Lutherse Bijbel (1648)

Het xxj. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Pauli reyse van Mileten nae Ierusalem. II. Wat hy aldaer heeft gedaen ende geleden.

I.1

ALs ’t nu geschiedde, dat wy van haer gescheyden zijnde afvoeren, quamen wy rechts loops tot Cos, ende op den volgenden dagh tot Rhodus, ende van daer tot Patara.

2

Ende als wy een schip vonden, dat in Phenicien voer, gingen wy daer in, ende voeren af.

3

Ende als wy Cypren in ’t gesicht kregen, lieten wy ’ ‘t ter slincker hant, ende scheepten in Syrien, ende quamen aen tot Tyrus: want aldaer soude het schip de ware lossen.

4

Ende als wy Iongeren vonden, ⁺ bleven wy aldaer seven dagen: die seyden Paulo door den Geest, dat hy niet en soude op-trecken nae Ierusalem.

+ Act. 20,23. cap. 21,12.

5

Ende het geschiedde, doe wy de dagen over-gebracht hadden, togen wy uyt, ende wandelden: ende sy geleydden ons alle met wijven ende kinderen, tot buyten voor de stadt, ende knielden neder aen den oever, ende baden.

6

Ende als wy malkanderen segenden, gingen wy in ’t schip: maer gene keerden weder tot het hare.

7

Ende wy vol-brachten de schip-vaert van Tyrus, ⁺ ende quamen tot Ptolemais, ende groeteden de Broeders, ende bleven eenen dagh by haer.

+ Act. 6,5.

8

Des anderen daegs togen wy uyt, wy die by Paulus waren, ende quamen tot Cesarien; ende gingen in het huys Philippi des Euangelisten, die een van de seven was, ⁺ ende bleven by hem:

+ Act. 6,5. cap. 8,29.

9

Deselve hadde vier dochters, ⁺ die maegden waren, ende propheteerden.

+ Joël 2,28. Act. 2,17.

10

Ende als wy daer meer dagen bleven, ⁺ reysde een Propheet af uyt Iudea, met name Agabus,

+ Act. 11,28.

11

Ende quam tot ons; die nam den gordel Pauli, ende bant sijne handen ende voeten, ende sprack: Dat seyt de heylige Geest, Dien man, wiens die gordel is, ⁺ sullen de Ioden alsoo binden te Ierusalem, ende over-leveren in der Heydenen handen.

+ Act. 20,23. cap. 21,33.

12

Als wy nu sulcx hoorden, baden wy hem, ende die van deselve plaetse waren, dat hy niet en soude op-trecken nae Ierusalem.

13

Maer Paulus antwoordde: ⁺ Wat maeckt ghy, dat ghy weent, ende breeckt my mijn herte? want ick ben bereyt, niet alleen my te laten binden, maer oock te sterven te Ierusalem, om des Naems wille des Heeren Iesu.

+ Act. 20,24.

14

Maer doe hy hem niet en liet geseggen, swegen wy, ende spraken: De wille des Heeren geschiede. ⁺

+ Matth. 6,10. Luc. 11,2. cap 22,24.

15

Ende na deselve dagen ^a ontlasteden wy ons, ende togen op nae Ierusalem.

a Ontlasteden) dat is, wy leyden ons’ goet af, ende lieten ’t daer, dat wy dies te veerdiger gaen konden.

16

Ende daer quamen met ons oock sommige Iongeren van Cesarien, ende brachten ons tot eenen, met name Mnason van Cypren, die een out Ionger was, by welcken wy herbergen souden.

II.17

DOe wy nu tot Ierusalem quamen, namen ons de Broeders geerne aen.

18

Ende des anderen daegs ginck

[fol. 68v]

Paulus met ons in tot Iacobum, ende alle de Outsten quamen aldaer.

19

Ende als hyse gegroet hadde, vertelde hy’t een nae ’t ander, wat Godt gedaen hadde onder de Heydenen door sijn ampt.

20

Ende doe sy dat hoorden, loofden sy den Heere, ende spraken tot hem: Broeder, ghy siet, hoe veel duysent Ioden daer zijn, die geloovigh geworden zijn, ende zijn alle yveraers over de Wet.

