Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHeeft twee deelen: I. Van der Christenen verlangen ende hope, ten aensien van het eeuwige leven. II. Van de getrouwigheyt Pauli in sijn Apostel-ampt. | |
I.1☜WY weten nu, Ga naar margenoot+ is ’t dat ons’ aerdsche huys deser hutte gebroken wort, dat wy een gebouw hebben, Ga naar margenoot+ van Godt gebouwt; een huys niet met handen gemaeckt, dat eeuwigh is in den Hemel☞. | |
2Ende over dat selve suchten wy oock nae onse behuysinge, Ga naar margenoot+ die van den Hemel is: ende wy verlangen, dat wy daer mede over-kleedt worden; | |
4Want terwijle wy in de hutte zijn, so suchten wy, ende zijn beswaert; nademael wy liever wilden niet ontkleedt, maer over-kleedt worden, Ga naar margenoot+ op dat het sterflijcke verslonden worde van het leven. | |
5Maer die ons tot dat selve bereydt, Ga naar margenoot+ dat is Godt, die ons Ga naar margenoot* het pant, den Geest, gegeven heeft. | |
6Wy hebben dan eenen goeden moet altijt, ende weten, dat terwijle wy in het lichaem in-woonen, so woonen wy uyt van den Heere. | |
8Maer wy hebben eenen goeden moet, Ga naar margenoot+ ende hebben veel meer lust uyt het lichaem uyt te woonen, ende t’ huys te zijn by den Heere. | |
9Daerom beneerstigen wy ons oock, ’t zy dat wy t’ huys zijn, ofte uyt-woonen, dat wy Hem wel-behagen. | |
10☜Want wy moeten alle geopenbaert worden voor den Richter-stoel Christi; Ga naar margenoot+ op dat een yegelijck ontfange, nae dat hy gedaen heeft, Ga naar margenoot+ by lijfs leven, het zy goet ofte quaet☞. | |
II.11DEwijle wy dan weten, dat de Heere te vreesen is, so gaen wy Ga naar margenoota sachtelijck met de lieden om, maer Gode zijn wy openbaer: ende ick hope, dat wy oock in uwe conscientien openbaer zijn: | |
12Ga naar margenoot* Dat wy ons selven niet wederom en prijsen, maer u eene oorsake geven, om te roemen van ons: op dat ghy hebt te roemen tegen de gene, die haer selven nae ’t aen-sien roemen, ende niet nae het herte. | |
13Want Ga naar margenootb doen wy te veel, so doen wy ’t Gode: zijn wy matigh, so zijn wy u matigh. | |
14Want de liefde Christi dringt ons alsoo: ☜nademael wy ’t daer voor houden, dat, indien een voor alle gestorven is, so zijn sy alle gestorven: | |
15Ende Hy is daerom voor haer alle gestorven: op dat de gene die daer leven, voort-aen niet haer selven en leven; maer den genen, die voor haer gestorven ende op-gestaen is☞. | |
16Daerom, van nu aen en kennen wy niemant nae den vleesche: ende is ’t dat wy oock Christum gekent hebben Ga naar margenootc nae den vleesche; so en kennen wy Hem doch nu niet meer. | |
17Ga naar margenoot* ☜Daerom isser yemant in Christo, so is hy een nieuwe creature: Ga naar margenoot+ het oude is vergaen, siet, het is altemael nieuw geworden☞. | |
18Maer dat al van Godt; die ons met Hem selven versoent heeft door Iesum Christum, ende het ampt gegeven, dat de versoeninge predikt. | |
19Ga naar margenoot++ ☜Want Godt was in Christo, ende versoende de werelt met Hem selven, ende en rekende hen hare sonden niet toe; ende heeft onder ons op-gericht het woort van de versoeninge. | |
20So zijn wy nu Boden in Christi stede; want Godt vermaent door ons: so bidden wy nu in Christi stede, laet u versoenen met Godt. | |
21Want Hy heeft den genen, Ga naar margenoot+ die van gene sonde en wiste, voor ons ter sonde gemaeckt; op dat wy wierden in Hem de gerechtigheyt, die voor Godt geldt☞. |
|