Lutherse Bijbel (1648)

Het vj. Capittel.

Begrijpt de openinge van ses verscheydene segelen, ende heeft achtervolgende sulcx ses deelen: I. Komt te voor-schijn een wit, II Een root, III Een swart, ende IV Een vael peert. V. Hoort Iohannes, hoe de zielen der gedoodden onder den Altaer tot Godt roepen, ende vertroostet worden. VI. So volgen sekere wonder-teeckenen in Hemel ende op Aerden.

I.1

ENde ick sagh, ⁺ dat het Lam een van de segelen op-dede, ende ick hoorde een van de vier dieren seggen, als met een donder-stemme: Komt, ende siet toe.

+ Dit is de 1 plage, de vervolginge der Tyrannen.

2

Ende ick sagh, ende siet, een wit peert; ende die daer op sat, hadde eenen boge: ende hem wiert gegeven een kroone, ende hy toogh uyt om te over-winnen, ende dat Hy over-wonne.

II.3

ENde doe ’t het tweede segel op-dede, ⁺ hoorde ick het tweede dier seggen: Komt, ende siet toe.

+ Dit is de 2 plage, oorlogh ende bloet.

4

Ende daer ginck uyt een ander peert, dat was root: ende dien die daer op sat, wiert gegeven den vrede te nemen van de Aerde, ende dat sy haer onder malkanderen souden dooden; ende hem wiert een groot sweert gegeven.

[fol. 126v]

III.5

ENde doe ’t het derde segel op-dede, ⁺ hoorde ick het derde dier seggen: Komt, ende siet toe. Ende ick sagh, ende siet, een swart peert; ende die daer op sat, hadde eene wage in sijne hant.

+ Dit is de 3 plage, dieren tijt.

6

Ende ick hoorde een stemme onder de vier dieren seggen: Een ^a mate terwe voor eenen penninck, ende drie maten gerste voor eenen penninck; ende de olye ende den wijn en doet geene schade.

a In ’t Griecx staet Choenix, ’t welck beteeckent eene mate, die een Mensch van doen hadde, om eenen dagh te konnen leven. Een penninck doet ontrent eenen schellinck.

IV.7

^* ENde doe ’t het vierde segel op-dede, hoorde ick de stemme des vierden diers seggen: Komt, ende siet toe.

* De 4 plage, pestilentie ende sterfte.

8

Ende ick sagh, ende siet, een vael peert; ende die daer op sat, diens naem hiet Doot, ende de Helle volgde hem nae: ende haer wiert macht gegeven, om te dooden het vierde deel op de Aerde, met het sweert ende met honger, ende den doot, ende door de dieren op Aerden.

V.9

ENde doe ’t het vijfde segel op-dede, ⁺ sagh ick onder den Altaer de zielen der gener, die gedoodet waren om des Woorts Godts wille, ⁺ ende om des getuygenisse wille, dat sy hadden.

+ Hier vertroost hy de Christenen in haer lijden.

+ Apoc. 1,9.

10

Ende sy riepen met grooter stemme, ende seyden: Heere, Ghy heylige ende waerachtige! ⁺ hoe lange en oordeelt ende en wreeckt Ghy ons’ bloet niet aen de gene, die op de Aerde woonen?

+ Psal. 9,13.

11

Ende haer wierden gegeven eenen yegelijcken een wit kleet: ende wiert tot haer geseyt, Dat sy noch eenen kleynen tijt rusten souden, tot dat ten vollen daer toe quamen hare Mede-knechten ende Broeders, die oock noch souden gedoodet worden, gelijck als sy.

VI.12

ENde ick sagh, ⁺ dat ’et het seste segel op-dede: ende siet, daer wiert een groote Aerd-bevinge; ende de ^* Sonne wiert swart als een hayren sack, ende de Mane wiert als bloet:

+ Dit zijn allerley plagen, die met op-roer ende twee-dracht landen ende lieden veranderen, tot den jongsten dagh toe.

* Joël 2,31. cap. 3,15.

13

Ende de sterren des Hemels vielen op de Aerde, gelijck als een vijge-boom sijne vijgen af-werpt, als hy van eenen grooten wint beweegt wort.

14

Ende de Hemel ontweeck, ⁺ als een toe-gerolt boeck: ende alle bergen ende eylanden wierden beweegt uyt hare plaetsen.

+ Jes. 34,4.

15

Ende de Koningen op Aerden, ende de Oversten, ende de Rijcken, ende de Hooft-lieden, ende de Geweldigen, ende alle knechten, ende alle vryen, verbergden haer in de speloncken ende steen-rotsen aen de bergen:

16

Ende seyden tot de bergen ende steen-rotsen: Valt op ons, ende verbergt ons voor het aengesichte des genen, die op den stoel sit, ende voor den toorn des Lams:

17

Want de groote dagh sijn’s toorns is gekomen: ende wie kan bestaen?