Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdDE SEND-BRIEF JACOBIKan in twee Hooft-stucken gedeelt worden:
| |
Heeft vier deelen: I. Vertroost den Apostel de geloovige in haer tegen-spoet. II. Bestraft hy de Godts-lasteraers, dewelcke de sonde Gode toe-schrijven. III. Vermaent hy, dat men hoorders ende doenders des Woorts zijn moet. IV. Waerschouwt hy tegens de geveynstheyt. | |
I.1IACOBUS een Knecht Godts, ende des Heeren JESU CHRISTI: den twaelf geslachten, die hier ende daer zijn. Vreugde te vooren. | |
2Mijne lieve Broeders, Ga naar margenoot+ ☜achtet ’et voor enckele vreugde, wanneer ghy in menigerley aen-vechtingen valt: | |
3Ende weet, dat uw’ geloove, is dat het op-recht is, verduldigheyt werckt; | |
4Maer de verduldigheyt moet vaste blijven tot het eynde toe: op dat ghy zijt volkomen ende geheel, ende geen gebreck en hebbet. | |
5Maer is ’t dat yemant onder u wijsheyt ontbreeckt, die bidde van Godt, die daer geeft een-vuldelijck eenen yegelijcken, ende en verwijt ’et niemant; so sal sy hem gegeven worden☞. | |
6Maer hy bidde in ’t geloove, Ga naar margenoot+ ende en twijffele niet: want wie daer twijffelt, die is gelijck als een Zee-bare, die van den wint gedreven ende beweegt wort. | |
7Alsulcken Mensch en dencke niet, dat hy yet van den Heere ontfangen sal: | |
[Folio 121v]
| |
9Maer een Broeder die nederigh is, die beroeme hem sijner hoogheyt: | |
10Ende die daer rijck is, die beroeme hem sijner nederigheyt. Want Ga naar margenoot* als een bloeme des gras sal hy vergaen. | |
11De Sonne gaet op met de hitte, ende het gras verwelckt, ende de bloeme valt af, ende sijne schoone gedaente verderft: alsoo sal de rijcke in sijne have verwelcken. | |
12☜Saligh is de man, die de aen-vechtinge verdraegt: Ga naar margenoot+ want nae-dien hy beproeft is, so sal hy de Ga naar margenoot* kroone des levens ontfangen, welcke Godt belooft heeft den genen, die Hem lief hebben. | |
II.13NIemant en segge, als hy versocht wort, dat hy van Godt versocht worde: want Godt en is geen versoecker tot het quade, Hy en versoeckt niemant. | |
14Maer een yegelijck wort versocht, wanneer hy van sijne eygene lust af-getrocken ende gelockt wort. | |
15Daer nae, wanneer de lust ontfangen heeft, so baert sy de sonde: maer de sonde, Ga naar margenoot+ wanneer sy vol-eyndigt is, so baert sy den doot☞. | |
16En dwaelt niet, lieve Broeders. | |
17Ga naar margenoot❧ ☜Alle goede gave, ende alle vol-komene gave, komt van boven neder, van den Vader des lichts; by welcken en is geene veranderinge noch wisselinge des lichts ende der duysternisse. | |
18Hy heeft ons gebaert nae sijnen wille, Ga naar margenoot+ door het Woort der waerheyt; op dat wy souden zijn eerstelingen sijner creaturen☞. Ga naar margenoot+ | |
III.19DAerom, lieve Broeders, ☜een yegelijck Mensch zy snel om te hooren, Ga naar margenoot+ maer lancksaem om te spreken, ende lancksaem tot toorn: | |
20Want des Menschen toorn en doet niet wat voor Godt recht is. | |
21Daerom so legt af alle onreynigheyt ende alle boosheyt, ende neemt het Woort aen met sachtmoedigheyt, Ga naar margenoot+ dat in u geplant is, Ga naar margenoot+ Ga naar margenoot* ’t welck kan uwe zielen saligh maken☙. | |
22Maer Ga naar margenoot❧ Ga naar margenoot* zijt doenders des Woorts, ende geene hoorders alleenlijck, daer ghy u selven mede bedriegt☞. | |
23Want so yemant is een hoorder des Woorts, ende geen doender, die is gelijck eenen man, die sijn lichamelijck aengesicht in eenen spiegel besiet: | |
24Want als hy hem besien heeft, so gaet hy van stonden aen wegh, ende vergeet, hoe hy gestelt was. | |
25Maer wie door-siet in de vol-komene Wet der vryheyt, Ga naar margenoot+ ende daer in blijft, ende en is geen vergetelijck hoorder, maer een doender, deselve sal saligh zijn in sijne daet. | |
IV.26MAer so hem yemant onder u laet duncken, dat hy Godt dient, ende en houdt sijne tonge niet in den toom, maer verleydt sijn herte, diens Godts-dienst is ydel. | |
27☜Een reyne ende onbevleckte Godts-dienst voor Godt den Vader is dese, De weesen ende weduwen in hare droeffenisse besoecken, ende hem selven van de werelt on-bevleckt bewaren☞☙. |
|