Lutherse Bijbel (1648)

Het ij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Verklaert Paulus, wat maniere hy niet en heeft gebruyckt in ’t leeren. II. Wijst hy aen, hoe het met de een-vuldige maniere van prediken gelegen is. III. Verhaelt hy, van waer hem de hemelsche wijsheyt is geopenbaert geworden.

I.1

ENde ick, lieve Broeders, ⁺ doe ick tot u quam, en quam ick niet met hooge woorden oft hooge wijsheyt, om u te verkondigen de goddelijcke predikinge.

+ Act. 18,1. 1 Cor. 1,17.

2

Want ☜ick en hieldt my daer niet voor, dat ick wat wiste onder u, dan alleen Iesum Christum, den gekruysten☞.

3

Ende ick was by u met swackheyt, ⁺ ende met vreese, ende met groote bevinge.

+ Phil. 2,12.

4

Ende mijn woort ende mijne predikinge en was niet in vernuftige redenen der menschelijcker wijsheyt, maer in bewijsinge des Geests, ende der kracht:

5

Op dat uw’ geloove ^a bestae, niet op Menschen wijsheyt, maer op Godts kracht.

a Bestae) Daerom en konnen de Menschen-leeringen geen fondament der conscientie ofte des geloofs zijn.

II.6

MAer daer wy af spreken, dat is nochtans eene wijsheyt by de volkomene; niet eene wijsheyt deser Werelt, oock niet der Oversten deser Werelt, die daer vergaen:

7

Maer wy spreken van de ^* heymelijcke ^b verborgene wijsheyt Godts, welcke Godt verordineert heeft voor de Werelt, tot onser heerlijckheyt;

* Psal. 51,8.

b Verborgene) Want het leyt onder de dwaesheyt ende het kruys verborgen, ende en schijnt niet in eere ende rijckdom.

8

Welcke geen van de Oversten deser Werelt gekent en heeft: want waer’ t dat sy die gekent hadden, so en hadden sy den Heere der Heerlijckheyt niet gekruyst.

9

Maer gelijck geschreven staet: ☜Dat geen ooge gesien en heeft, ⁺ ende geen oore gehoort en heeft, ende in geen’s Menschen herte gekomen en is, dat Godt bereydt heeft dien die Hem lief hebben☞.

+ Ies. 64,4.

III.10

MAer ons heeft het Godt geopenbaert door sijnen Geest: want de Geest onder-soeckt alle dingen, oock de diepte der Godtheyt.

11

Want welcke Mensch weet wat in den Mensche is, dan de geest des Menschen, die in hem is? Alsoo en weet oock niemant wat in Godt is, dan de Geest Godts.

12

Maer wy en hebben niet ontfangen den geest der werelt, maer den Geest uyt Godt; dat wy weten konnen, wat ons van Godt gegeven is.

13

’t Welck wy oock spreken, niet met woorden, die de menschelijcke wijsheyt leeren kan; maer met woorden, die de heylige Geest leert: ende oordeelen geestelijcke saken geestelijck.

14

Maer ☜de ^c natuerlijcke Mensch en verneemt niet van den Geest Godts: het is hem eene dwaesheyt, ende en kan ’t niet erkennen; want het moet geestelijck ge-oordeelt zijn☞.

c Natuerlijcke) De natuerlijcke Mensch is, als hy buyten de genade is, met alle vernuft, konst, sinnen ende vermogen, oock op ’t beste geschickt zijnde.

15

Maer de geestelijcke ^d oordeelt alle dingen, ende hy en wort van niemant geoordeelt.

d Oordeelt) Verstaet, voelt, vint, is versekert, etc. ’t welck het vernuft niet en vermagh, en weet oock niet, wat geloove oft Euangelium is.

16

^* Want wie heeft des Heeren sin gekent? Ofte, wie wil Hem onderwijsen? maer wy hebben Christi sin.

* Jes. 40,13. Sap. 9,13. Rom. 11,34.