Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermd
[Folio 124v]
| |
DE OPENBARINGE IOHANNIS DES THEOLOGI,Kan in seven Gesichten gedeelt worden:
| |
Heeft vier deelen: I. Is de Titel ende de groete. II. Verhaelt Iohannes de gelegentheyt tot ’et eerste Gesicht. III. Beschrijft hy het Gesicht selfs. IV. Voegt hy daer by, wat op dit Gesicht gevolgt zy. | |
I.1DIT is de Openbaringe JESU CHRISTI, die Hem Godt gegeven heeft, om sijnen Knechten te toonen, wat haest geschieden sal: ende heeftse beduydt, ende gesonden door sijnen Engel, tot sijnen Knecht Iohannes: | |
2Die betuygt heeft het Woort Godts, ende het getuygenisse van Iesu Christo, wat hy gesien heeft. | |
3Saligh is die daer leest, ende die daer hooren de woorden der Prophetie, ende behouden wat daer in geschreven is: want de tijt is nae-by. | |
4Iohannes den seven Gemeynten in Asien. ☜Genade zy met u ende vrede van dien, Die daer is, ende Die daer was, ende Die daer komt, ende van de seven Geesten, die daer zijn voor sijnen stoel: | |
5Ende van Iesu Christo, dewelcke is de getrouwe getuyge, ende de Eerst-geboren van den dooden, ende een Vorst der Koningen op Aerden: die ons heeft lief gehadt, ende gewasschen van onse sonden met sijnen bloede, | |
6Ende heeft ons tot Koningen ende Priesteren gemaeckt voor Godt ende sijnen Vader: Ga naar margenoot+ den selven zy eere ende gewelt, van eeuwigheyt tot eeuwigheyt, Amen☞. | |
7Siet, Hy komt met de wolcken; ende alle oogen sullen Hem sien, ende die Hem gesteken hebben; Ga naar margenoot+ ende alle geslachten der Aerden sullen huylen: ja, Amen. | |
8☜Ick ben het A ende het O, Ga naar margenoot+ het Begin ende het Eynde, spreeckt de Heere, Die daer is, ende Die daer was, ende Die daer komt, de Almachtige☞. | |
II.9ICk Iohannes, die oock uwe Broeder ende mede-genoot in de droeffenisse is, ende in ’t Rijck, ende in de verduldigheyt Iesu Christi, was in het eylant, datter heet Patmos, om des Woorts Godts wille, ende des getuygenisse Iesu Christi. | |
10Ick was in den geest op des Heeren dagh, ende hoorde achter my een groote stemme, als eener basuyne, | |
11Die sprack: ☜Ick ben het A ende het O, de Eerste ende de Laetste☞. Ende, wat ghy siet, dat schrijft in een boeck, ende sendt het tot de Gemeynten in Asien, nae Ephesen, ende nae Smyrnen, ende nae Pergamen, ende nae Thyatiren, ende nae Sardis, ende nae Philadelphien, ende nae Laodiceen. | |
III.12ENde ick keerde my om, om te sien nae de stemme, die met my sprack: ende als ick my om-keerde, sagh ick seven gouden kandelaren: | |
13Ende midden onder de seven kandelaren eenen, die was een’s Menschen Sone gelijck, die was bekleedt met eenen langen rock, ende gegordt om de borst met eenen gouden gordel. | |
14Maer sijn hooft ende sijn hayr was wit, Ga naar margenoot+ gelijck witte wolle, als de sneeuw: ende sijne oogen als een vyer-vlamme: | |
15Ende sijne voeten waren als fijn koper, dat in den oven gloeyt, ende sijne stemme als het geruysch van groote wateren: | |
16Ende Hy hadde seven sterren in sijne | |
[Folio 125r]
| |
rechter-hant: ende uyt sijnen mont ginck een scherp twee-snijdende sweert: ende sijn aengesicht lichtede als de klare Sonne. | |
IV.17ENde als ick Hem sagh, viel ick tot sijne voeten als een doode: ende Hy leyde sijne rechter-hant op my, ende sprack tot my: En vreest niet, ☜Ick ben de Eerste ende de Laetste, | |
18Ende de Levendige: Ick was doot, ende siet, Ick ben levendigh van eeuwigheyt tot eeuwigheyt: ende hebbe de sleutelen der Helle ende des Doots☞. | |
19Schrijft wat ghy gesien hebt, ende wat daer is, ende wat daer nae geschieden sal: | |
20De verborgentheyt der seven sterren, die ghy gesien hebt in mijne rechter-hant, ende de seven gulden kandelaren. Ga naar margenoot+ De seven sterren zijn Engelen der seven Gemeynten; ende de seven kandelaren, die ghy gesien hebt, zijn seven Gemeynten. |
|