Lutherse Bijbel (1648)

Het v. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Worden verhaelt de vruchten van de gerechtigheyt des geloofs. II. Wort gestelt de hooft-oorsake van de hemelsche goederen, welcke is de liefde Godts. III. Worden Adam ende Christus met malkanderen vergeleken.

I.1

☜NU wy dan zijn rechtveerdigh geworden door het geloove,

[fol. 76r]

so hebben wy vrede met Godt, door onsen Heere Iesum Christum:

2

Door welcken wy oock eenen toe-ganck hebben in ’t geloove tot dese genade, ⁺ daer wy in staen; ende beroemen ons der hope der toe-komender heerlijckheyt, die Godt geven sal.

+ Eph. 2,18. cap. 3,12.

3

Ende niet alleen dat, ⁺ maer wy beroemen ons oock der droeffenissen: dewijle dat wy weten, dat droeffenisse verduldigheyt brengt:

+ Jac. 1,2.

4

Ende verduldigheyt brengt ^a ervarentheyt; ende ervarentheyt brengt hope:

a Ervarentheyt is, wanneer yemant wel versocht is, ende kan daer van spreken, als een, die daer by geweest is.

5

^* Maer de hope en laet niet te schande worden☞.

* Ebr. 6.18, 19.

II.

WAnt de liefde Godts is uyt-gegoten in onse herten door den heyligen Geest, die ons gegeven is.

6

Want oock Christus, doe wy noch swack waren nae den tijt, is voor ons godt-loose gestorven.

7

Nu en sterft nauwelijck yemant om des rechten wille; om wat goets wille dorste misschien yemant sterven.

8

☜Daerom prijst Godt sijne liefde tegen ons, ⁺ dat Christus voor ons gestorven is, doe wy noch sondaers waren.

+ 1 Petr. 3,18.

9

So sullen wy immers veel meer door Hem behouden worden voor den toorn, ⁺ nae dien wy door sijn bloet rechtveerdigh geworden zijn.

+ 1 Thess. 1,10.

10

Want is ’t dat wy Gode versoent zijn door den doot sijn’s Soons, doe wy noch vyanden waren: veel meer sullen wy saligh worden door sijn leven, als wy nu versoent zijn☞.

11

Ende niet alleen dat; maer wy beroemen ons oock ^b Godts, door onsen Heere Iesum Christum, door welcken wy nu de versoeninge ontfangen hebben.

b Godts) Dat Godt onse is, ende wy sijne zijn, ende alle goederen van Hem ende met Hem gemeyn hebben in alle toe-versicht. 1 Cor. 15.21, 22.

III.12

☜DAerom gelijckerwijs door eenen Mensch de sonde gekomen is in de Werelt, ende de doot door de sonde; ende is alsoo de doot tot alle Menschen door-gedrongen, dewijle dat sy alle gesondigt hebben☞.

13

Want de sonde was wel in de Werelt, tot op de Wet: maer waer geene Wet en is, daer en acht men de sonde niet.

14

Maer de doot heerschede van Adam aen tot op Mosen, oock over de gene, die niet gesondigt en hebben met gelijcke over-tredinge, als Adam; welcke is een ^c beelt des genen, die toe-komende was.

c Beelt) Gelijckerwijs Adam ons niet een vreemde sonde, sonder onse schult, verdorven heeft: alsoo heeft ons Christus met een vreemde genade, sonder ons’ verdienst, saligh gemaeckt.

15

Maer met de gave en is ’t alsoo niet, als met de sonde: want is ’t dat aen een’s sonde vele gestorven zijn, so is veel meer Godts genade ende gave velen rijckelijck weder-varen, door Iesum Christum, die de eenige Mensch in genade was.

16

Ende de gave en is niet alleen over eene sonde, gelijck door des eenigen sondaers eenige sonde alle het verderf: want het oordeel is gekomen uyt eene sonde ter verdoemenisse; maer de gave helpt oock uyt vele sonden ter gerechtigheyt.

17

Want is ’t dat om des Eenigen sonde wille de doot geheerscht heeft door den Eenen; veel meer sullen de gene, die daer ontfangen de volheyt der genade ende der gave ter gerechtigheyt, heerschen in ’t leven, ^d door eenen Iesum Christum.

d Door eenen) Merckt, dat hy hier van de erf-sonde spreeckt, welcke gekomen is in t Adams ongehoorsaemheyt, waer door sondelijck is al wat aen ons is.

18

^e ☜Gelijck nu door Een’s sonde de verdoemenisse over alle Menschen gekomen is: alsoo is oock door Een’s gerechtigheyt de rechtveerdigh-makinge des levens over alle Menschen gekomen.

e Gelijck Adams sonde onse eygen geworden is: alsoo is Christi gerechtigheyt onse eygen geworden. Gal. 3,19.

19

Want gelijck als door een’s Menschen ongehoorsaemheyt vele sondaers geworden zijn: alsoo worden oock door Een’s gehoorsaemheyt vele rechtveerdige.

20

Maer de Wet is beneven in-gekomen, op dat de sonde machtiger wierde: waer nu de sonde machtigh geworden is, daer is de genade noch veel machtiger geworden:

21

Op dat, gelijck als de sonde geheerscht heeft ter doot: alsoo oock de genade heerschen soude door de gerechtigheyt, ten eeuwigen leven, door Iesum Christum onsen Heere☞.