Lutherse Bijbel (1648)

Het ij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Verhaelt d’Apostel sijne getrouwigheyt in ’t Leer-ampt. I. Bewijst hy dit uyt haer eygen getuygenisse. III. Beschrijft hy sijn verlangen om haer te besoecken.

I.1

WAnt ghy weet oock, lieve Broeders, van onsen in-ganck tot u, ⁺ dat hy niet te vergeefs geweest en is:

+ 1 Thess. 1,9.

2

Maer als wy te vooren geleden hadden, ⁺ ende versmaedt geweest waren te Philippis (als ghy weet) so waren wy even-wel vry-moedigh in onsen Godt, by u te seggen het Euangelium Godts, ⁺ met grooten strijt.

+ Act. 16,22.

+ Phil. 1,30. Col. 2,1.

3

Want onse vermaninge en is niet geweest tot dwalinge, noch tot onreynigheyt, noch met list:

4

Maer gelijck wy van Godt beproeft zijn, dat ons het Euangelium toe-betrouwt is te prediken, alsoo spreken wy; niet als of wy den Menschen wilden behagen, maer Gode, die onse herten proeft.

5

Want wy en hebben noyt met vleyende woorden om-gegaen (als ghy weet) noch nae de gierigheyt gestelt: ⁺ Godt is dies getuyge.

+ Act. 20,33. 2 Cor. 2,17. cap. 7,2. cap. 12,17. 2 Cor. 3,1. cap. 5,12. cap. 10,12.

6

Wy en hebben oock geene eere gesocht van de lieden, noch van u, noch van andere:

7

Wy hadden u oock mogen lastigh wesen, ⁺ als Christi Apostelen: maer wy zijn moederlijck geweest by u, gelijck als een voedster hare kinderen koestert;

+ 2 Cor. 10.2, 8.

8

Alsoo hadden wy een hertelijcke lust tot u, ende waren willigh u mede te deelen, niet alleen het Euangelium Godts, ⁺ maer oock ons’ leven; om dat wy u hebben lief gekregen.

+ 2 Cor. 12,15. Phil. 2,17.

9

Ghy zijt wel in-dachtigh, lieve Broeders, ⁺ onses arbeyts, ende onser moeyte: want dagh ende nacht arbeydden wy, op dat wy niemant onder u souden beswaerlijck zijn, ⁺ ende predikten onder u het Euangelium Godts.

+ Act. 18,3. cap. 20,34. 1 Cor. 4,12. 2 Thess. 3,8.

+ 2 Cor. 11,9. cap. 12,13.

II.10

DIes zijt ghy getuygen, ende Godt, hoe heylighlijck, ende rechtveerdighlijck, ende onstraffelijck wy by u (ghy die geloovigh waert) geweest zijn:

11

Gelijck ghy dan weet, dat wy als een vader sijne kinderen, eenen yegelijcken van u vermaent, ende getroost,

12

Ende betuygt hebben, dat ghy weerdelijck wandelen soudet voor Godt, ⁺ die u geroepen heeft tot sijn Rijck, ende tot sijne heerlijckheyt.

+ Eph. 4,1. Phil. 1,17. Col. 1,10.

13

Daerom wy oock sonder op-houden Godt dancken, dat ghy, doe ghy van ons ontfingt het Woort der goddelijcker predikinge, ghy dat aen-naemt, niet als der Menschen woort, maer (gelijck het dan in der waerheyt is) als Godts Woort, die oock werckt in u, ghy die gelooft.

14

Want ghy, ⁺ lieve Broeders, zijt nae-volgers geworden der Gemeynten Godts in Iudea, in Christo Iesu, dat ghy effen dat selve geleden hebt van uwe bloet-vrienden, ⁺ dat gene van de Ioden:

+ Act. 17,5.

+ Ebr. 10.32, etc.

15

Dewelcke oock den Heere Iesum gedoodt hebben, ende hare eygene Propheten, ende hebben ons vervolgt; ⁺ ende en behagen Gode niet, ende zijn alle Menschen tegen:

+ Matth. 23,34.

16

Weeren ons te seggen den Heydenen, dat sy saligh souden worden; op dat sy hare mochten vervullen altijt: want de toorn is nu eyndelijcken over haer gekomen.

III.17

MAer wy, lieve Broeders, nae dat wy van u een wijle berooft geweest zijn nae het aengesicht, niet nae het herte, so hebben wy ons dies te meer gehaest om uw’ aengesicht te sien, met groot verlangen.

18

Daerom hebben wy willen tot u komen (ick Paulus) twee-mael; ⁺ ende de Satanas heeft ons verhindert:

+ Rom. 1,13. cap. 15,22.

19

Want wie is onse hope, ⁺ ofte vreugde, ofte kroone des roems? En zijt ghy ’t oock niet voor onsen Heere Iesu Christo, tot sijne toe-komste?

+ 2 Cor. 1,14. Phil. 2,16. cap. 4,1.

20

Ghy zijt immers onse eere ende vreugde.