Lutherse Bijbel (1648)

DE TWEEDE SEND-BRIEF PAULI AEN DE CORINTHIERS

Kan in vier stucken gedeelt worden:
I. Is gelijcksaem de in-leydinge, daer Paulus de voor-gaende straf-predicatie soeckt te versachten; tot ’et 3 cap. toe.
II. Handelt van de predicatie des Euangeliums, wat die uyt-richte; ende hoe men de valsche Apostelen moet weder-leggen; van ’t 3 cap. tot ’et 6 toe.
III. Vermaent d’Apostel tot een godt-saligh leven, ende tot mild-dadigheyt tegen de armen; van ’t 6 cap. tot ’et 10 toe.
IV. Verdedigt Paulus sijn persoon, ende sijne leere tegen de valsche Apostelen; van ’t 10 cap. tot ’et eynde toe.

Het eerste Capittel.

Heeft vier deelen: I. Is de in-leydinge ende groete. II. Is eene dancksegginge voor de goddelijcke reddinge. III. Is eene verdedinge van Pauli wandelinge by de Corinthiers. IV. Wort verhaelt de oorsake, waerom den Apostel sijne komste tot hier toe hadde uyt-gestelt.

I.1

PAULUS een Apostel JESU CHRISTI, door den wille Godts, ende de Broeder Timotheus. Der Gemeynte Godts te Corinthen, met alle Heyligen in gantsch Achajen.

2

Genade zy met u, ⁺ ende vrede, van Godt onsen Vader, ende den Heere Iesu Christo.

+ Rom. 1,7. 1 Cor. 1,3.

II.3

☜GElooft zy Godt ende de Vader onses Heeren Iesu Christi, ⁺ de Vader der barmhertigheyt, ⁺ ende de Godt alles troostes.

+ Eph. 1,3. 1 Petr. 1,3.

+ Rom. 15,5.

4

Die ons troost in alle onse droeffenisse, dat wy oock troosten konnen, die daer zijn in allerley droeffenisse, met den troost, daer wy mede getroostet worden van Godt.

5

Want gelijck als wy des lijdens Christi veel hebben, alsoo worden wy oock rijckelijck getroostet door Christum☞.

6

Maer ’t zy dat wy droeffenisse ofte troost hebben, so geschiedt ’et u te goet. Is ’t droeffenisse, so geschiedt ’et u

[fol. 88v]

tot troost ende saligheyt: (welcke saligheyt haer bewijst, is ’t dat ghy in dier mate lijdet met verduldigheyt, als wy lijden.) Is ’t troost, so geschiedt ’et u oock tot troost ende saligheyt.

7

Ende onse hope staet vast voor u: dewijle wy weten, dat, gelijck ghy des lijdens deelachtigh zijt, soo sult ghy oock des troostes deelachtigh zijn.

8

Want wy en willen u niet onthouden, lieve Broeders, onse droeffenisse, die ons in Asien geschiedt is; daer wy uytter maten beswaert waren, ende boven macht, also dat wy oock onses levens geen raet en wisten;

9

Ende by ons besloten hadden, dat wy moesten sterven: maer dat geschiedde daerom, dat wy ons’ betrouwen op ons selven niet stellen en souden, maer op Godt, die de dooden op-weckt:

10

Die ons van sulcken doot verlost heeft, ende noch dagelijcx verlost; ende wy hopen op Hem, dat Hy ons oock voort-aen verlossen sal,

11

Door hulpe van uwe voor-bede voor ons: op dat over ons, voor de gave die ons gegeven is, door vele persoonen veel dancx geschiede.

III.12

☜WAnt onsen roem is dese, namelijck, het getuygenisse onser conscientie, dat wy in eenvuldigheyt ende goddelijcke louterheyt, ⁺ niet in vleeschelijcke wijsheyt, maer in de genade Godts, in de Werelt gewandelt hebben, maer aller-meest by u-lieden☞.

+ 1 Cor. 2.4, 13.

13

Want wy en schrijven u niet anders, dan dat ghy leset, ende oock bevindet: ende ick hope, dat ghy ons oock tot het eynde toe alsoo bevinden sult;

14

Gelijck als ghy ons ten deele bevonden hebt: want wy zijn uwen roem, gelijck als ghy oock onsen roem zijt, op den dagh des Heeren Iesu. ⁺

+ 2 Cor. 5,12. Phil. 2,16. cap. 4,1. 1 Thess. 2.19, 20.

IV.15

ENde op sulck betrouwen dacht ick gene reyse tot u te komen, op dat ghy ander-werf eene wel-daet ontfangen soudet: ⁺

+ 1 Cor. 16,5.

16

Ende door u in Macedonien reysen, ende wederom uyt Macedonien tot u te komen, ende van u geleydt te worden in Iudeam.

17

Hebbe ick nu eenige lichtveerdigheyt gebruyckt, doe ick sulcx dachte? ofte zijn mijne aen-slagen vleeschelijck? niet alsoo; maer by my is Ia, ja, ende Neen is neen.

18

Maer ô een getrouwe Godt! dat ons’ woort aen u niet ja ende neen geweest en is.

19

Want de Soon Godts Iesus Christus, die onder u door ons gepredikt is, door my ende Sylvanum, ende Timotheum, die en was niet ja ende neen; maer het was ja in Hem.

20

☜Want alle beloften Godts zijn ja in Hem, ende zijn ^a Amen in Hem, Gode tot lof, door ons.

a Amen dat is, gewis ende waerachtigh.

21

Maer Godt is ’t, ⁺ die ons bevestigt met u in Christum, ende ons gesalft,

+ Eph. 1.13, 14.

22

Ende versegelt, ende in onse herten het pant, den Geest, gegeven heeft☞.