Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHandelt van ’t exempel Pauli in twee deelen: I. Van sijn persoon. II. Van sijn leven. | |
I.1EN ben ick niet een Apostel? En ben ick niet vry? En hebbe ick niet onsen Heere Iesum Christum gesien? Ga naar margenoot+ En zijt ghy niet mijn werck in den Heere? | |
2En ben ick den anderen geen Apostel, so ben ick doch uw’ Apostel: want het segel mijn’s Apostel-ampts zijt ghy in den Heere. | |
3Wanneer men my vraegt, so antwoorde ick alsoo: | |
II.4HEbben wy geene macht om te eten ende te drincken? | |
5Hebben wy oock geene macht om eene suster ten wijve mede al-om te leyden, gelijck de andere Apostelen, ende des Heeren broeders, ende Kephas? | |
6Ofte en hebben alleen ick ende Barnabas geene macht om dat te doen? | |
7Wie treckt oyt in den krijgh op sijne eygen besoldinge? Wie plant eenen wijn-gaert, ende en eet niet van sijne vrucht? Ofte wie wyedet eene kudde, ende en eet niet van de melck der kudde? | |
8Spreke ick sulcx op Menschen wijse? En segt oock de Wet sulcx niet? | |
9Want in de Wet Mosis staet geschreven: Ga naar margenoot* ☜Ghy en sult den osse, die daer dorscht, niet muyl-banden☞. Ga naar margenoota Sorgt Godt voor de ossen? | |
10Oft en seyt Hy ’t niet geheelijck om onsent wille? want het is immers om onsent wille geschreven: want die daer | |
[Folio 84v]
| |
ploegt, Ga naar margenoot+ moet op hope ploegen; ende die daer dorscht, moet op hope dorschen, dat hy sijner hope deelachtigh worde. | |
11Indien wy u het geestelijcke zaeyen, Ga naar margenoot+ is ’t een groot dinck, of wy uw’ lichamelijcke maeyen? | |
12Ende is ’t dat andere deser macht aen u deelachtigh zijn, waerom wy niet veel meer? Maer wy en hebben sulcke macht Ga naar margenootb niet gebruyckt; maer wy verdragen allerley, dat wy den Euangelio Christi geene hindernisse en maken. | |
13Ga naar margenoot* En weet ghy niet, dat de gene die daer offeren, van ’t offer eten? Ende die den Altaer waer-nemen, van den Altaer genieten? | |
14Ga naar margenoot+ ☜Alsoo heeft oock de Heere bevolen, dat de gene die het Euangelium verkondigen, haer van den Euangelio geneeren sullen☞. | |
15Maer ick en hebbe dier geen gebruyckt. Ick en schrijve oock daerom daer niet af, dattet met my alsoo soude gehouden worden: het ware my liever dat ick storve, dan dat my yemant mijnen roem soude te niete maken. | |
16Want dat ick het Euangelium predike, en derf ick my niet beroemen: want ick moet’et doen. Ende wee my, waer ’t dat ick het Euangelium niet en predikte! | |
17Doe ick ’t geerne, so word’ ick geloont: maer doe ick ’t ongeerne, so is my het ampt doch bevolen. | |
18Ga naar margenootc Wat is dan nu mijn loon? Namelijck, dat ick predike het Euangelium Christi, ende doe dat-selve vry om niet: op dat ick mijne vryheyt niet en misbruycke in den Euangelio. | |
19Want hoe-wel ick vry ben van alle-man, so hebbe ick nochtans my selven alle-man tot eenen knecht gemaeckt; op dat ick harer vele winnen soude. | |
20Den Ioden ben ick geworden als een Iode; op dat ick de Ioden winnen soude. Den genen die onder de Wet zijn, ben ick geworden als onder de Wet; op dat ick de gene die onder de Wet zijn, winnen soude. | |
21Den genen die sonder de Wet zijn, ben ick als sonder Wet geworden; (so ick nochtans niet sonder de Wet en ben voor Godt, maer ben in de Wet Christi) op dat ick de gene die sonder Wet zijn, winnen soude. | |
22Den swacken ben ick geworden, als een swacke, op dat ick de swacken winnen soude: ick ben alle-man allerley geworden, Ga naar margenoot* op dat ick over-al immers sommige saligh maken soude. | |
23Maer sulcx doe ick om des Euangeliums wille, op dat ick des-selven deelachtigh soude worden. | |
24Ga naar margenoot❧ En weet ghy niet, dat de gene die in de loop-bane loopen, die loopen alle; maer een behaelt den prijs? Ga naar margenoot+ loopt nu alsoo, dat ghy hem verkrijgt. | |
25Ende een yegelijck die daer kampt, onthoudt hem van alle dinck: gene alsoo, dat sy een verganckelijcke kroone ontfangen, maer wy een onverganckelijcke. | |
26Maer ick loope alsoo, niet als Ga naar margenootd op ’t ongewis: ick vechte alsoo, niet als een die in de lucht slaet: | |
27Maer ick verdoove mijn lichaem, ende temme het; op dat ick niet den anderen en predike, ende selve verworpelijck worde. |
|