Lutherse Bijbel (1648)

Het xviij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Verkondigt een Engel den val van Babylon. II. Vermaent eene stemme, dat men daer uyt gaen sal. III. Wort de straffe des Anti-Christs af-gebeeldt.

I.1

ENde daer nae sagh ick eenen anderen Engel neder-dalen van den Hemel, ⁺ die hadde een groote macht, ende de Aerde wiert verlicht van sijne klaerheyt:

+ Dit is het vreugden-geroep over den gevallenen Paus.

2

Ende riep uyt macht met een groote stemme, ⁺ ende seyde: Sy is gevallen, sy is gevallen, Babylon de groote, ende eene behuysinge der Duyvelen geworden, ende eene bewaringe aller onreyne geesten, ⁺ ende een bewaringe aller onreyne ende hatelijcke vogelen:

+ Jes. 21,9. Jer. 51,8. Apoc. 14,8. cap. 16,19. cap. 17,5.

+ Jes. 13.21, 22. cap. 34.13, 14. Jer. 50,39. cap. 51,37.

3

^* Want van den wijn des toorns harer hoererye hebben alle Heydenen gedroncken, ende de Koningen op Aerden hebben met haer hoererye bedreven, ende hare koop-lieden zijn rijck geworden van hare groote ^a weelde.

* Apoc. 14,8. cap. 17.2, 4.

a Weelde) moet-wille.

II.4

ENde ick hoorde een andere stemme van den Hemel, die seyde: ☜Gaet uyt van haer, ⁺ mijn volck, dat ghy niet deelachtigh en wordet harer sonden; op dat ghy niet van hare plagen wat en ontfangt:

+ Jes. 48,20. cap. 52,11. Jer. 50,8. cap. 51.6, 45.

5

Want hare sonden reycken tot den Hemel toe, ende Godt gedenckt aen haren wrevel☞.

6

Betaelt haer, ⁺ gelijck sy u betaelt heeft; ende maeckt ’et haer twee-voudigh, nae hare wercken: ende met welcken kelck sy u in-geschoncken heeft, schencket haer twee-voudigh in.

+ Psal. 137,8. Ies. 33,1.

7

Soo veel als sy haer selven heerlijck gemaeckt, ende haren moet-wille gehadt heeft, soo veele quale ende rouwe schencket haer in. Want sy segt in haer herte: Ick sitte, ende ben eene Koninginne, ⁺ ende en sal geene weduwe zijn, ende geen rouwe en sal ick sien.

+ Ies. 47.7, 8.

8

Daerom sullen hare plagen op eenen dagh komen, de doot, rouwe, ende honger; met vyer sal sy verbrandt worden: want sterck is Godt de Heere, die haer oordeelen sal.

9

Ende de Koningen op Aerden, die met haer gehoereert, ende moet-wille bedreven hebben, sullense beweenen, ⁺ ende over haer rouw-klagen, wanneer sy sien sullen den roock van haren brant:

+ Ezech. 26,16.

10

Ende sullen van verre staen uyt vreese van hare quale, ende seggen: ⁺ Wee, wee, de groote stadt Babylon, de stercke stadt! want in eene uyre is uw’ oordeel gekomen.

+ Psal. 38,12.

11

Ende de koop-lieden op Aerden sullen weenen ende rouwe dragen by haer selven, ⁺ dat hare ware niemant meer koopen en sal:

+ Ezech. 27,36.

12

De ware van gout, ende silver, ende edel-gesteente, ende de peerlen, ende sijde, ende purper, ende scharlaken, ende allerley Thynen-hout, ende allerley vaten van yvoor, ende allerley vaten van kostelijck hout, ende van koper, ende van yser,

13

Ende kaneel, ende Thymian, ende salve, ende wieroock, ende wijn, ende olye, ende meel-bloeme, ende tarwe, ende vee, ende schapen, ende peerden, ende wagenen, ende doode lichamen, ende zielen der Menschen.

14

Ende het fruyt, daer uwe ziele lust aen hadde, is van u geweken: ende al wat lecker ende heerlijck was, is van u geweken; ende ghy en sult sulcx niet meer vinden.

15

De koop-lieden sulcker waren, die van haer zijn rijck geworden, sullen van verre staen, uyt vreese van hare quale, weenen ende rouw-klagen,

16

Ende seggen: Wee, wee, ⁺ de groote Stadt! die bekleedt was met sijde ende purper, ende scharlaken, ende verguldt was met gout, ende edel-gesteente, ende peerlen:

+ Apoc. 17,4.

17

Want in eene uyre is verwoest alsulcken rijckdom. Ende alle schippers, ⁺ ende de hoop der gener die op de schepen handelen, ende de schip-lieden die ter Zee handelen, stonden van verre,

+ Ies. 23,14. Ezech. 27.19, 20.

18

Ende riepen, doe sy den roock van haren brant sagen, ende seyden: Wie is de groote Stadt gelijck?

19

Ende sy wierpen stof op hare hoofden, ende riepen, weenden ende rouw-klaegden, ende seyden: Wee, wee, de groote Stadt! in welcke rijck geworden zijn alle, die daer schepen in de Zee hadden, van hare ware: want in eene uyre is sy verwoest.

20

Verblijdt u over haer, Hemel, ende ghy heylige Apostelen ende Prophe-

[fol. 130v]

ten: want Godt heeft uw’ oordeel aen haer geoordeelt.

III.21

ENde een stercke Engel hief eenen grooten steen op, als eenen meulen-steen, wierp hem in de Zee, ende seyde: ⁺ Alsoo sal de groote Stadt Babylon met eenen storm verworpen, ende niet meer gevonden worden.

+ Ier. 51.63, 64.

22

Ende de stemme der sangers ende snaren-speelders, ⁺ der pijpers ende basuyners, en sal niet meer in u gehoort worden; ende geen ambachts-man van eenigh ambacht en sal meer in u gevonden worden: ende de stemme des meulens en sal in u niet meer gehoort worden,

+ Ies. 24,8. Ier. 7,34. cap. 25,10. Ezech. 26,13.

23

Ende de stemme des bruydegoms ende der bruyt en sal in u niet meer gehoort worden: ⁺ want uwe koop-lieden waren Vorsten op Aerden; want door uwe tooverye zijn verleydt geworden alle Heydenen.

+ Ier. 7,34. cap. 16,9. cap. 25,10. cap. 31,11. Baruch 2,23.

24

Ende het bloet der Propheten ende der Heyligen is in haer gevonden geworden, ⁺ ende aller der gener die op Aerden gedoodt zijn.

+ Matth. 23,35.