Lutherse Bijbel (1648)

Het xxij. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Pauli verantwoordinge te Ierusalem voor ’t volck. II. Op-roer der Ioden tegen Paulum: waer by oock verhaelt wort, hoe ende waerom de Over-Hooft-man hem verschoont heeft te geesselen.

I.1

GHy mannen, lieve Broeders ende Vaders, hoort mijne verantwoordinge aen u.

2

Doe sy nu hoorden, dat hy in ’t Ebreeusch tot haer sprack, wierden sy noch stilder. Ende hy sprack:

3

Ick ben een Ioodsch man, geboren te Tarsen in Cilicien, ⁺ ende op-gevoedt in dese Stadt, aen de voeten Gamaliels; geleert met alle neerstigheyt in de vaderlijcke Wet: ende was een yveraer om Godt, gelijck als ghy alle hedens daegs zijt;

+ Act. 9,11. cap. 21,39. 2 Cor. 11,22. Act. 5,34.

4

Ende ick hebbe desen wegh vervolgt ter doot toe: ⁺ ick bandtse, ende leverdese over in de gevanckenisse, beyde mannen ende vrouwen.

+ Act. 8,3. cap. 9,1. cap. 26,9. 1 Cor. 15,9. Gal. 1,13. 1 Tim. 1,13.

5

Als my oock de Hooge-priester, ende de gantsche hoop der Outsten getuygenisse geeft: van de welcke ick brieven nam aen de Broeders, ende reysde nae Damascum, dat ick de gene, die aldaer waren, gebonden brachte nae Ierusalem, op dat sy gepijnigt souden worden.

6

Maer het geschiedde, ⁺ doe ick henen toogh, ende nae by Damascum quam, ontrent den middagh, om-scheen my snellijck een groot licht van den Hemel. ⁺

+ Act. 9,4. cap. 26,13.

+ 1 Cor. 15,8.

7

Ende ick viel ter aerden, ende hoor-

[fol. 69r]

de eene stemme, die sprack tot my: Saul, Saul, wat vervolgt ghy my?

8

Ende ick antwoordde: Heere, wie zijt Ghy? ende Hy sprack tot my: Ick ben Iesus van Nazareth, dien ghy vervolgt.

9

Ende die met my waren, sagen het licht, ende verschrickten: maer de stemme des genen, die met my sprack, en hoorden sy niet.

10

Maer ick sprack: Heere, wat sal ick doen? ende de Heere sprack tot my: Staet op, ende gaet in Damascum; daer sal men u seggen van allen, dat u te doen geordineert is.

11

Ende als ick van wegen de klaerheyt deses lichts niet sien en konde, wiert ick by de hant geleydt van de gene, die met my waren, ende quam tot Damascum.

12

Ende daer was een Godt-vruchtigh man nae de Wet, ⁺ Ananias, die een goet gerucht hadde by alle Ioden, die aldaer woonden:

+ Act. 9,17.

13

Die quam tot my, ende tradt by my, ende sprack tot my: Saul lieve Broeder, siet op. Ende ick sagh hem aen ter selver uyre.

14

Ende hy sprack: De Godt onser vaderen heeft u verordineert, dat ghy sijnen wille bekennen soudt, ende sien den Rechtveerdigen, ende hooren de stemme uyt sijnen monde.

15

Want ghy sult sijn getuyge zijn by allen menschen, van ’t gene dat ghy gesien ende gehoort hebt.

16

Ende nu, wat vertoeft ghy? staet op, ende laet u doopen, ende af-wasschen uwe sonden; ende roept aen den Naem des Heeren.

17

Ende het geschiedde, ⁺ doe ick weder tot Ierusalem quam, ende badt in den Tempel, dat ick ontruckt wiert, ende sagh Hem.

+ Act. 9,19.

18

Doe sprack Hy tot my: Haest u, ende gaet terstont van Ierusalem uyt; want sy en sullen uw’ getuyghenisse van my niet aen-nemen.

19

Ende ick sprack: ⁺ Heere, sy weten selfs, dat ick gevangen leyde, ende geesselde de gene, die in u geloofden, in de Scholen hier ende daer.

+ Act. 22,4.

20

Ende doe het bloedt Stephani uw’s getuygen vergoten wiert, ⁺ stont ick oock daer by, ende hadde wel-behagen in sijnen doot; ende bewaerde den genen de kleederen, die hem doodden.

+ Act. 7,58. cap. 8,1.

21

Ende Hy sprack tot my: Gaet henen; ⁺ want Ick wil u verre onder de Heydenen senden.

+ Act. 9,15. cap. 13,2. Gal. 1,15. cap. 2,8. Eph. 3,8. 1 Tim. 2,7. 2 Tim. 1, 11.

II.22

SY hoorden hem nu, tot dit woort toe, ende hieven hare stemme op, ende spraken: ^* Wegh met sulcken van de Aerde! want het en is niet behoorlijck, dat hy leven sal.

* Act. 21,34.

23

Ende doe sy riepen, ende hare kleederen af-wierpen, ende het stof in de lucht wierpen:

24

Hiet hem de Hooft-man in’t leger brengen, ende seyde, dat men hem geesse-len ende onder-soecken soude; op dat hy verstaen moghte, om welcker oorsake wille sy alsoo over hem riepen.

25

Als hy hem nu met riemen aenbandt, sprack Paulus tot de Onder-hooft-man, die daer by stont: ⁺ Is ’t oock recht by u, eenen Roomschen Mensch sonder oordeel ende recht te geesselen?

+ Act. 16,37.

26

Doe dat de Onder-hooft-man hoorde, ginck hy henen tot den Over-hooft-man, ende verkondigde hem, ende sprack: Wat wilt ghy maken? dese Mensch is een Romeyn.

27

Doe quam de Over-hooft-man tot hem, ende sprack tot hem: Segt my, zijt ghy een Romeyn? ende hy sprack: Ia.

28

Ende de Over-hooft-man antwoordde: Ick hebbe dit burger-recht met eene groote somme verkregen. Ende Paulus sprack: Maer ick ben oock een Romeyn geboren.

29

Doe traden terstont van hem af, die hem onder-soecken souden. Ende de overste Hooft-man vreesde, doe hy vernam, dat hy een Romeyn was, ende dat hy hem gebonden hadde.

30

Des anderen daegs wilde hy sekerlijck weten, waerom hy verklaegt wierde van de Ioden; ende ontloste hem van den banden, ende hiet de Hooge-priesters, ende haren gantschen Raet komen: ende bracht Paulum voort, ende stelde hem onder haer.