Lutherse Bijbel (1648)

Het xxiiij. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Paulus wort voor den Lant-voogt Felix verklaegt, ende doet daer op sijne verantwoordinge. II. Wat Felix voor-genomen heeft met hem te doen.

I.1

NAe vijf dagen toogh de Hooge-priester Ananias af met de Outsten, ⁺ ende met den Voor-spraeck Tertullo; die verschenen voor den Lant-voogt, tegen Paulum.

+ Act. 23,2.

2

Ende doe hy geroepen wiert, begon Tertullus te verklagen, ende sprack:

3

Dat wy in grooten vrede leven onder u, ende vele dappere daden desen volcke geschieden, door uwe voor-sichtigtigheyt, machtighste Felix, dat nemen wy al-tijt ende over-al aen, met alle danckbaerheyt.

4

Maer, op dat ick u niet te lange op

[fol. 70r]

en houde, so bidde ick u, wilt ons kortelijck hooren, nae uwe bescheydenheyt.

5

Wy hebben desen man gevonden schadelijck, ende die op-roer verweckt allen Ioden op den [gantschen] Aerdbodem, ende eenen voor-naemsten der Secte der Nazarenen.

6

Die oock versocht heeft den Tempel te ontwyen; ⁺ welcken wy oock grepen, ende wilden hem geoordeelt hebben nae onse Wet.

+ Act. 21,28.

7

Maer Lysias de Hooft-man voor-quam dat, ⁺ ende leydde hem met groote gewelt uyt onse handen:

+ Act. 21,32. cap. 23,13.

8

Ende hiet sijne aen-klagers tot u komen; van dewelcke ghy kont, is’t dat ghy ’t wilt onder-soecken, dat alles vernemen, waerom wy hem verklagen.

9

Ende de Ioden seyden oock daer toe, ende spraken: dat het alsoo was.

10

Maer Paulus (doe hem de Lant-voogt wenckte te spreken) antwoordde: Dewijle ick weet, dat ghy in desen volcke nu vele jaren een Richter zijt, so wil ick on-verschrickt my selven verantwoorden.

11

Want ghy kont bekennen, dattet niet meer dan twaelf dagen en zijn, dat ick op ben gekomen tot Ierusalem, om aen te bidden.

12

Oock en hebben sy my niet gevonden in den Tempel met yemant spreken, ⁺ oft eenen op-roer maken in den volcke, noch in de Scholen, noch in de steden:

+ Act. 25,8. cap. 28,17.

13

Sy en konnen my oock niet bewijsen, daer sy my om verklagen.

14

Maer ☜dat bekenne ick u, dat ick nae desen wegh, dien sy eene Secte heeten, alsoo diene den Godt mijner Vaderen, dat ick geloove al wat geschreven staet in de Wet, ende in de Propheten:

15

Ende hebbe de hope tot Godt, op welcke sy oock selve wachten, [namelijck,] datter toe-komende is de op-standinge der dooden, beyde der rechtveerdigen ende der onrechtveerdigen.

16

Ende in den selven oeffene ick my, ⁺ om te hebben een on-aenstootige conscientie al-tijt, beyde tegen Godt ende de Menschen☞.

+ Act. 23,1.

17

Maer nae vele jaren ben ick gekomen, ⁺ ende hebbe eene aelmoesse gebracht mijnen volcke, ende offerhanden.

+ Act. 11, 29, 30. Rom. 15, 25. Gal. 2, 10.

18

Daer over vonden sy my, dat ick my reynigen liet in den Tempel, ⁺ sonder alle rumoer ende gewoel.

+ Act. 21,27.

19

[Ende dat waren] sommige Ioden uyt Asien; welcke souden hier zijn voor u, ende my verklagen, indien sy yet tegen my hadden.

20

Ofte laet dese selve seggen, of sy yet on-rechts aen my gevonden hebben, dewijle dat ick stae voor den Raet.

21

Dan alleen om des eenigen woorts wille, ⁺ doe ick onder haer stont, ende riep; Over de op-standinge der dooden worde ick heden van u aen-geklaegt.

+ Act. 23,6. cap. 28,20.

22

Doe nu Felix sulcx hoorde, stelde hyse uyt; want hy wiste seer wel van desen wegh, ende sprack: Wanneer Lysias de Hooft-man af-komt, so sal ick volle kennisse nemen van uwe saken.

II.23

MAer hy beval den Onder-hooft-man Paulum te bewaren, ende ruste te laten hebben; ⁺ ende niemant van de sijne te beletten, hem te dienen, ofte tot hem te komen.

+ Act. 27,3. cap. 28,16.

24

Maer nae sommige dagen quam Felix met sijn wijf Drusilla, die eene Iodinne was, ende ontboodt Paulum, ende hoorde hem van ’t geloove in Christum.

25

Ende doe Paulus sprack van de gerechtigheyt, ende van de kuyscheyt, ende van het toe-komende oordeel, verschrickte Felix, ende antwoordde: Gaet voor dit mael henen; wanneer ick gelegenen tijt hebbe, so sal ick u hier laten roepen.

26

Ende hy hoopte daer beneven, dat hem van Paulo gelt soude gegeven worden, dat hy hem los liete: daerom hy hem oock dickwils liet roepen, ende sprack met hem.

27

Maer doe twee jaren om waren, quam Porcius Festus in Felix plaetse. ⁺ Ende Felix wilde den Ioden eene weldaet bewijsen, ende liet Paulum gevangen achter.

+ Act. 25,14.