Lutherse Bijbel (1648)

Het xj. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Leert Paulus, dat in de Gemeynte Godts een man bloots hoofts, maer eene vrouwe met gedeckten hoofde zijn moet. II. Weder-haelt hy de leere van ’s Heeren Avont-mael.

I.2

ICk prijse u, lieve Broeders, dat ghy aen my gedenckt in alle stucken, ende houdet de maniere, als ick u gegeven hebbe.

3

Maer ick laet u weten, dat Christus een’s yegelijcken mans hooft is: maer de man is des wijfs hooft; ende Godt is Christi hooft.

4

Een yegelijck man, die daer bidt ofte propheteert, ende heeft yet op ’t hooft, die ont-eert sijn hooft.

5

Maer een wijf, dat daer bidt ofte propheteert met ongedeckten hoofde, die ont-eert haer hooft: Want het is effen soo veel, als of sy geschoren ware.

6

En wil sy haer niet decken, so snijde men haer oock het hayr af. Maer nu het mis-staet, dat een wijf af-gesneden hayr heeft, ofte beschoren is; so laet haer het hooft decken.

7

Maer de man en sal het hooft niet decken; nademael hy Godts beelt ende eere is: maer het wijf is des mans eere.

8

Want de man en is niet van den wijve, ⁺ maer het wijf is van den man.

+ Gen. 2,21.

9

Ende de man en is niet geschapen om des wijfs wille, maer het wijf om des mans wille.

10

Daerom sal het wijf een ^a macht op ’t hooft hebben, ⁺ om der Engelen wille.

a Macht) dat is de sluyer ofte het decksel, daer by men merckt, dat sy onder des mans macht is.

+ Gen. 24,65

11

Nochtans en is noch de man sonder het wijf, nocht het wijf sonder den man, in den Heere.

12

Want gelijck het wijf van den man, alsoo [komt] oock de man door het wijf: maer alles van Godt.

13

Oordeelt by u selven, of’t wel staet, dat een wijf ongedeckt voor Godt bidde.

14

Oft en leert u oock de nature niet, dattet eenen man een oneere is, is’t dat hy lanck hayr laet wassen?

15

Ende den wijve eene eere, is’t dat sy lanck hayr laet wassen? Het hayr is haer tot een decksel gegeven.

16

Maer ☜isser yemant [onder u,] die lust tot kijven heeft, [die wete, dat] wy sulcke maniere niet en hebben; de Gemeynten Godts oock niet☞.

II.17

MAer ick moet dit bevelen: ick en kan ’t niet prijsen, dat ghy niet op een beter maniere, maer op een erger manier t’ samen komet.

18

Ten eersten, wanneer ghy t’ samen komt in de Gemeynte, so hoore ick, datter scheuringen onder u zijn; ende ten deele geloove ick ’t:

19

Want ☜daer moeten ketteryen onder u zijn; op dat de gene die op-recht zijn, openbaer onder u worden☞.

20

^❧ Wanneer ghy nu t’ samen komt, so en houdt men daer niet des Heeren Avont-mael.

❧ Epistel op den groenen Donder-dagh.

[fol. 85v]

21

Want wanneer men des Heeren Avont-mael houden sal, so neemt een yegelijck sijn eygen te voren; ende d’ een is hongerigh, d’ ander is droncken.

22

En hebt ghy dan geene huysen, daer ghy eten ende drincken meugt? Ofte veracht ghy de Gemeynte Godts, ende beschaemt de gene die niet en hebben? Wat sal ick u seggen? Sal ick u prijsen? Hier in en prijse ick u niet.

23

☜Ick hebbe ’t van den Heere ontfangen, ⁺ dat ick u gegeven hebbe. Want de Heere Iesus in der nacht, doe Hy verraden wiert, nam Hy het broot,

+ Matth. 26.26, etc. Mar. 14.22, etc. Luc. 22.19, etc.

24

Danckte, ende brack ’t, ende sprack: Nemet, etet, dat is mijn lichaem, dat voor u gebroken wort: sulcx doet tot mijner gedachtenisse.

25

Des-selven gelijcken oock den kelck nae het Avont-mael, ende sprack: dese kelck is het nieuwe Testament in mijnen bloede: sulcx doet, so dickwils ghy ’t drincket, tot mijner gedachtenisse.

26

Want so dickwils als ghy van dit broot eet, ende van desen kelck drinckt, so sult ghy des Heeren doot verkondigen, tot dat Hy komt.

27

Wie nu ontweerdelijck van dit broot eet, ofte van den kelck des Heeren drinckt, die is schuldigh aen het lichaem ende bloet des Heeren.

28

Maer de Mensch ^b beproeve hem selven; ende alsoo ete hy van dit broot, ende drincke van desen kelck:

b Beproeve) dat is, een yegelijck sie toe, hoe hy geloove in dit Avontmael, wat, ende waer toe hy ’t ontfange.

29

Want wie onweerdelijck eet ende drinckt, die eet ende drinckt hem selven het oordeel, daer-mede, dat hy ^c niet en onder-scheydt het lichaem des Heeren☞.

c Niet en onderscheydt) die Christi lichaem handelt, ende daer mede om-gaet, als achtede hy ’t niet meer, dan andere spijse.

30

Daerom zijn oock soo vele swacken ende krancken onder u, ende een goet deel slapen.

31

☜Want waer’t dat wy ons selven oordeelden, so en souden wy niet geoordeelt worden.

32

Maer wanneer wy geoordeelt worden, so worden wy van den Heere getuchtigt, op dat wy met de werelt niet verdoemt en worden☞ ☙.

33

Daerom, mijne lieve Broeders, wanneer ghy t’ samen komet om te eten, so verwachte d’ een den anderen.

34

Maer hongert yemant, die ete t’huys; op dat ghy niet ten oordeel t’ samen en komet. Het ander wil ick ordineren, wanner ick kome.