Lutherse Bijbel (1648)

Het xiij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Wort gehandelt van het ampt der Overheyt ende der onderdanen. II. Van de Christelijcke liefde. III. Wort gestelt een al-gemeyne vermaninge tot een Christelijke wandelinge.

I.1

☜EEn yegelijck zy onderdanigh der Overheyt, die macht over hem heeft; want daer en is geene Overheyt, dan van Godt. Ende waer eene Overheyt is, ⁺ die is van Godt geordineert.

+ Tit. 3,1. 1 Petr. 2,13.

2

Wie hem nu tegen de Overheyt set, die weder-staet Godts ordinantie: ende diese weder-staen, sullen over haer selven een oordeel ontfangen☞.

3

Want de Geweldigen en zijn niet den goeden wercken, maer den boosen, te vreesen. Maer en wilt ghy u niet vreesen voor de Overheyt, so doet wat goets; so sult ghy lof van deselve hebben.

4

Want sy is Godts dienaresse, u ten goede. Maer doet ghy wat quaets, so vreest u: want sy en draegt het sweert niet te vergeefs. Sy is Godts dienaresse, een wreeckster tot straffe over den genen, die quaet doet.

5

So zijt nu uyt noot onderdanigh, niet alleen om der straffe wille, maer oock om der ^a conscientie wille.

a Conscientie) De wereltlijcke macht is om des tijdelijcken vredes wille: daerom is de conscientie uyt plichtelijcke liefde schuldigh deselve onderdanigh te zijn.

6

Daerom moet ghy oock ^b schot geven: want sy zijn Godts Dienaers, die sulcke bescherminge sullen hant-haven.

b Schot geven) Siet hoe goet het is, schot te geven, ende gehoorsaem te zijn, dat ghy daer mede helpt de vroome beschermen, ende de boose straffen: daerom en laet het u niet verdrieten.

7

^* ☜So geeft nu eenen yegelijcken wat ghy schuldigh zijt: schot, dien de schot toe-behoort; tol, dien de tol toe-behoort; vreese, dien de vreese toe-behoort; eere, dien de eere toe-behoort.

* Matth. 22,21.

II.8

^❧ EN zijt niemant yet schuldigh, dan dat ghy u onder malkanderen lief hebt: want wie den anderen lief heeft, die heeft de Wet vervult.

❧ Epistel op den 4 Son-dagh nae der H. drie Koningen.

9

Want dat daer geseyt is: Gy en sult geen overspel doen, ⁺ Ghy en sult niet dooden, Ghy en sult niet stelen, Ghy en sult geen valsch getuyghenisse geven, Ghy en sult niet begeeren, ende soo daer eenigh ander Gebodt meer is, dat wort in dit woort begrepen: ⁺ Ghy sult uwen Naesten lief hebben als u selven.

+ Exod. 20.13. etc. Deut. 5.17, etc.

+ Lev. 19,18.

10

De liefde en doet den Naesten niet quaets. So is nu de liefde des Wets vervullinge☙.

III.11

^❧ ENde dewijle, dat wy sulcx weten, namelijck den tijt, dat de uyre hier is, om op te staen van den slaep: ⁺ (nademael onse saligheyt nu naerder is, dan doe wy ’t geloofden.)

❧ Epistel op den 1 Son-dagh des Advents.

+ 1 Thess. 5,6.

12

De nacht is vergaen, ende de dagh

[fol. 79v]

is by gekomen. So laet ons af-leggen de wercken der duysternisse, ⁺ ende aen-trecken de wapenen des lichts.

+ Eph. 5,11. 1 Thess. 5,5.

13

Laet ons eerbaerlijck wandelen, als in den dage, niet in brassen ende suypen, niet in kameren ende on-eerbaerheyt, niet in kijvinge ende benijdinge.

14

Maer treckt aen den Heere Iesum Christum: ende ^c neemt het lichaem waer, doch alsoo, dat het niet dertel en worde☞☙.

c Neemt waer) En marteliseeert het lichaem niet boven vermogen met ondragelijcke heyligheyt, als waken, vasten, koude lijden; gelijck de huychelaers doen.