Lutherse Bijbel (1648)

Het vj. Capittel.

Begrijpt een ander vrucht der rechtveerdigh-makinge, namelijck, de Heyligh-makinge, in twee deelen: I. So antwoordt Paulus op sekere tegen-worpinge, als of namelijck sijne voorgestelde leere oorsake soude geven tot sonden. II. Vermaent hy de Christenen, dat sy de sonde by haer niet en moeten laten heerschen.

I.1

WAt willen wy hier toe seggen? Sullen wy dan in de sonde blijven, op dat de genade dies te machtiger worde?

2

Dat zy verre. Hoe souden wy in de sonde willen leven, dier wy af-gestorven zijn?

3

^❧ ☜En weet ghy niet, dat alle, wy die in Iesum Christum gedoopt zijn, die zijn ^a in sijnen doot gedoopt?

❧ Epistel op den 6 Son-dagh nae der H. Drie-vuldigheyt.

a In sijnen doot) Wy zijn in Christi doot gedoopt, op dat wy oock, gelijck Hy, sterven; want wy en sterven der sonde niet gantschelijck af, ’t en zy dat het vleesch oock lichamelijck sterve.

4

So zijn wy immers met Hem begraven door den Doop in den doot: op dat, gelijck als Christus op-geweckt is van den dooden door de heerlijckheyt des vaders; alsoo oock wy in een nieuw leven wandelen sullen ^*☞.

* 1 Petr. 4.2.

5

Want is’t dat wy met Hem geplant worden tot gelijcken doot, so sullen wy oock der op-standinge gelijck zijn.

6

Dewijle dat wy weten, dat onse oude mensch met Hem gekruyst is; op dat het sondige lichaem op-houde, dat wy voort-aen der sonde niet en dienen.

7

Want wie gestorven is, die is gerechtveerdigt van de sonde.

8

Zijn wy nu met Christo gestorven; so gelooven wy, dat wy oock met Hem leven sullen:

9

Ende weten, dat Christus van den dooden verweckt, niet meer en sterft: de doot en sal niet meer over Hem heerschen.

10

Want dat Hy gestorven is, ⁺ dat is Hy der sonde gestorven een-mael: maer dat Hy leeft, dat leeft Hy Gode.

+ Ebr. 9,28.

11

Alsoo oock ghy, houdet u daer voor, dat ghy der sonde gestorven zijt, en-

[fol. 76v]

de Gode leeft, in Christo Iesu onsen Heere☙.

II.12

☜SO en laet nu de sonde niet heerschen in uw’ sterflijck lichaem, om haer gehoorsaem te zijn in hare ^b lusten.

b Lusten) Merckt, de Heyligen hebben noch boose lusten in ’t vleesch, die sy niet en volgen.

13

Oock en begeeft der sonde uwe leden niet, tot wapenen der ongerechtigheyt: maer begeeft u selven Gode, als die uyt den dooden levendigh zijt; ende uwe leden Gode, tot wapenen der gerechtigheyt☞.

14

Want de sonde en sal niet ^c heerschen konnen over u; nade-mael ghy niet onder de Wet en zijt, maer onder de genade.

c Soo lange als de genade regeert, blijft de conscientie vry, ende dwingt de sonde in den vleesche: maer sonder de genade regeert sy, ende de Wet verdoemt de conscientie. Joh. 8,34. 2 Petr. 2,19.

15

Hoe dan? Sullen wy sondigen, dewijle dat wy niet onder de Wet, maer onder de genade zijn? dat zy verre.

16

En weet ghy niet, wien gy u begeeft tot knechten in gehoorsaemheyt, dat ghy diens knechten zijt, dien ghy gehoorsaem zijt: het zy der sonde ter doot, ofte der gehoorsaemheyt ter gerechtigheyt?

17

Maer Godt zy gedanckt, Dat ghy knechten der sonde geweest zijt; maer nu gehoorsaem geworden van herten den voor-beelde der leere, dien ghy over-gegeven zijt.

18

Want nu ghy vry geworden zijt van de sonde, so zijt ghy knechten geworden der gerechtigheyt.

19

^❧ Ick moet menschelijck daer af spreken, om der swackheyt wille uw’s vleesches: Gelijck als ghy uwe leden begeven hebt tot dienst der onreynigheyt, ende van de eene ongerechtigheyt, ende van de eene ongerechtigheyt tot de andere: alsoo begeeft oock nu uwe leden tot dienst der gerechtigheyt, dat sy heyligh worden.

❧ Epistel op den 7 Son-dagh nae der H. Drie-vuldigheyt.

20

Want doe ghy der sonden knechten waert, doe waert ghy vry van de gerechtigheyt.

21

Wat hadt ghy nu doe ter tijt voor vrucht? welcker ghy u nu schaemt: want het eynde der selver, is de doot.

22

Maer nu ghy van de sonde vry zijt, ende Godts Knechten geworden, so hebt ghy uwe vrucht, dat ghy heyligh wordet; ende het eynde, het eeuwige leven.

23

Want ☜de doot is der sonden besoldinge; maer de gave Godts is het eeuwige leven in Christo Iesu onsen Heere☞☙.