Lutherse Bijbel (1648)

Het x. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Wort voor-gestelt de kracht ende werckinge van d’ offerhande Christi. II. Worden de Ebreën vermaent tot vol-standigheyt in ’t geloove ende belijdenisse. III. Wort by-gevoegt een troost tegen de vervolginge.

I.1

WAnt de Wet heeft de schaduwe van de toe-komende goederen, ⁺ niet het wesen der goederen selve. Alle jaer moet men gestadelijck offeren eenerley offerhanden, ⁺ ende en kan de gene die daer offeren niet volkomen maken.

+ Col. 2,17.

+ Ebr. 9,9.

2

Anders hadde het offeren op-gehouden, waer’t dat de gene, die in den Godts-dienst zijn, geene conscientie meer en hadden van de sonden, wanneer sy een-mael gereyniget waren.

3

Maer het geschiedt slechts door de selve eene gedachtenisse der sonden alle jaer.

4

Want het is on-mogelijck, door der ossen ende der bocken bloet de sonden wegh te nemen.

5

Daerom als Hy in de Werelt komt, ⁺ spreeckt Hy: ☜Offerhanden ende gaven en hebt Ghy niet gewilt; maer het lichaem hebt Ghy my toe-bereydt:

+ Psal. 40,7, etc.

6

Brand-offeren ende sond-offeren en behagen u niet.

7

Doe sprack Ick: Siet, Ick kome, (in het boeck staet voor-namelijck van my geschreven) dat Ick doen sal, Godt, uwen wille☞.

8

Te vooren, als Hy geseyt hadde; Offerhanden ende gave, brand-offeren ende sond-offeren en hebt Ghy niet gewilt, sy en behagen u oock niet, (welcke nae de Wet geoffert worden)

9

Doe sprack Hy: Siet, Ick kome, om te doen, Godt, uwen wille. Daer neemt Hy het eerste wegh, op dat Hy het ander in-setten soude.

10

☜In welcken wille wy zijn geheyliget, een-mael geschiedt door het offer des lichaems Iesu Christi☞.

11

Ende een eygelijck Priester is in-geset, dat hy alle dage godts-dienst plege, ende dickwils eenderley offerhanden doe, die de sonden nimmer-meer en konden af-nemen.

12

Maer dese, ⁺ doe Hy heeft een offer voor de sonden geoffert, dat eeuwighlijck geldt, so sit Hy nu ter rechter-hant Godts:

+ Ebr. 1,3. cap. 8,1.

13

Ende verwacht voort-aen, tot dat sijne vyanden tot een voet-banck sijner voeten geleyt worden. ⁺

+ Psal. 110,1. 1 Cor. 15,15. Ebr. 1,13. Ebr. 9,12.

14

☜Want met eene offerhande heeft Hy in eeuwigheyt vol-eyndt, die geheyliget worden☞.

15

Maer de heylige Geest betuygt het ons oock, Want nae dat Hy te vooren geseyt hadde:

16

☜Dat is het Testament, ⁺ dat Ick haer maken wil, nae dese dagen, spreeckt de Heere: Ick wil mijne Wet in hare herten geven, ende in hare sinnen wil Ickse schrijven,

+ Ier. 31,33. Ebr. 8,10.

17

Ende harer sonden ende harer ongerechtigheden en wil Ick niet meer gedencken☞: ⁺

+ Rom. 11,23.

[fol. 119r]

18

Waer nu der selver vergevinge is, daer en is geen offer meer voor de sonde.

II.19

☜SO wy dan nu lieve Broeders, de vry-moedigheyt hebben tot den in-ganck in het Heylige, door het bloet Iesu,

20

Welcken Hy ons toe-bereydt heeft tot eenen nieuwen ende levendigen wegh, door den voor-hangh, dat is, door sijn vleesch:

21

Ende hebben eenen Hoogen-priester over het Huys Godts:

22

So laet ons toe-gaen met een waerachtigh herte, in volle versekertheyt des geloofs, besprengt in onse herten, ende los van de quade conscientie, ende gewasschen aen ’t lichaem met reyn water:

23

Ende laet ons vast houden aen de belijdenisse der hope, ⁺ ende niet wanckelen: ⁺ want Hy is getrouw, diese belooft heeft☞.

