Lutherse Bijbel (1648)

Het ij. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Vermaent Paulus tot eenen heyligen wandel. II. Brengt hy by sekere reden, om alle Menschen daer toe te bewegen.

I.1

MAer ghy, spreeckt gelijck ’t betaemt nae de heylsame leere.

2

Den Ouden, dat sy nuchter zijn, eerbaer, ^a tuchtigh, gesont in het geloove, in de liefde, in de verduldigheyt.

a Tuchtigh) Over-al waer hier tucht ofte tuchtigh staet, daer verstaet, dat sy haer vernuftigh, matigh, ende wel sullen houden: want ick en derf het woort vernuftigh niet gebruycken.

3

Den ouden vrouwen des-gelijcx, dat sy haer stellen als den heyligen betaemt, geen lastaeressen en zijn, geene wijn-suypsters, goede leeraeressen:

4

Dat sy den jongen vrouwen leeren tuchtigh te zijn, hare mannen lief te hebben, kinderen lief te hebben,

5

Zedigh te zijn, ⁺ kuysch, huyslijck, goedertieren, haren mannen onderdanigh; ^* op dat het Woort Godts niet gelastert en worde.

+ Eph. 5,22. Col. 3,18. 1 Petr. 3,1.

* Rom. 2,24. 1 Tim. 6,1.

6

Des-gelijcx de jonge mannen vermaent, dat sy tuchtigh zijn.

7

Maer over-al stelt u selven tot een voor-beelt der goede wercken, ⁺ met onvervalschte leere, met eerbaerheyt,

+ 1 Tim. 4,12.

8

Met heylsame ende onberispelijcke woorden; ⁺ op dat de weder-strijder hem schame, ⁺ ende niet en hebbe, dat hy quaets van ons magh seggen.

+ 1 Tim. 6,3.

+ 1 Tim. 5,14.

9

Den knechten, ⁺ dat sy haren heeren onderdanigh zijn, in alle dingen behagelijck zijn, niet weder-bassen:

+ Eph. 6,5. Col 3,22. 1 Petr. 2,18.

10

Niet verontrouwen, maer alle goede trouwe bewijsen: op dat sy de leere Godts onses Saligh-makers vercieren in alle stucken.

II.11

^❧ WAnt ☜de heylsame genade Godts is verschenen allen Menschen,

❧ Epistel op den dagh der geboorte Christi.

12

Ende tuchtigt ons, dat wy sullen verloochenen het ongoddelijcke wesen, ende de wereltsche lusten, ende ^b tuchtighlijck, rechtveerdighlijck, ende godtsalighlijck leven in dese Werelt:

b Tuchtighlijck) dat is, matighlijck, vernuftighlijck, etc.

13

Ende wachten op de salige hope, ende verschijninge der heerlijckheyt des grooten Godts, ende onses Saligh-makers Iesu Christi:

14

Die Hem selven voor ons gegeven heeft, op dat Hy ons soude verlossen van alle ongerechtigheyt, ende Hem selven soude reynigen een volck tot een ^* Eygendom, dat neerstigh ware tot goede wercken☞.

* Exod. 19,5.

15

Sulcx spreeckt ende vermaent, ende bestraft met gantschen ^c ernst. En laet u niemant verachten☙.

c Ernst) dat is, dat sy weten, dat het Godts gebodt, ende geen schimp en is; dat Hy ’t ernstelijck wille hebben.