Lutherse Bijbel (1648)

Het xiiij. Capittel.

Wort verhaelt, wat Paulus ende Barnabas voorder op hare reyse uyt-gericht ende geleden hebben: I. Te Iconien. II. Te Lystra. III. Te Derben/ ende dan wederom te Lystra ende Antiochien. IV. Te Pergen. V. Hare weder-komste te Antiochien in Syrien

I.1

ENde het geschiedde tot Iconien, dat sy te samen quamen, ende predikten in der Ioden Schole, alsoo dat een groote menighte der Ioden ende der Griecken geloovigh wiert.

2

Maer de ongeloovige Ioden verweckten ende verbitterden de zielen der Heydenen tegen de Broeders.

3

So verkeerden sy nu aldaer eenen langen tijt, ende leerden vry in den Heere; ⁺ dewelcke betuygde het Woort sijner genade, ende liet teeckenen ende wonderen geschieden door hare handen.

+ Marc. 16,20. Act. 19,11. Ebr. 2,4.

4

Ende de menighte der stadt deelde haer: sommige hielden ’t met de Ioden, ende sommige met de Apostelen.

5

Doe nu een storm op-stont der Heydenen ende der Ioden, ende harer Oversten, om haer smaetheyt aen te doen, ende te steenigen;

6

Wierden sy dat gewaer, ⁺ ende ontvloden in de steden des lants van Lycaonien, nae Lystram ende Derben, ende in de contreye daer ront-om:

+ Matth. 10,23. Act. 8,1.

7

Ende predikten aldaer het Euangelium.

II.8

ENde daer was een man te Lystra, die moest sitten; want hy hadde quade voeten, ende was kreupel van ’s moeders lijf: die noch noyt gewandelt en hadde:

9

Die hoorde Paulum spreken. Ende als hy hem aen-sagh, ende merckte, dat hy geloofde, hem mochte geholpen worden,

10

Sprack hy met luyder stemme: Staet recht op uwe voeten. Ende hy sprongh op, ende wandelde. ⁺

+ Jes. 35,6.

11

Ende doe het volck sagh, wat Paulus gedaen hadde, hieven sy hare stemmen op, ende spraken in ’t Lycaonisch: De Goden zijn den Menschen gelijck geworden, ⁺ ende tot ons hier neder gekomen.

+ Act. 28,6.

12

Ende noemden Barnabam, Iu-

[fol. 64v]

piter; ende Paulum Mercurius, dewijle hy ’t woort voerde.

13

Ende de Priester van Iupiter, die voor hare stadt was, bracht ossen ende krantsen voor de poorte, ende wilde offeren met den volcke.

14

Doe dat de Apostelen Barbabas ende Paulus hoorden, scheurden sy hare kleederen, ende sprongen onder ’t volck, riepen,

15

Ende spraken: ⁺ Ghy mannen, wat maeckt ghy daer? ☜wy zijn oock sterflijcke Menschen, gelijck als ghy, ende prediken u het Euangelium, Dat ghy u bekeeren sult van dese valsche tot den levendigen Godt, ⁺ dewelcke gemaeckt heeft Hemel ende Aerde, ende de Zee, ende al wat daer in is.

+ Act. 10,26.

+ Psal. 146,6. Apoc. 14,7.

16

Die in de voor-ledene tijden heeft alle Heydenen laten wandelen hare eygene wegen. ⁺

+ Psal.81,13.

17

Ende trouwens en heeft Hy Hem selven niet onbetuygt gelaten, ⁺ heeft ons veel goets gedaen, ende van den Hemel regen ende vruchtbare tijden gegeven, ⁺ onse herten vervullende met spijse ende vreugde☞.

+ Rom. 1,19.

+ Psal. 104.17, 18.

18

Ende doe sy dat seyden, en stilden sy nauwlijcx het volck, dat sy haer niet en offerden;

19

Maer daer quamen derwaerts Ioden van Antiochien ende Iconien, ende over-rededen het volck; ⁺ ende steenigden Paulum, ende sleepten hem ter stadt uyt, meynende dat hy gestorven was.

+ 2 Cor. 11,15.

20

Maer doe hem de Iongeren omringden, stont hy op, ende ginck in de stadt.

III.

ENde op den anderen dagh ginck hy uyt met Barnaba nae Derben:

21

Ende predikten der selver stadt het Euangelium, ende onder-wesender vele: ende trocken weder nae Lystram, ende Iconien, ende Antiochien.

22

Versterckende de zielen der Iongeren, ⁺ ende vermaenden haer, dat sy in het geloove blijven souden; ende, ⁺ ☜dat wy door vele droeffenissen moeten in het Rijck Godts gaen☞.

+ Act. 11,23. cap. 13,43.

+ Matth. 10,38. cap. 16,24. Luc. 24,16. 2 Tim. 3,12.

23

Ende sy ordineerden hen hier ende daer Outsten in de Gemeynten, baden ende vasteden, ende bevalense den Heere, in welcken sy geloovigh geworden waren.

IV.24

ENde trocken door Pisidien, ende quamen in Pamphylien:

25

Ende spraken het woort te Pergen, ende trocken af nae Attalien.

V.26

ENde van daer scheepten sy nae Antiochien; ⁺ van waer sy verordineert waren, door de genade Godts, tot het werck, dat sy vol-bracht hadden.

+ Act. 13,1.

27

Ende doe sy daer quamen, vergaderden sy de Gemeynte, ende verkondigden, hoe veel Godt met haer gedaen hadde, ende hoe Hy den Heydenen hadde de deure des Geloofs op-gedaen.

28

Ende sy verkeerden aldaer geenen kleynen tijt by de Iongeren.