Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHeeft vier deelen: I. Waerschouwt Paulus de Corinthiers, dat sy haer door de valsche Apostelen niet en souden laten verleyden. II. Spreeckt hy de Corinthiers in ’t by-sonder aen, etc. III. Beschrijft hy de valsche Apostelen. IV. Verhaelt hy sijne neerstigheyt, arbeydt ende perijkelen. | |
18Want daerom en is een niet bequaem, dat hy hem selven prijst; maer dat hem de Heere prijst☞. | |
1Och of ghy my een weynigh dwaesheyts in ’t goede af-naemt! Ga naar margenoot+ doch ghy neemt my ’t wel in ’t goede af: | |
2Want ick yvere over u met eenen goddelijcken yver. Want ☜ick hebbe u onder-trouwt eenen Man, op dat ick eene reyne maegt Christo toe-brachte. | |
3Maer ick vreese, Ga naar margenoot+ dat niet gelijck, de slange Evam verleydde met hare schalckheyt, alsoo oock uwe sinnen verruckt en worden van de eenvuldigheyt in Christo☞. | |
4Want waer ’t dat de gene, die tot u komt, eenen anderen Iesum predikte, dien wy niet gepredikt en hebben; ofte | |
[Folio 91v]
| |
dat ghy eenen anderen Geest ontfingt, dien ghy niet ontfangen en hebt; oft een ander Euangelium, dat ghy niet aen-genomen en hebt, so verdroegt ghy ’t billijck. | |
6Ende hoe-wel ick slecht ben met spreken, Ga naar margenoot+ so en ben ick nochtans niet slecht in de kennisse: doch ick ben by u over-al wel bekent. Ga naar margenoot+ | |
II.7OFte hebbe ick gesondigt, dat ick my vernedert hebbe, op dat ghy soudet verhoogt worden? want ick hebbe u het Euangelium om niet verkondigt: | |
8Ende hebbe andere Gemeynten berooft, Ga naar margenoot+ ende besoldinge van haer genomen, dat ick u prediken soude. | |
9Ende doe ick by u was tegenwoordigh, Ga naar margenoot+ ende gebreck hadde, en was ick niemant lastigh; Ga naar margenoot+ want mijn gebreck vervulden de Broeders, die uyt Macedonien quamen: ende ick hebbe my in alle stucken, sonder u te belasten, gehouden; ende wil my oock noch alsoo houden. | |
10Soo gewisselijck als de waerheyt Christi in my is, Ga naar margenoot+ so en sal my desen roem in de landen van Achajen niet Ga naar margenoota gestopt worden. | |
11Waerom dat? dat ick u niet en soude lief heben? Godt weet ’et. | |
12Maer wat ick doe, ende doen wil, dat doe ick daerom, op dat ick d’ oorsake af-houwe den genen die oorsake soecken, dat sy haer beroemen mochten, dat sy zijn als wy. | |
III.13WAnt sulcke valsche Apostelen, [ende] bedriegelijcke Arbeyders veranderen haer in Christi Apostelen. | |
14Ende dat en is oock geen wonder: want de Satan selfs verandert hem in eenen Engel des lichts. | |
15Daerom en is ’t niet groots, of haer oock sijne dienaers veranderen als Predikers der gerechtigheyt; der welcker eynde zijn sal nae hare wercken. | |
IV.16ICk segge noch een-mael, dat niemant en meyne, dat ick dwaes ben: doch so niet, so neemt my aen als eenen dwaes, op dat ick my oock een weynigh beroeme. | |
17Wat ick [nu] spreke, dat en spreke ick niet als in den Heere, maer als in de dwaesheyt; dewijle wy in ’t roemen gekomen zijn. | |
18Aen-gesien datter vele haer beroemen nae den vleesche, Ga naar margenoot+ so wil ick my oock beroemen. | |
20Ghy verdraegt, is ’t dat u yemant tot knechten maeckt, is ’t dat u yemant schindt, is ’t dat u yemant neemt, is ’t dat yemant met u pocht, is ’t dat u yemant in ’t aengesicht slaet. | |
21Dat segge ick Ga naar margenootb nae de on-eere, als of wy swack waren geworden. Waer nu yemant koen op is (ick spreke in dwaesheyt) daer ben ick oock koen op. | |
22Sy zijn Ebreën, Ga naar margenoot+ ick oock: sy zijn Israëliten, ick oock: sy zijn Abrahams zaet, ick oock. | |
23Sy zijn Dienaers Christi, (ick spreke dwaselijck) ick ben wel meer. Ick hebbe meer gearbeydt: Ga naar margenoot+ ick hebbe meer slagen geleden: ick ben dickwilser gevangen, Ga naar margenoot+ dickwils in doots nooden geweest. | |
24Van de Ioden hebbe ick vijf-mael ontfangen veertigh slagen min een. | |
25Ick ben drie-mael gegeesselt, Ga naar margenoot+ eenmael gesteenigt: Ga naar margenoot+ drie-mael hebbe ick schip-breucke geleden; dagh ende nacht hebbe ick toegebracht in de diepte der Zee. | |
26Ick hebbe dickwils gereyst: ick ben in perijkel geweest te water, in perijkel onder de moordenaers, in perijkel onder de Ioden, in perijkel onder de Heydenen, in perijkel in de steden, in perijkel in de woestijnen, in perijkel op de Zee, in perijkel onder de valsche Broederen: | |
27In moeyte ende arbeyt, Ga naar margenoot+ in veel waken, in honger ende dorst, in veel vasten, in koude ende naecktheyt. | |
28Behalven wat sus noch toe-valt; namelijck, dat ick dagelijcx over-loopen worde, ende sorge drage voor alle Gemeynten. | |
29Wie isser Ga naar margenootc swack, ende ick en worde niet swack? wie wort ’er ge-ergert, ende ick en brande niet? | |
30Is ’t dat ick my immers beroemen moet, so wil ick my mijner swackheyt beroemen. | |
31Godt ende de Vader onses Heeren Iesu Christi, die daer gelooft zy in eeuwigheyt, weet dat ick niet en liege. | |
32Te Damasco, de Land-voogt des Konincx Areta, verwaerde de stadt der Damascenen, ende wilde my grijpen: | |
33Ende ick wiert in een korf ter venster uyt door de muere neder gelaten, Ga naar margenoot+ ende ontquam uyt sijne handen. |
|