Lutherse Bijbel (1648)

Het iij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Beveelt d’ Apostel, dat Titus sijne toe-hoorders sal vermanen tot gehoorsaemheyt tegen de Overheyt, als oock tot neerstigheyt in goede wercken. II. Voegt hy daer-by de reden, van den staet der onherborenen, als oock der herborenen genomen zijnde. III. doet hy sonderlinge eenige vermaningen aen Titum.

I.1

VErmaent haer, dat sy den Vorsten ende der Overheyt onderdanigh ende gehoorsaem zijn, ⁺ tot alle goet werck bereydt zijn,

+ Rom. 13,1. 1 Petr. 2,13.

2

Niemant en lasteren, niet kijven, ^a bescheyden zijn, alle sachtmoedigheyt bewijsen tegen alle Menschen.

a Bescheyden) dat zijn die alle dingen ten besten keeren ende duyden, ofte aen-nemen.

II.3

WAnt wy waren oock eertijts onwijs, ⁺ ongehoorsaem, dwalende, dienende den lusten ende menigerley wel-lusten; ende wandelden in boosheyt ende nijdigheyt, ende hateden ons onder malkanderen.

+ 1 Cor. 6,11.

4

Maer ☜doe de vriendelijckheyt ende lieden-lieffelijckheyt Godts onses Saligh-makers verscheen,

5

Niet om der wercken wille der gerechtigheyt, ⁺ die wy gedaen hadden; maer nae sijne barmhertigheyt maeckte Hy ons saligh, door het Badt der weder-geboorte, ende vernieuwinge des heyligen Geestes;

+ Rom. 3,20. cap. 9,12. Eph. 2.8, 9. 2 Tim. 1,9.

6

Welcken Hy rijckelijck uyt-gegoten heeft over ons, ⁺ door Iesum Christum onsen Saligh-maker:

+ Ezech. 36.25, 27. Joël 2,28. Act. 2,33.

7

Op dat wy door desselven genade rechtveerdigh ende erf-genamen souden zijn des eeuwigen levens, ⁺ nae de hope:

+ Rom. 8,24.

8

Dat is immers gewislijck waer☞. Sulcx wil ick dat ghy ^b vast leert, op dat de gene, die aen Godt geloovigh zijn geworden, in eenen staet ^c der goede wercken gevonden worden: sulcx is goet ende nut den Menschen.

b Vast) Dat de lieden mercken ende gelooven, dat het gewis ende ernst is, wat ghy leert; ende niet onnoodigh, vuyl ofte twijffelachtigh houden, als of het praetiens ofte loose beuselingen waren, gelijck Christus Matth. 7,19. oock geweldighlijck leerde, niet als de Phariseën.

c Dat mense gebruycken konne in Ampten, die geen onnutte lieden en zijn, die nergens toe en deugen, als Moniken, Mis-knechten, etc.

[fol. 109r]

III.9

MAer van de ^d dwase vragen, ^{+ *} de geslacht-registers, het gekijf ende strijt over de Wet, ontslaet u: want sy zijn on-nut ende ydel.

d Dat mense gebruycken kan in ampten, die niet onnutte lieden en zijn, die nergens toe en deugen als Munnicken, mis-knechten, etc.

+ 2 Tim. 2,27.

* 1 Tim. 1,4.

10

☜Eenen ketterschen Mensche mijdt, als hy eens ofte twee-mael vermaent is:

11

Ende weet, dat soodanigh een verkeert is, ende sondigt, als die hem selven veroordeelt heeft☞.

12

Wanneer ick Arteman, ofte Tychicum tot u senden sal, so komt haestelijck tot my te Nicopolis: want aldaer hebbe ick besloten den winter over te blijven.

13

Zenan den Schrift-geleerden, ende Apollo, sendt wegh met neerstigheyt, op dat haer niets en gebreke.

14

Ende laet oock de onse leeren, dat sy in den staet der goede wercken haer laten vinden, waer mense behoeft, op dat sy niet onvruchtbaer en zijn.

15

U groeten alle die met my zijn. Groet alle, die ons lief hebben in ’t geloove. De genade zy met u allen, Amen.

Geschreven van Nicopolis in Macedonien.