Lutherse Bijbel (1648)

Het ij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Verheft d’Apostel de Euangelische leere uyt het voor-gaende bericht. II. Bewijst hy wederom de Majesteyt Christi. III. Verklaert hy, dat deselve Majesteyt door het lijden ende sterven niet en is vermindert geworden.

I.1

DAerom moeten wy dies te meer waer-nemen het Woort, dat wy hooren, op dat wy niet daer henen en ^a varen.

a Varen) gelijck een schip voor de haven wegh schiet in ’t verderf.

2

Want so het Woort vast geworden is, dat door de Engelen gesproken is; ende een yegelijcke over-tredinge ende ongehoorsaemheyt haren rechten loon ontfangen heeft:

3

Hoe sullen wy ontvlieden, is ’t dat wy sulck eene saligheyt niet en achten? welcke, nae dat sy eerstelijck gepredikt is door den Heere, is sy op ons gekomen door de gene, die ’t gehoort hebben:

4

Ende Godt heeft haer getuygenisse gegeven met teeckenen, ⁺ wonderen, ende menigerley krachten, ende met uyt-deelingen des heyligen Geests, nae sijnen wille.

+ 1 Joh. 1,1. 2 Pet. 1,18. Marc. 16,20. Act. 5,12.

II.5

WAnt Hy en heeft den Engelen niet onder-daen de toe-komende werelt, daer wy af spreken.

6

Maer daer betuygt yemant op eene plaetse, ende spreeckt: ⁺ ☜Wat is de Mensch, dat Ghy sijner gedenckt? ende des Menschen Soon, dat Ghy Hem besoeckt?

+ Psal. 8.5, 6, 7.

7

Ghy hebt Hem eenen kleynen tijt der Engelen laten ^b ontbeeren: met prijs ende eere hebt Ghy Hem gekroont, ende hebt Hem geset over de wercken uwer handen.

b Ontbeeren) In ’t Ebreusch luydt dit vers alsoo: Ghy hebt Hem eenen kleynen tijt Godts ontbeeren laten: dat is, Ghy hebt Hem verlaten drie dagen sijn’s lijdens, als offer geen Godt by Hem en ware: waer nu Godt niet is, daer en is oock geen Engel, noch geen goddelijcke hulpe, als te vooren, doe Hy groote wonder-wercken dede.

8

Alles hebt Ghy onder sijne voeten gedaen☞. Daer in, dat Hy Hem alles heeft onder gedaen, so en heeft Hy niets gelaten, dat Hem niet onder-daen en zy: maer nu en sien wy noch niet, dat Hem alles onder-daen zy.

9

Maer den genen, die een kleyen tijt der Engelen ontbeert heeft, sien wy, dattet Iesus is, ^* door ’t lijden des doots gekroont met prijs ende eere; op dat Hy van Godts genade voor allen den doot soude smaken.

* Luc. 24,26. Phil. 2,9.

III.10

WAnt het betaemde dien, om wiens wille alle dingen zijn, ende door welcken alle dingen zijn, die daer vele kinderen heeft ter heerlijckheyt geleydt, ⁺ dat Hy den Hertogh harer saligheyt door lijden vol-komen soude maken.

+ Act. 3,15.

11

Nademael sy alle van eenen komen, beyde die daer heyligt, ende die daer geheyligt worden: daerom en schaemt Hy Hem oock niet, ⁺ haer Broeders te heeten,

+ Matth. 28,10. Joh. 20,17.

12

Ende spreeckt: ⁺ ☜Ick wil verkondigen uwen Naem mijnen Broederen, ende midden in de Gemeynte u lof-singen.

+ Psal. 22,23.

13

Ende wederom: ⁺ Ick wil mijn betrouwen op Hem setten. ^* Ende wederom: Siet daer, Ick ende de kinderen, welcke my Godt gegeven heeft.

+ 2 Sam. 22,3. Psal. 18,3.

* Ies. 8, 18.

14

Nae dien nu de kinderen vleesch

[fol. 116v]

ende bloet hebben, soois Hy der selver des-gelijcx deelachtigh geworden: op dat Hy door den doot de macht soude nemen dien, die des doots gewelt hadde, dat is, den Duyvel:

15

Ende verlossen soude de gene, die door vreese des doots in ’t gantsche leven knechten zijn moesten.

16

Want Hy en neemt nergens de Engelen aen, maer het zaet Abrahams neemt Hy aen:

17

Daerom moeste Hy in alle dingen sijnen Broederen gelijck worden; op dat Hy barmhertigh wierde, ende een getrouwe Hooge-priester voor Godt, om te versoenen de sonden des volcx.

18

Want daer Hy in geleden heeft, ende versocht is, daer kan Hy in helpen de gene, die versocht worden☞.