21

Ende sy zijn bericht geworden tegen u, dat ghy leert van Mose af-vallen alle Ioden, die onder de Heydenen zijn; ende segt, dat sy hare kinderen niet en souden besnijden, oock niet nae des-selven wijse wandelen.

22

Wat is ’t dan nu? voor alle dingen moet de menighte te-samen komen: want het sal haer voor-komen, dat ghy gekomen zijt.

23

So doet nu dat, dat wy u seggen: Wy hebben vier mannen, die hebben eene gelofte op haer:

24

Deselve neemt tot u, ⁺ ende laet u reynigen met haer: ende waegt de kost aen haer, dat sy hare hoofden bescheeren; ende alle verstaen, datter niet aen en is, waer van sy tegen u bericht zijn: maer dat ghy oock wandelt, ende houdt de Wet.

+ Num. 6,18.

25

Want den geloovigen uyt de Heydenen hebben wy geschreven, ende besloten, dat sy dier geen houden en sullen, dan alleen haer wachten voor het Af-goden offer, ⁺ voor bloet, voor ’t verstickte, ende voor hoererye.

+ Act. 15,23, 19.

26

Doe nam Paulus de mannen tot hem, ⁺ ende liet hem des anderen daegs met haer reynigen; ende ginck in den Tempel, ende liet hem sien, hoe dat hy uyt-hielde de dagen der reyniginge, tot dat voor eenen yegelijcken van haer het offer geoffert wiert.

+ Act. 24,6. Num. 6,14.

27

Als nu de seven dagen souden vol-eyndt worden, ⁺ sagen hem de Ioden uyt Asien in den Tempel, ende beroerden het gantsche volck, sloegen de handen aen hem,

+ Act. 21,24.

28

Ende riepen: Ghy mannen van Israël, helpt! dit is de Mensch, die alle Menschen aen alle eynden leert tegen dit volck, tegen de Wet, ende tegen dese Stede. Bovendien heeft hy oock de Griecken in den Tempel gebracht, ende dese heylighe Stede gemeyn gemaeckt.

29

Want sy hadden Trophimum den Ephesier met hem in de Stadt gesien; ⁺ den selven meynden sy, dat Paulus met hem in den Tempel gebracht hadde.

+ Act. 20.4. 2 Tim. 2,20.

30

Ende de gantsche Stadt wiert beweegt, ende daer wiert een toe-loop des volcx. Ende sy grepen Paulum, ende trocken hem ten Tempel uyt; ende terstont wierden de deuren toe-gesloten.

31

Ende doe sy hem dooden wilden, quam het gerucht op voor den oversten Hooft-man der schare, hoe dat het geheele Ierusalem in roere was.

32

Die nam van stonden aen de krijgs-knechten ende Hooft-lieden tot hem, ende liep onder haer. Doe sy nu den Hooft-man ende de krijgs-knechten sagen, hielden sy op Paulum te slaen.

33

Ende als de Hooft-man naerder by quam, ⁺ nam hy hem aen, ende hiet hem binden met twee ketenen; ende vraegde, Wie hy was, ende wat hy gedaen hadde?

+ Act. 21,11.

34

Ende d’ een riep dit, d’ ander dat, onder ’t volck. Maer doe hy niet sekers vernemen en konde, om des gewoels wille, so hiet hy hem in ’t leger brengen.

35

Ende als hy aen de trappen quam, moesten hem de krijgs-knechten dragen, van wegen het gewelt des volcx.

36

Want daer volgde veel volcx nae, ⁺ ende riep: Wegh met hem!

+ Act. 22,22.

37

Ende als Paulus nu in ’t leger gebracht wiert, sprack hy tot den Hooft-man: Magh ick met u spreken? ende hy seyde: Kont ghy Griecx?

38

En zijt ghy niet de Egyptenaer, die voor dese dagen een op-roer gemaeckt heeft, ende leyddet uyt in de woestijne vier duysent heymelijcke moordenaers?

39

Maer Paulus sprack: ⁺ Ick ben een Ioodsch man van Tarsen, een burger van een vermaerde stadt in Cilicien: ick bidde u, oorlooft my te spreken tot het volck.

+ Act. 9,11, 30.

40

Ende als hy hem oorlof gaf, tradt Paulus op de trappen, ende wenckte den volcke met de hant. Doeder nu een groote stilte wiert, sprack hy tot haer in ’t Ebreeusch, ende seyde: