Lutherse Bijbel (1648)

Het xvij. Capittel.

Begrijpt het begin van ’t seste Gesicht, ende dat in twee deelen: I. Wort beschreven de groote Babylonische Hoere, sittende op een roset-verwigh dier. II. Verklaert den Engel, wat die Hoere ende dat Dier beteeckenen.

I.1

ENde daer quam een van de seven Engelen, ⁺ die de seven schalen hadden, sprack met my, ende seyde tot my: Komt, ick sal u toonen het oordeel der groote Hoere, die daer op vele wateren sit:

+ Apoc. 15,1. Hier vertoont hy de Roomsche Kercke in hare gestalte, ende wesen, die verdoemt sal worden.

2

Met welcke gehoereert hebben de Koningen op Aerden; ende die daer woonen op Aerden, ⁺ droncken geworden zijn van den wijn harer hoererye.

+ Apoc. 14,8.

3

Ende hy bracht my in den geest in de woestijne: ende ick sagh het Wijf sitten op een roset-verwigh Dier, dat was vol van namen der lasteringe, ⁺ ende hadde seven hoofden, ende tien hoornen.

+ Dan. 7,7. Apoc. 13,1.

4

Ende het Wijf was bekleedt met scharlaken ende roset-verwe, ende verguldt met gout, ende edel gesteente, ende peerlen; ende hadde een gulden beker in de hant, vol van grouwel ende onreynigheyt harer hoererye.

5

Ende aen haer voor-hooft geschreven den naem, de ^a Verholentheyt, de groote Babylon, de moeder der hoererye ende aller grouwelen op Aerden.

a Verholentheyt) dat is de geestelijcke groote Babylon, etc.

6

Ende ick sagh het Wijf droncken van het bloet der Heyligen, ende van het bloet der Getuygen Iesu. Ende ick verwonderde my seer, doen ickse sagh.

II.7

ENde de Engel seyde tot my: Waerom verwondert ghy u? Ick sal u seggen de verholentheyt van het Wijf, ende van het Dier dat haer draegt, ende heeft seven hoofden, ende tien hoornen.

8

Het Dier, dat ghy gesien hebt, is geweest, ende en is niet, ende sal weder-komen uyt den Afgront, ende sal varen in de verdoemenisse: ende sullen haer verwonderen die op Aerden woonen (welcker namen niet geschreven en staen in het Boeck des levens van ’t begin der Werelt) als sy sien het Dier, dat het geweest is, ende ^b niet en is, hoe-wel het doch is.

b Het Roomsche Rijck is, ende en is doch niet:) want ’ten is niet het geheele, maer is nae sijnen val door den Paus weder op-gebracht.

9

Ende hier is de sin, daer wijsheyt toe hoort. De seven hoofden zijn seven bergen, op welcke het Wijf sit, ende zijn seven Koningen.

10

^c Vijf zijn gevallen, ende ^d d’een is, ende d’ander en is noch niet gekomen: ende wanneer ^e hy komt, moet hy een kleynen tijt blijven.

c Vijf) tegen ’t Oosten in Griecken-lant.

d Een) dat is Duytsch-lant.

e Dat is nu Spanien.

11

^* Ende het Dier: ^f dat geweest is, ende niet en is, dat is de achtste, ende is

* Apoc. 13,1.

f Romen ofte Italien.

[fol. 130r]

van de seven, ende vaert in de verdoemenisse.

12

Ende de tien hoornen, die ghy gesien hebt, dat zijn ^g tien Koningen, die het Rijck noch niet ontfangen en hebben; maer als Koningen sullen sy eenen tijt macht ontfangen met het Dier.

g Tien Koningen) dat zijn d’andere Koningen, als Hungarien, Bohemen, Polen, Vranckrijck, etc.

13

Dese hebben eene meyninge, ende sullen hare kracht ende macht het Dier geven.

14

Dese sullen strijden met het Lam; ⁺ ende het Lam salse over-winnen, (☜want het is de Heere aller Heeren, ⁺ ende de Koningh aller Koningen☞,) ende met Hem de beroepene, ende uyt-verkorene, ende geloovige.

+ Apoc. 5,6. cap. 14,1.

+ 1 Tim. 6,15. Apoc. 19,16.

15

Ende hy seyde tot my: ⁺ De wateren, die ghy gesien hebt, daer de Hoere sit, zijn volckeren, ende scharen, ende Heydenen, ende spraken:

+ Jes. 8,7. Jer. 47,2.

16

Ende de tien hoornen, die ghy gesien hebt op het Dier, die sullen de Hoere haten, ende sullense ^h woest maken, ende naeckt: ^* ende sullen haer vleesch eten, ende sullense met vyer verbranden.

h Sy houden haren Paus, ende beschutten hem; maer sy plucken hem wel, dat hy moet naeckt worden, ende de goederen verliesen. Defensores Papae, devoratores ejus.

* Job 19,22. Psal. 27,2.

17

Want Godt heeft’et haer gegeven in haer, herte te doen sijne meyninge, ende te doen eenerley meyninge, ende te geven haer Rijck het Dier, tot dat vol-eyndet worden de woorden Godts.

18

Ende het Wijf, dat ghy gesien hebt, is de ⁺ groote Stadt, die het Rijck heeft over de Koningen op Aerden.

+ Apoc. 16,19.