Lutherse Bijbel (1648)

Het x. Capittel.

Wort een seker Engel beschreven in drie deelen: I. Wort verhaelt, wie hy geweest zy. II. Wort voor-gestelt sijne hoedanigheyt, ende III Sijne verrichtinge.

I.1

ENde ick sagh eenen anderen stercken Engel van den Hemel af-komen, ⁺

+ Gen. 48,16. Mal. 3,1.

II.

DIe was met een wolcke bekleedt, ende een regen-boge op sijn hooft: ⁺ ende sijn aen-gesicht, als de Sonne; ende sijne voeten, ⁺ als de vyer-pijlaren:

+ Apoc. 4,3. Apoc. 1,16.

+ Apoc. 1,15.

2

Ende Hy hadde in sijne hant een boecxken op-gedaen: ende Hy settede sijnen rechteren voet op de Zee, ende den slinckeren op de Aerde.

3

Ende Hy riep met een groote stemme, ⁺ gelijck een leeuw brult: ende als Hy riep, spraken seven donderen hare stemmen.

+ Amos 3,8. Apoc. 5,15.

4

Ende doe de seven donderen hare stemmen gesproken hadden, wilde ickse schrijven; doe hoorde ick eene stemme van den Hemel tot my seggen: Versegelt wat de seven donderen gesproken hebben, die selve en schrijft niet.

5

Ende de Engel, dien ick sagh staen op de Zee, ⁺ ende op de Aerde, hief sijne hant op nae den Hemel,

+ Dan. 12,7.

6

Ende swoer by den levendigen van eeuwigheyt tot eeuwigheyt ⁺ die den Hemel geschapen heeft, ende wat daer in is, ende de Aerde, ende wat daer in is, ende de Zee, ende wat daer in is, dat voort-aen geen tijt meer zijn en sal:

+ Act. 4,24.

7

Maer in de dagen der stemme des sevenden Engels, wanneer hy basuynen sal, so sal vol-eyndt worden de verholentheyt Godts, als Hy heeft verkondigt sijnen Knechten ende Propheten.

III.8

ENde ick hoorde eene stemme van den Hemel wederom met my spreken, ende seggen: Gaet henen, neemt het open boecxken van de hant des Engels, die op de Zee ende op d’ Aerde staet.

9

Ende ick ginck henen tot den Engel, ⁺ ende seyde tot Hem: Geeft my dat boecxken. Ende Hy seyde tot my: Neemt, ende verslindt het: ende het sal u in den buyck doen krimpen, ⁺ maer in uwen mont sal het soet zijn, als honigh.

+ Ezech. 3,1.

+ Psal. 119.103.

12[10]

Ende ick nam dat boecxken van de hant des Engels, ende verslondt het: ende het was soet in mijnen mont, als honigh. Ende doe ick het gegeten hadde, dede het mijnen buyck krimpen.

11

Ende Hy seyde tot my: Ghy moet wederom propheteren den volcken, ende Heydenen, ende spraken, ende velen Koningen.

1

Ende my wiert een riet gegeven, ⁺ eenen stock gelijck. Ende de Engel stont, ende seyde: Staet op, ende meet den Tempel Godts, ende den Altaer, ende die daer in aen-bidden:

+ Het XI. Cap. Gr.

2

Maer het binnenste choor des Tempels werpt uyt, ende en meet ’et niet: want het is den Heydenen gegeven: ende de heylige Stadt sullen sy vertreden twee-en-veertigh maenden.