Lutherse Bijbel (1648)

DE SEND-BRIEF AEN DE EBREËN

Kan in vier Hooft-stucken gedeelt worden:
I. Wort de persoon ende het Ampt Christi beschreven; tot ’et 3 cap. toe.
II. Wort bewesen, dat Christus sijn Hooge-priesterlijck Ampt niet gevoert en heeft nae de wijse Aarons, maer nae de ordeninge Melchi-zedeks: ende dat over sulcx de Heere Christus geenen even-gelijcken nae-volger in dat Ampt en heeft; maer als d’eenige Hooge-priester het offer voor de sonden vol-bracht heeft; van ’t 3 cap. tot ’et 11 toe.
III. Wordt het op-rechte geloove gepresen door de exempelen der Vaderen; cap. 11.
IV. Wort by-gevoegt eene vermaninge tot eenen Christelijcken wandel; van ’t 11 cap. tot ’et eynde toe.

[fol. 116r]

Het eerste Capittel.

Heeft drie deelen: I. Prijst den Apostel d’Euangelische Leere. II. Beschrijft hy Christum. III. Vergelijckt hy den selven met de Engelen.

I.1

☜NAe dat voor-tijts Godt menigh-mael ende op menigerley wijse gesproken heeft tot de vaderen, door de Propheten;

2

So heeft Hy ten laetsten in dese dagen tot ons gesproken, door den Soon:

II.

WElcken Hy geset heeft tot een erf-genaem over alle dingen; ⁺ door welcken Hy oock ^* de Werelt gemaeckt heeft.

+ Psal. 8,7. Dan. 7,14. Matth. 28,18. Joh. 3,35. 1 Cor. 15, 27.

* Psal. 33,6. Ioh. 1,3. cap. 5,17. 1 Cor. 8,6. Eph. 3,9. Col. 1,16.

3

Welcke, nade-mael Hy is de glans sijner heerlijckheyt, ende het even-beelt sijn’s wesens, ende draegt alle dingen met sijn krachtigh woort, ende heeft gemaeckt de ⁺ reyniginge onser sonden door Hem selven, so heeft Hy sich geset ter ⁺⁺ rechter-hant der Majesteyt in de hooghte:

+ Ebr. 9.14, 26.

++ Psal. 110,1. Eph. 1,20. Ebr. 8,1.

4

Soo veel beter geworden dan de Engelen, so geheel veel eenen hoogeren Naem Hy boven haer be-erft heeft.

III.5

WAnt tot welcken Engel heeft Hy oyt geseyt: ⁺ ☜Ghy zijt mijn Soon, heden hebbe Ick u gewonnen? ⁺ Ende wederom: Ick sal sijn Vader zijn, ende Hy sal mijn Soon zijn.

+ Psal. 2,7. Act. 13,33.

+ 2 Sam. 7,14. 1 Paral. 18,13.

6

Ende wederom, ⁺ als Hy den Eerst-geboren in-leydt in de Werelt, spreeckt Hy: Ende Hem sullen alle Engelen Godts aen-bidden.

+ Psal. 97,7.

7

Van de Engelen spreeckt Hy wel: ⁺ Hy maeckt sijne Engelen geesten, ende sijne dienaers vyer-vlammen;

+ Psal. 104,4.

8

Maer van den Soon: Godt, uwe stoel duert van eeuwigheyt tot eeuwigheyt, ⁺ de scepter uw’s Rijcx is een rechte scepter.

+ Psal. 45.7, 8.

9

Ghy hebt de gerechtigheyt lief gehadt, ende de ongerechtigheyt gehaet: daerom heeft u, ô Godt, gesalft uwe Godt met olye der vreugde, boven uwe mede-genooten:

10

Ende, Ghy Heere hebt van ’t begin de Aerde gegrondt, ⁺ ende de Hemelen zijn uwer handen werck.

+ Psal. 102.26, 27, 28.

11

Deselve sullen vergaen, maer Ghy sult blijven: ende sy sullen alle verouden als een kleet;

12

Ende als een gewaet sult Ghyse veranderen, ende sy sullen haer veranderen: maer Ghy zijt deselve, ende uwe jaren en sullen niet op-houden. ⁺

+ Psal. 110,1. 1 Cor. 15,25.

13

Maer tot welcken Engel heeft Hy oyt geseyt: Set u tot mijne rechter-hant, tot dat Ick uwe vyanden legge tot een voet-banck uwer voeten?

14

En zijn sy niet altemael gedienstige geesten, ⁺ uyt-gesonden tot dienst om dier wille, die daer be-erven sullen de saligheyt?

+ Psal. 34,8. ende 91,11.