Lutherse Bijbel (1648)

Het ij. Capittel.

Heeft vier deelen: I. Vermaent d’Apostel tot eendracht ende ootmoedigheyt, nae ’t exempel Christi. II. Vermaent hy tot een onstraffelijck leven. III. Recommandeert hy den Philippensen Timotheum, als oock IV. Epaphroditum.

I.1

ISser nu [by u] vermaninge in Christo, isser troost der liefde, isser gemeynschap des Geestes, isser hertelijcke liefde ende barmhertigheyt;

2

So vervult mijne vreugde, ⁺ dat ghy een’s sins zijt, gelijcke liefde hebt, van een gemoet ende een gevoelen zijt:

+ Rom. 12,16. 1 Cor. 1,10.

3

Niet [en doet] door twist ofte ydele eere; maer door ootmoedigheyt achtet u onder malkanderen d’ een den anderen hooger, dan hem selven: ⁺

+ Rom. 12,10.

4

[Ende] een yegelijck en sie niet op het sijne, ⁺ maer op ’t gene dat des anderen is.

+ 1 Cor. 10,24. cap. 13,5.

5

^❧ ☜Een yegelijck zy gesint, als Iesus Christus oock was:

❧ Epistel op den Palm-Son-dagh.

6

Dewelcke, hoe wel Hy in Goddelijcke gedaente was, en hieldt Hy ’t niet voor eenen roof, Gode gelijck te zijn:

7

Maer verkleynde Hem selven, ende nam de gedaente een’s knechts aen, wiert gelijck als een ander Mensch, ⁺ ende in ’t gelaet als een Mensch bevonden:

+ Ebr. 2,17.

8

Hy vernederde Hem selven, ende wiert gehoorsaem tot den doot, ja tot den doot aen ’t kruys.

9

Daerom heeft Hem oock Godt verhooght, ⁺ ende heeft Hem eenen Naem gegeven, die boven alle namen is:

+ Psal. 110,7. Jes. 53,12. Ebr. 2,9. cap. 12,2.

10

Dat in den Name Iesu haer buygen sullen alle dier knien, ⁺ die in den Hemel, ende op d’ Aerde, ende onder d’ Aerde zijn:

+ Jes. 45,73. Apoc. 5,13.

11

Ende alle tongen bekennen sullen, dat Iesus Christus de Heere zy, ter eere Godts des Vaders☞☙.

II.12

ALso, mijne Liefste, gelijck ghy altijt gehoorsaem geweest zijt, niet alleen in mijne tegenwoordigheyt, maer oock nu veel meer in mijn af-wesen, ☜werckt dat ghy saligh wordet met vreese ende beven.

13

Want Godt is ’t, die in u werckt beyde het willen ende het doen, nae [sijn] wel-behagen☞.

[fol. 98v]

14

Doet alle dinck sonder murmureringe, ende ^a sonder twijffel:

a Sonder twijffel) Dat sy niet en murmureren tegen Godt in onverduldigheyt, oock niet wanckelbaer en zijn in ’t geloove.

15

Op dat ghy zijt onberispelijck ende louter, [ende] Godts kinderen, onstraffelijck midden onder het onaerdigh ende verkeert geslacht, onder welcke ghy schijnt ^* als lichten in de Werelt:

* Matt. 5.15, 16. 1 Thess. 5,5.

16

Daer mede, dat ghy behoudt het Woort des levens, my tot eenen roem in den dagh Christi, ⁺ als die niet te vergeefs geloopen, noch te vergeefs gearbeydt en hebbe.

+ Gal. 2,2.

17

Ende of ick ^b geoffert worde over het offer ende den Gods-dienst uw’s geloofs, ⁺ so verblijde ick my, ende verblijde my met u allen.

b Geoffert worde) dat is, of ick schoon soude sterven moeten daer over, dat ick u tot Godts dienaers ende offerhanden gemaeckt hebbe door ’t Euangelium ende geloove, so en sal ’t my doch niet berouwen; maer ick wil ’t met vreugde doen, ende ghy sult my oock dat selve met vreugde gunnen.

+ Rom. 15,16. 2 Tim. 4,6.

18

Om dat selve sult ghy u oock verblijden, ende sult u met my verblijden.

III.19

MAer ick hope in den Heere Iesu, dat ick Timotheum haest sal tot u senden: op dat ick oock verquickt worde, als ick verneme, hoe dattet met u staet.

20

Want ick en hebbe niemant, die soo geheel mijn’s sins is, die soo hertelijck voor u sorgt.

21

Want sy soecken alle het hare, niet dat Christi Iesu is.

22

Maer ghy weet, dat hy op-recht is: want als een kint den Vader, heeft hy met my gedient in den Euangelio:

23

Den-selven, hope ick, sal ick van stonden aen senden, wanneer ick vernomen hebbe, hoe dattet met my staet.

24

Maer ick vertrouwe in den Heere, ⁺ dat ick ook selve schier komen sal.

+ Phil.1,25.

IV.25

MAer ick hebbe noodigh geacht, den Broeder Epaphroditum tot u te senden, die mijn Helper en Mede-strijder, ⁺ ende uw’ Apostel, ende mijn’s nootdrufts dienaer is:

+ Philem. v. 1,2.

26

Nademael hy nae u allen een verlangen hadde, ende was hoogh bekommert, om dat ghy gehoort haddet, dat hy kranck was geweest.

27

Ende hy was wel doot kranck; maer Godt heeft sich over hem ontfermt: ende niet alleen over hem, maer oock over my, op dat ick niet d’ eene treurigheyt op d’ ander en soude hebben.

28

Maer ick hebbe hem dies te haestelijcker gesonden, op dat ghy hem sien, ende weder vrolijck soudet worden; ende ick ook minder treurigheyt hebben soude.

29

So neemt hem nu aen in den Heere, ⁺ met alle vreugde, ende houdet sulcke in eeren.

+ 1 Tim. 5,17.

30

Want om des wercx Christi wille, is hy den doodt soo nae-by gekomen, doe hy sijn leven weynigh achtede, op dat hy my dienen soude in uwe stede.