Lutherse Bijbel (1648)

Het xiiij. Capittel.

Wort gehandelt van de Middel-dingen, ende van het rechte gebruyck der Christelijcke vryheyt, in twee deelen: I. Waer-schouwt Paulus de sterck-geloovige, dat sy de swack-geloovige in de Christelijcke vryheyt niet en moeten verachten. II. Waer-schout hy oock de swack-geloovige, dat sy de sterck-geloovige om der Middel-dingen wille niet en moeten veroordeelen.

I.1

DEn swacken in ’t geloove neemt aen, ende en ^a verwerret de conscientien niet.

a Verwerret) Daer zijn tweederley Christenen, sommige zijn sterck in ’t geloove, sommige swack. Gene verachten de swacken al te moet-willigh. Dese ergeren haer aen de stercke al te lichtelijck. So sullen sy nu beyde haer nae de liefde voegen, dat niemant den anderen beleydige noch en oordeele; maer doen ende laten, gelijck het den anderen nut ende noodigh is.

2

De een gelooft, dat hy allerley moge eten; maer die swack is, die eet moes.

3

Die daer eet, die en verachte dien niet, die niet en eet: ende die niet en eet, die en oordeele dien niet, die daer eet; want Godt heeft hem aen-genomen.

4

^* Wie zijt ghy, dat ghy eenen vreemden knecht oordeelt? hy staet ofte valt sijnen Heere, maer hy magh wel op-gericht worden: want Godt kan hem wel op-richten.

* Jac. 4,12.

5

De een houdt meer van den eenen dagh, dan van den anderen: maer de ander houdt alle dagen gelijck. Een yegelijck zy in sijne meyninge ^b gewis.

b Gewis) dat is, hy en wanckele noch en twijffele niet in sijne conscientie; maer zy versekert, dat voor Godt geene sonde en zy, hy ete oft en ete niet.

6

Die van de dagen houdt, die doet het den Heere: ende die daer niet van en houdt, die doet het oock den Heere. Die daer eet, die eet den Heere; want hy danckt Godt: die niet en eet, die en eet den Heere niet, ende danckt Godt.

7

☜Want niemant van ons en leeft hem selven, ende niemant en sterft hem selven.

8

Leven wy, so leven wy den Heere; sterven wy, so sterven wy den Heere: daerom wy leven ofte sterven, so zijn wy des Heeren.

9

Want daer toe is Christus oock gestorven ende op-gestaen, ende weder levendigh geworden, dat Hy over doode ende levende een Heere zy☞.

10

Maer ghy, wat oordeelt ghy uwen Broeder? Oft ghy ander, wat veracht ghy uwen Broeder? want ☜wy sullen alle voor den Richter-stoel Christi gestelt worden, ⁺

+ 2 Cor. 5,10.

11

Nae datter geschreven staet: ⁺ So waerachtigh als Ick leve, spreeckt de Heere, ^c My sullen alle knien gebogen worden, ende alle tongen sullen Godt bekennen.

+ Jes. 45,23.

c My) So moet Christus waerachtigh Godt zijn, dewijle sulcx voor sijnen Richter-stoel sal geschieden.

12

So sal nu een yegelijck voor hem selven Gode rekenschap geven☞.

II.13

DAerom en laet ons niet meer malkanderen oordeelen: maer dat oordeelt veel meer, datter niemant sijnen Broeder eenen aen-stoot oft ergernisse en stelle.

14

Ick weet ende ben ’t gewis in den Heere Iesu, ⁺ datter niets gemeyn en is aen hem selven; dan die ’t voor gemeyn rekent, den selven is’t ^d gemeyn.

+ Act. 10,14. 1 Tim. 4,4.

d Gemeyn) is soo veel als onreyn, als datter niet gewyet ofte geheyligt en is.

15

Maer is’t dat uw’ Broeder over uwe spijse bedroeft wort, so en wandelt ghy al-reede niet nae de liefde. Lieve, ☜en verderft dien niet met uwe spijse, ⁺ om wiens wille Christus gestorven is☞.

+ 1. Cor. 8,11.

16

Daerom maeckt dat uwen ^e schat niet gelastert en worde.

e Schat) Het Euangelium is onsen schat: dat deselve gelastert wort, maken de gene, die de Christelijcke vryheyt moet-willigh gebruycken, den swacken tot een ergernisse.

17

Want ☜het Rijck Godts en is niet eten ende drincken, maer gerechtigheyt, ende vrede, ende vreugde in den heyligen Geest☞.

18

Wie daer Christo in dient, die is Gode behagelijck, ende den Menschen aen-genaem.

19

Daerom laet ons streven nae’t gene, dat tot den vrede dient, ende wat tot stichtinge onder malkanderen dient.

20

Lieve, en verstoort om der spijse wille Godts werck niet. ⁺ Alle dinck is wel reyn; maer het en is niet goet dien, die ’t eet met eenen aen-stoot [sijner conscientie.]

+ Tit. 1,15.

21

Het is veel beter, ⁺ dat ghy geen vleesch en eet, ende geenen wijn en drinckt, ofte dat, waer uw’ Broeder hem aen stoot, oft ergert, ofte swack wort.

+ 1. Cor. 8,13.

22

Hebt ghy het geloove, so hebt het by u selven voor Godt. Saligh is de gene, die hem selven geene conscientie en maeckt in ’t gene dat hy aen-neemt.

23

Maer wie daer aen twijffelt, ende eet nochtans, die is verdoemt: want ’ten geschiedt niet uyt den geloove. Maer ☜wat niet ^f uyt den geloove en geschiedt, dat is sonde☞.

f Uyt den geloove) Merckt, dit is een gemeene hooft-spreucke tegen alle wercken, sonder geloove gedaen zijnde. Ende wacht u voor valsche glosen, die hier van vele Leeraers versiert zijn.