Lutherse Bijbel (1648)

Het xij. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Basuynt de sevende Engel, waer op verscheydene dingen gevolgt zijn. II. Is het begin van ’t vierde Gesicht, waer-in twee weder-partijen, namelijck een barende Vrouwe, ende een roode Draecke, als oock Michaël strijdende met dien Draecke, vertoont worden.

I.15

ENde de sevende Engel basuynde, ⁺ ende daer wierden groote stemmen in den Hemel, die seyden: ☜De Rijcken der Werelt zijn onses Heeren, ende sijnes Christi geworden; ende Hy sal regeren van eeuwigheyt tot eeuwigheyt☞.

+ Hier komt de wereltlijcke Paus: maer hy troost eerst wederom de Christenen tegen sulcken grouwel. Apoc. 10,7.

16

Ende de vier-en-twintigh Outsten, ⁺ die voor Godt op hare stoelen saten, vielen op hare aen-gesichten, ende baden Godt aen,

+ Apoc. 4.4, 10.

17

Ende seyden: Wy dancken u, Heere almachtige Godt, ⁺ Ghy die zijt, ende waert, ende toe-komende zijt, dat Ghy hebt aen-genomen uwe groote kracht, ende heerscht:

+ Gen. 17,1. Apoc. 1,4.

18

Ende de Heydenen zijn toornigh geworden, ende uwen toorn is gekomen, ende de tijt der dooden om te oordeelen, ende te geven den loon uwen Knechten den Propheten, ende den Heyligen, ende den genen die uwen Naem vreesen, den kleynen ende grooten; ende om te verderven de gene, die de Aerde verdorven hebben.

II.19

ENde de Tempel Godts wiert op-gedaen in den Hemel, ende de Arke sijn’s Testaments wiert in sijnen Tempel gesien: ende daer geschiedden blixemen, ende stemmen, ende donderen, ende Aerd-bevinge, ende een grooten hagel.

1

Ende daer verscheen een groot teecken in den Hemel: ⁺ een Vrouwe met de Sonne bekleedt, ende de Mane onder ha-re voeten, ende op haer hooft een kroone van twaelf sterren:

+ Het XII. Cap. Gr.

2

Ende sy was swanger, ende riep, ende was in barens-noot, ende hadde groote quale ter geboorte.

3

Ende daer verscheen een ander teecken in den Hemel: ende siet, ⁺ een groote roode Draeck, die hadde seven hoofden, ende tien hoornen, ende op sijne hoofden seven kroonen:

+ Apoc. 20,2.

4

Ende sijn steert trock het derde deel der sterren, ende wierpse op de Aerde. Ende de Draeck tradt voor de vrouwe, die baren soude; op dat, wanneer sy gebaert hadde, hy haer kint soude verslinden.

5

Ende sy baerde eenen soon, een knechtken, ⁺ die alle Heydenen soude weyden met de yseren roede: ende haer kint wiert ontruckt tot Godt ende sijnen stoel.

+ Psal. 2,9. Apoc. 19,15.

6

Ende de Vrouwe ontvluchtede in de woestijne, daer sy hadde eene plaetse bereydt van Godt, op dat sy aldaer soude gevoedt worden duysent twee hondert ende tsestigh dagen.

7

^❧ Ende daer verhief hem een strijt in den Hemel: Michaël ende sijne Engelen streden met den Draeck; ende de Draeck streedt, ende sijne Engelen:

❧ Epistel op den dagh van den Aerts-Engel Michaël.

8

Ende en over-wonnen niet; oock en wiert hare plaetse niet meer gevonden in den Hemel.

9

Ende de groote Draeck, de oude Slange, die daer heet de Duyvel ende Satanas, die de gantsche werelt verleydt, wiert uyt-geworpen: ende wiert geworpen op de Aerde; ⁺ ende sijne Engelen wierden oock daer henen geworpen.

+ Apoc. 20,2.

10

Ende ick hoorde eene groote stemme, die seyde in den Hemel: ☜Nu is het heyl, ende de kracht, ende het Rijck, ende de macht onses Godts, sijnes Christi geworden: dewijle die verworpen is, diese verklaegde dagh ende nacht voor Godt.

11

Ende sy hebben hem over-wonnen door des Lams bloet, ende door het woort harer getuygenisse: ende en hebben haer leven niet lief gehadt ter doot toe.

12

Daerom verblijdt u, ghy Hemelen, ende die daer-in woonen☙. Wee den genen die op Aerden woonen, ende op de Zee! want de Duyvel komt tot u af, ende heeft eenen grooten toorn: ende weet, dat hy weynigh tijt heeft☞.

13

Ende doe de Draeck sagh, dat hy verworpen was op de Aerde, so vervolgde hy de Vrouwe, die het knechtken gebaert hadde.

14

Ende der Vrouwe wierden twee vleugelen gegeven, [als] een’s grooten arents, dat sy in de woestijne soude vliegen op hare plaetse, daer sy soude gevoedt worden eenen tijt, ende twee tijden, ende eenen halven tijt, voor het aen-gesicht der Slange.

15

Ende de Slange schoot nae de Vrouwe uyt haren mont een water, als eenen stroom, dat hyse soude verdrincken:

16

Maer de Aerde holp de Vrouwe, ende dede haren mont op, ende verslondt

[fol. 128v]

den stroom, dien de Draeck uyt sijnen mont schoot.

17

Ende de Draeck wiert toornigh op de Vrouwe, ende ginck henen om te strijden met de overige van haer zaet, die daer Godts geboden houden, ende hebben het getuygenisse Iesu Christi.