Lutherse Bijbel (1648)

[fol. 88r]

VOOR-REDEN op den tweeden SEND-BRIEF PAULI AEN DE CORINTHIERS. D.M.L.

IN den eersten Send-brief heeft S. Paulus de Corinthiers hert bestraft in vele stucken, ende scherpen wijn in de wonden gegoten, endese verschrickt. Maer overmits een Apostel een troostelijck Predikant zijn sal, om de verschrickte ende bloode conscientien op te rechten, meer dan te verschricken: daerom so prijst hyse nu wederom in desen Send-brief, ende giet oock olye in de wonden, ende stelt hem uyttermaten vriendelijck tegen haer; ende heet den sondaer met liefde weder aen-nemen.

In ’t 1 ende 2 capittel bewijst hy sijne liefde tegen haer, ⁺ hoe dat hy alles gesproken, gedaen ende geleden hebbe tot haer profijt ende heyl: dat sy hem immers al het beste toe-betrouwen sullen.

Daer-nae prijst hy het Euangelische ampt, ⁺ ’t welck het hooghste ende troostelijckste werck is, tot profijt ende heyl der conscientien: ende wijst, hoe het selve edeler is, als des Wets ampt; ende hoe het selve vervolgt wort, ende nochtans toe-neemt by de geloovigen, ende door het kruys eene hope maeckt van de eeuwige heerlijckheyt. Maer met dien allen raeckt hy de valsche Apostelen, die de Wet tegen het Euangelium dreven, ende enckel uyt-wendige heyligheyt (dat is huychelye) leerden, ende lieten de in-wendige schande des ongeloofs staen. Dat doet hy in ’t 3, 4, ende 5 capittelen.

In ’t 6 ende 7 vermaent hyse, ⁺ dat sy sulcke predikinge sullen volgen, met wercken ende lijden: ende besluyt met haren lof, op dat hyse verwecke om voort te varen.

In ’t 8 ende 9 vermaent hyse, ⁺ dat sy oock met tijdelijcke neeringe, eene collecte ende hulpe doen souden den Heyligen tot Ierusalem, in den dieren tijt, dewelcke in ’t begin alle hare goederen hadden over-gegeven, Act. 4,32.

In ’t 10, ⁺ 11, ende 12, heeft hy met de valsche Apostelen te doen.

In ’t 13 dreygt hy den genen die gesondigt hadden, ⁺ ende haer niet en beterden.

+ I. II.

+ III. IV. V.

+ VI. VII.

+ VIII. IX.

+ X. XI. XII.

+ XIII.