligh worden, wandelen in ’t selve licht: ende de Koningen op Aerden sullen hare heerlijckheyt in deselve brengen.

+ Jes. 60,3.

25

Ende hare poorten en worden niet toe-gesloten des daegs: ⁺ want daer en sal geen nacht zijn.

+ Jes. 60,11.

26

Ende men sal de heerlijckheyt ende de eere der Heydenen in deselve brengen.

27

Ende ☜daer en sal niet gemeyns, ⁺ ende dat grouwel doet ende leugen, in-gaen; maer die geschreven zijn in het levendige Boeck des Lams☞. ⁺

+ Jes. 35,8.

+ Apoc. 3,5. cap. 20,12.