Lutherse Bijbel (1648)

Het vj. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Vermaent den Apostel tot wasdom in ’t geloove ende godt-saligheyt. II. Waerschouwt hy voor moet-willigen af-val ende sonde in den H. Geest. III. Vermaent hy tot vol-standigheyt.

I.1

DAerom sullen wy de leere van het begin des Christelijcken levens nu nae-laten, ende tot de vol-komenheyt voort-varen: niet wederom gront-leggende van de Boete der doode wercken, van het Geloove in Godt,

2

Van den Doope, van de Leere, van de Hand-op-legginge, van de Op-standinge der dooden, ende van het eeuwige Oordeel.

3

Ende dat sullen wy doen, indien het Godt anders toe-laet.

II.4

☜WAnt het is onmogelijck, dat de gene, die een-mael verlicht zijn, ende gesmaeckt hebben de hemelsche gaven, ende deelachtigh geworden zijn des heyligen Geestes,

5

Ende gesmaeckt hebben het goedertieren Woort Godts, ende de krachten der toe-komender Werelt:

6

Is ’t dat sy af-vallen (ende wederom haer selven den Soon Godts kruycigen, ⁺ ende voor eenen spot houden) dat sy souden wederom vernieuwt worden ter boete☞.

+ Ebr. 10,26, etc.

7

Want de Aerde, die den regen drinckt, die dickwils over haer komt, ende bequaem kruyt draegt den genen diese bouwen, ontfangt segen van Godt:

8

Maer welcke doornen ende distelen draegt, die en deugt niet, ende is den vloeck nae by; welcke men ten laetsten verbrandt.

III.9

MAer wy betrouwen u, ghy Liefste, wat beters toe, ende dat de saligheyt naerder zy, hoe-wel wy alsoo spreken.

10

Want Godt en is niet onrechtveerdigh, ⁺ dat Hy soude vergeten uw’ werck, ende den arbeyt der liefde, die ghy bewesen hebt aen sijnen Naem, doe ghy den Heyligen diendet, ende noch dient.

+ Jes. 65,23. 1 Thess. 1,3.

11

Maer wy begeeren, dat een yegelijck van u deselve neerstigheyt bewijse, de hope vast te houden tot het eynde toe:

12

Op dat ghy niet wanckel-moedigh

[fol. 117v]

en wordet, maer nae-volgers der gener, die door het geloove ende de lanck-moedigheyt de beloften be-erven.

13

Want als Godt Abraham beloofde, doe Hy by geenen grooteren te sweeren en hadde, so swoer Hy by Hem selven,

14

Ende sprack: ⁺ ☜Voor-waer, Ick wil u segenen ende vermeerderen☞.

+ Gen. 22,16, 17.

15

Ende alsoo bleef hy lanck-moedigh, ende verkreegh de belofte.

16

De Menschen sweeren wel by eenen grooteren, dan sy zijn; ende de eedt maeckt een eynde van allen twist, daer ’t vast by blijft onder haer.

17

Maer Godt, doe Hy den erfgenamen der belofte over-vloedelijck wilde bewijsen, dat sijn raet onwanckelbaer is, so heeft Hy eenen eedt daer-toe gedaen: ⁺

+ Iob. 33,14. Psal. 33,11.

18

Op dat wy door twee stucken, die onwanckelbaer zijn (want ⁺ ☜het is onmogelijck, dat Godt liege☞) eenen stercken troost hebben souden, wy die de toe-vlucht hebben, ende ☜vast houden aen de aen-geboden hope:

+ Num. 23,16. 1 Sam. 15,29. Mal. 3,6.

19

Welcke wy hebben, als een seker ende vast ancker onser ziele, die oock in-gaet in het in-wendige des voor-hangs:

20

Daer de Voor-looper voor ons in-gegaen is, Iesus, een Hooge-priester geworden in der eeuwigheyt, nae de ^* ordeninge Melchisedechs☞. ⁺

* Psal. 110,4. Ebr. 5.6, 10. Melchisedech heet in ’t Duytsch een Koninck der gerechtigheyt. Melchisalem heet een Koninck des vredes: want Christus geeft gerechtigheyt ende vrede; ende sijn Rijck is gerechtigheyt ende vrede voor Godt door ’t geloove.

+ Rom. 1,17. cap. 5,17. cap. 14,17.