Lutherse Bijbel (1648)

Het viij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Prijst den Apostel de mild-dadigheyt der Christenen in Macedonien. II. Vermaent hy de Corinthiers, sulck exempel nae te volgen. III. Beschrijft hy de getrouwigheyt van Titus ende noch twee andere Broeders; dewelke, om de collecte te versamelen, nae Corinthen reysden.

I.1

ICk doe u kondt, lieve Broeders, de genade Godts, die in de Gemeynten in Macedonien gegeven is:

2

Want hare vreugde was doen over-vloedigh, doe sy door vele droeffenisse beproeft wierden: ende hoe-wel dat sy seer arm waren, so hebben sy doch rijckelijck gegeven in aller een-vuldigheyt.

3

Want nae allen vermogen, (dat getuyge ick) ende boven vermogen, waren sy selve gewilligh;

4

Ende smeeckten ons met veel vermanen, dat wy souden aen-nemen de weldaet ende gemeynschap der hand-reyckinge, die daer geschiedt den Heyligen:

5

Niet als wy hoopten; maer sy gaven haer selven eerst aen den Heere, ende daer nae aen ons, door den wille Godts.

6

So dat wy moesten Titum vermanen, op dat hy, gelijck hy te voren hadde begonnen, alsoo oock onder u sulcke wel-daet uyt-richten soude.

II.7

MAer gelijck als ghy in alle stucken rijck zijt, in ’t geloove, ende in ’t Woort, ⁺ ende in de kennisse, ende in allerley neerstigheyt, ende in uwe liefde tot ons; alsoo beschickt, dat ghy oock in dese wel-daet rijck zijt.

+ 1 Cor. 1,5.

8

Niet en segge ick, dat ick yet gebiede: maer dewijle d’ andere soo neerstigh zijn, so beproeve ick oock uwe liefde, of sy van op-rechten aert zy.

9

☜Want gy wetet de genade onses Heeren Iesu Christi, ⁺ dat, hoe-wel Hy rijck is, wiert Hy nochtans arm, om uwent wille; op dat ghy door sijne armoede soudet rijck worden☞.

+ Matth. 8,20. Phil. 2.6, 7.

10

Ende mijne wel-meyninge geve ick hier in: want sulcx is u nuttelijck, ghy die ^a begonnen hebt van over een jaer, niet alleen het doen, maer oock het willen.

a Begonnen) Ghy zijt d’eerste geweest, die het wilden, ende oock deden.

11

Maer nu vol-brengt oock het doen: op dat, gelijck als daer is een genegen gemoet te willen, datter oock alsoo zy een genegen gemoet te doen van ’t gene dat ghy hebt.

12

Want is ’t dat yemant gewilligh is, so is hy aen-genaem, nae ’t gene dat hy heeft; niet nae ’t gene, dat hy niet en heeft.

13

Dat en geschiedt niet met die meyninge, op dat d’ andere souden ruste hebben, ende ghy droeffenisse; maer op dattet gelijck zy.

14

So diene uwen over-vloedt haer gebreck, desen [dieren] tijt lanck: op dat oock haren over-vloet daer nae diene uw’ gebreck, ende geschiede dat gelijck is.

15

Alsser geschreven staet: ⁺ ☜Die veel [vergaderde,] en hadde geen over-vloedt; ende die weynigh [vergaderde,] en hadde geen gebreck☞.

+ Exod. 16,18.

III.16

MAer Gode zy danck, die sulcke neerstigheyt aen u gegeven heeft in ’t herte Titi:

17

Want hy nam wel de vermaninge aen; maer dewijle hy soo seer neerstigh was, is hy van hem selven tot u gereyst.

18

Ende wy hebben eenen Broeder met hem gesonden, die den lof heeft aen ’t Euangelium, door alle Gemeynten:

19

Ende niet alleen dat; ⁺ maer hy is oock geordineert van de Gemeynten tot onsen reys-geselle in dese wel-daet, die door ons uyt-gericht wort, den Heere tot eere, ende [ten prijse] van uwe goed-willigheyt.

+ Act. 11,30. cap. 12,15. Gal. 2.9, 10.

20

Ende verhoeden dit, dat ons niemant wat quaets nae seggen en kan, van wegen sulcke rijcke collecte, die door ons uyt-gericht wort:

21

Ende sien daer op, dattet redelijcken toe-gae, niet alleen voor den Heere, maer oock voor de Menschen.

22

Oock hebben wy met haer gesonden onsen Broeder, dien wy dickwils gespeurt hebben in vele stucken, dat hy neerstigh is; maer nu veel neerstiger: ende wy hebben een groot betrouwen tot u,

23

Het zy van Titus wegen (dewelcke mijn geselle ende mede-helper onder u is); ofte van onser broederen wegen (de welcke Apostelen zijn der Gemeynten, ende eene eere Christi.)

24

Betoont nu de bewijsinge uwer liefde, ende onses roems van u, aen dese, oock opentlijck voor de Gemeynten.