+ Ebr. 4,14.

+ 1 Cor. 1,9. cap. 10,13. 1 Thess. 5,24. 2 Thess. 3,3. 1 Joh. 1,9.

24

Ende laet ons onder malkanderen ons selven waer-nemen, met verwecken tot de liefde ende goede wercken:

25

Ende niet verlaten onse vergaderinge, als sommige plegen; maer onder malkanderen vermanen: ende dat soo veel te meer, als ghy siet, dat de dagh genaeckt.

26

☜Want so wy moet-willighlijck sondigen, ⁺ nae dat wy de kennisse der waerheyt ontfangen hebben, so en hebben wy voort-aen geen offer meer voor de sonden:

+ Matth. 12.31, 32. Marc. 3,29. 1 Joh. 5,16. Ebr. 6,4.

27

Maer een verschrickelijck verwachten des oordeels, ⁺ ende des vyer-yvers, die de tegen-partyen verteeren sal.

+ Ezech. 36,5. Zephan. 1,18. cap. 3,8.

28

Wanneer yemant de Wet Mosis breeckt, ⁺ die moet sterven sonder barmhertigheyt, door twee ofte drie getuygen. ⁺

+ Deut. 13,8. cap. 17.3, 6. cap. 19,15.

+ Matth. 18,16. Joh. 8,17. 2 Cor. 13,1.

29

Hoe veel te erger straffe, meynt ghy, sal die verdienen, die den Soon Godts met voeten treedt, ende het bloet des Testaments onreyn acht, door ’t welck hy geheyligt is, ⁺ ende den Geest der genaden smaedt?

+ Zach. 12,10.

30

Want wy kennen den genen, ⁺ die daer spreeckt: De wrake is mijne, Ick wil vergelden, spreeckt de Heere. Ende wederom: De Heere sal sijn volck oordelen. ⁺

+ Deut. 32,35. Rom. 12,19.

+ Deut. 32,36. Psal. 135,14.

31

Schrickelijck is het in de handen des levendigen Godts te vallen☞.

III.32

MAer gedenckt aen de voorige dagen, in dewelcke ghy verlichtet zijnde, een grooten strijt des lijdens verdragen hebt.

33

Ten deele selve, ⁺ door versmaetheyt ende droeffenisse een schouw-spel geworden: ten deele gemeynschap gehadt met de gene, dien ’t alsoo gaet.

+ 1 Cor. 4,9.

34

Want ghy hebt met mijne banden mede-lijden gehadt, ende den roof uwer goederen met vreugden verdragen, als ghy die weet, dat ghy by u selven een beter ende blijvende ^* have in den Hemel hebt.

* Matth. 6,20. cap. 19,21. Luc. 12,33. 1 Tim. 6,19.

35

☜En ^{a +} werpt uw’ vertrouwen niet wegh, ⁺ ’t welck een groote belooninge heeft.

a En slaet ‘et niet in den wint.

+ 1 Cor. 16,13.

+ Matth. 10,32.

36

Maer verduldigheyt is u van nooden, op dat ghy den wille Godts doende de belofte ontfangen meugt.

37

Want over een kleyne wijle, ⁺ so sal komen, die daer komen sal, ende niet vertoeven.

+ Hab. 2.3, 4.

38

Maer de Rechtveerdige sal des geloofs leven☞: maer wie ^b wijcken sal, aen dien en sal mijne ziele geen behagen hebben.

b Wijcken) die niet houden en wil, noch de slagen verwachten; maer treckt te rugge, ende sluypt wegh.

39

Maer wy en zijn niet van de gene, die daer wijcken ende verdoemt worden; maer van de gene, die daer gelooven ende de ziele redden.