Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHeeft drie deelen: I. Paulus leert en bekeert’er vele te Corinthen. II. Wat Paulus op sijne reyse nae Antiochien in verscheydene plaetsen gedaen heeft. III. Apollo leert te Ephesen. | |
I.1DAer na scheydde Paulus van Athenen, ende quam tot Corinthen: | |
2Ende vondt eenen Iode, Ga naar margenoot+ met name Aquila, van geboorte uyt Pontus, welcke was onlangs uyt Italien gekomen, met sijn wijf Priscilla, (om dat de Keyser Claudius geboden hadde allen Ioden, te wijcken uyt Romen.) tot deselve ginck hy in. | |
3Ende dewijle hy van ’t selvige hantwerck was, Ga naar margenoot+ bleef hy by haer, ende arbeydde: (ende sy waren van hant-werck tapijt-makers.) | |
4Ende hy leerde in de Schole op alle Sabbathen, ende over-redede beyde Ioden ende Griecken. | |
5Ende doe Silas ende Timotheus uyt Macedonien quamen, drangh Paulum de Geest, den Ioden te betuygen Iesum, dat Hy de Christus is. | |
6Maer doe sy weder-streefden ende lasterden, Ga naar margenoot+ schuddede hy de kleederen uyt, ende sprack tot haer: Uw’ bloet zy over uw’ hooft: Ga naar margenoot+ ick gae van nu aen reyn tot de Heydenen. | |
7Ende maeckte hem van daer, ende quam in een huys eens met name Iustus, die Godt-vruchtigh was; ende desselven huys was alder-naest aen de Schole. | |
8Ende Crispus, Ga naar margenoot+ de Overste der Schole, geloofde in den Heere, met sijnen gantschen huyse; ende vele Ga naar margenoota Corinthiers, dit toe-hoorden, wierden geloovigh, ende lieten haer doopen. | |
9Ende de Heere sprack door een gesicht in der nacht tot Paulum: En vreest u niet, Ga naar margenoot+ maer spreeckt, ende en swijght niet: | |
10Want Ick ben met u, ende niemant en sal hem onder-winden u te schaden; want Ick hebbe een groot volck in dese stadt. | |
11Ende hy bleef [aldaer] een iaer ende ses maenden, ende leerde haer het Woort Godts. | |
12Doe nu Gallion Lant-voogt was in Achajen, verhieven haer de Ioden eendrachtelijck tegen Paulum, ende leydden hem voor den Richter-stoel, | |
13Ende spraken: Dese over-redet de lieden Godt te dienen, tegen de Wet. | |
14Ende doe Paulus wilde den mont op-doen, sprack Gallion tot de Ioden: Waert dat het een wrevel ofte schalckheyt was, lieve Ioden, so soude ick u billijck hooren. | |
15Maer dewijle het eene vrage is van de leere, ende van de woorden, ende van de Wet onder u, so siet ghy selve toe: ick en denck daer geen Richter over te zijn. | |
16Ende hy dreefse van den Richter-stoel. | |
17Doe grepen alle de Griecken Sosthenen, den Oversten der Schole, ende sloegen hem voor den Richter-Stoel: ende Gallion en trock hem dat niet aen. | |
II.18Ende Paulus bleef noch lange aldaer: daer nae nam hy sijn af-scheydt van de Broederen, ende wilde in Syrien schepen; ende met hem Priscilla ende Aquila. Ende hy beschoor sijn hooft tot Kenchrea: Ga naar margenoot+ want hy hadde eene gelofte. | |
19Ende quam af tot Ephesen, ende lietse aldaer: maer hy ginck in de Schole, ende sprack met de Ioden. | |
20Ende sy baden hem, dat hy langen tijt by haer blijven soude: ende hy en bewilligde niet; | |
21Maer nam sijn af-scheydt van haer, ende sprack: Ick moet voor alle dingen het toe-komende Feest te Ierusalem houden; so Godt wil, Ga naar margenoot+ so sal ick weder topt u komen. Ende hy voer wegh van Ephesen, | |
22Ende quam tot Cesarien, ende ginck op, ende groette de Gemeynte: ende toogh af nae Antiochien, | |
23Ende vertoefde eenigen tijt: ende reysde uyt, ende door-wandelde vervolgens het lant van Galatien ende Phrygien, ende sterckte alle Iongeren. | |
III.24ENde daer quam tot Ephesen een Iode, Ga naar margenoot+ met name Apollo, van geboorte van Alexandrien, een wel-sprekende man, ende machtigh in de Schrift: | |
25Dese was onder-wesen in den wegh des Heeren, ende sprack met eenen vyerigen geest, ende leerde met neerstigheyt van den Heere: ende wist alleen van den Doop Iohannis. | |
26Dese begon vry te prediken in de Schole. Ende doe hem Aquila ende Priscilla hoorden, namen sy hem tot haer, ende leyden hem den wegh Godts noch neerstelijcker uyt. | |
27Ende doen hy wilde in Achajen reysen, Ga naar margenootb schreven de Broederen, ende vermaenden de Iongeren, dat sy hem aen-nemen souden. Ende als hy daer gekomen was, holp hy veel den genen, Ga naar margenoot+die geloovigh waren geworden door de genade. | |
28Want hy over-wan de Ioden stant-vastelijck ende bewees opentlijck door de Schriften, dat Iesus de Christus is. | |
[Folio 67r]
| |
|