Lutherse Bijbel (1648)

Het viij. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Verbiedt d’Apostel van ’t Afgoden-offer te eten. II. Handelt hy van ’t mis-bruyck der Christelijcke vryheyt in Middel-dingen.

1.1

"VAn den Afgoden-offer nu weten wy: want wy hebben alle de kennisse. De kennisse ^a blaest op, maer de liefde betert.

a Blaest op) Hier begint hy te prijsen de liefde tegen de swack-geloovige.

2

Maer is’t dat hem yemant laet duncken, dat hy wat weet, die en weet noch niets, gelijck hy behoort te weten.

3

Maer is’t dat yemant Godt lief heeft, deselve is van Hem gekent.

4

So weten wy nu van de spijse des Afgoden-offers, dat een Afgodt niets in de Werelt is, ⁺ ende datter geen ander Godt en is, dan d’ eenige.

+ Deut. 6,4.

5

☜Ende hoe-wel datter zijn, die Goden genoemt worden, ’t zy in den Hemel oft op der Aerden (nademael daer vele Goden ende vele Heeren zijn.)

6

So hebben wy nochtans maer eenen Godt, den Vader, van welcken alle dingen zijn, ende wy in Hem; ende eenen Heere, Iesum Christum, ⁺ door welcken alle dingen zijn, ende wy door Hem☞.

+ Joh. 1,3. Eph. 3,9. Col.1,16. Ebr. 1,2.

7

Maer alle man en heeft de kennisse niet: want sommige maken haer noch eene conscientie van den Afgodt, ende eten ’t voor Afgoden-offer; daer mede wort hare conscientie, dewijle dat sy soo swack is, bevleckt.

II.8

MAer de spijse en voordert ons voor Godt niet. ⁺ Eten wy, so en sullen wy daerom niet beter zijn: en eten wy niet, so en sullen wy daerom niet minder zijn.

+ Rom. 14,17.

9

Maer siet toe, dat dese uwe vryheyt niet en worde tot een aen-stoot der swacken.

10

Want so yemant u (ghy die de kennisse hebt) sagh aen de tafel sitten in ’t Afgoden-huys, en wort niet sijne conscientie, dewijle dat hy swack is, veroorsaeckt het Afgoden-offer te eten?

11

Ende alsoo sal de swacke Broeder over uwe kennisse verloren gaen; ⁺ om wiens wille nochtans Christus gestorven is.

+ Rom. 14.15, 20.

12

Maer wanneer ghy alsoo sondigt tegen de Broeders, ende slaet hare swacke conscientie; so sondigt ghy tegen Christum.

13

Daerom, indien de spijse mijnen Broeder ergerde, so en wilde ick nimmer-meer vleesch eten, op dat ick mijnen Broeder niet en ergerde.