Lutherse Bijbel (1648)

Het xij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Herodes laet Iacobum dooden. II. Petrus gevangen zijnde wort wonderbaerlijck verlost. III. Wat op sulcke verlossinge is gevolgt.

I.1

^❧ ONtrent den selven tijt sloegh de Koninck Herodes de handen aen sommige van de Gemeynte, om die te pijnigen.

❧ Epistel op Petri ende Pauli dagh.

2

Ende hy doode Iacobum Iohannis broeder met den sweerde ⁺

+ Matth. 4,21.

II.3

ENde doe hy sagh, dat het den Ioden behaegde, voer hy voort, ende vingh Petrum oock. Ende het waren effen de dagen der soete brooden.

4

Doe hy hem nu greep, ⁺ leyde hy hem in de gevanckenisse, ende over-leverde hem vier ^a vier-deelen krijgs-knechten, om hem te bewaren: ende dacht hem nae Paeschen den volcke voort te brengen.

+ Joh. 21,18.

a Vier-deelen) Een hoop knechten wiert in vier deelen gedeelt, daer t’elcken een deel moeste het vierde deel des nachts waken, by beurte.

5

Ende Petrus wiert in de gevanckenisse gehouden; maer de Gemeynte badt ^b sonder op-houden voor hem tot Godt.

b Sonder ophouden) Hieldt aen met den gebede, en liet niet af; gelijck een recht gebedt zijn moet.

6

Ende doe hem Herodes wilde voortbrengen, in der selver nacht, sliep Petrus tusschen twee krijgs-knechten, gebonden met twee ketenen: ende de wachters voor de deure bewaerden de gevanckenisse.

7

Ende siet, de Engel des Heeren quam daer, ende een licht scheen in de wooninge, ende sloegh Petrum aen de zijde, ende weckte hem op, ende sprack: Staet haestelijck op. Ende de ketenen vielen hem van sijne handen.

8

Ende de Engel sprack tot hem: Gordet u, ende treckt uwe schoenen aen. Ende hy dede alsoo. Ende hy sprack tot hem: Werpt uwen mantel om u, ende volgt my nae.

9

Ende hy ginck uyt, ende volgde hem: ende en wiste niet, dat hem sulcx waerachtelijck geschiedde door den En-gel; maer hem dochte, dat hy een gesicht sagh.

10

Ende sy gingen door de eerste ende tweede wacht, ende quamen tot de yseren deure, die ter stadt leydt; die dede haer hen van selfs open: ende traden uyt, ende gingen een strate voort; ende terstont scheydde de Engel van hem.

III.11

ENde doe Petrus tot hem selven quam, sprack hy: Nu weet ick waerachtelijck, dat de Heere sijnen Engel gesonden heeft, ende my verlost uyt de hant Herodis, ende van alle verwachtinge des Ioodschen volcx☙.

12

Ende als hy hem besinde, quam hy voor het huys Marie der moeder Iohannis, die met den toe-name Marcus hiet, daerder vele by malkanderen waren, ende baden.

13

Ende als Petrus aen de deure van de poorte klopte, quam eene dienst-maegt voor om te luysteren, met name Rhode.

14

Ende als sy Petrus stemme bekende, en dede sy de poorte niet open van blijdschap; maer liep binnen, ende verkondigde ’t hen, dat Petrus voor de poorte stont.

15

Maer sy spraken tot haer: Ghy zijt uyt-sinnigh; maer sy bleef daer by, dattet alsoo was. Sy spraken: Het is sijn Engel. ⁺

+ Hi credunt, Angelos esse ministros hominum.

16

Maer Petrus klopte meer aen: ende doe sy op deden, sagen sy hem, ende ontsetteden haer.

17

Maer hy wenckte haer met de hant, ⁺ dat sy swijgen souden; ende vertelde haer, hoe hem de Heere uyt de gevanckenisse geleydt hadde, ende sprack: Verkondigt dit Iacobo ende den Broederen. Ende hy ginck uyt ende trock aen een andere plaetse.

+ Act. 13,16.

18

Maer doe ’t dagh wiert, en wasser geen kleyne bekommernisse onder de krijgs-knechten, hoe ’t doch met Petro toe-gegaen ware.

19

Ende Herodes, doe hy nae hem vraegde, ende niet en vondt, liet hy de wachters rechtelick onder-soeken, ende hiet haer wegh-brengen: ende trock van Iudea af nae Cesarien, ende hielde hem aldaer.

20

Want hy dacht tegen die van Tyrus ende Sidon krijgh te voeren: maer sy quamen een-drachtelijck tot hem, ende over-rededen des Konincx kamerlinck, Blastum, ende baden om vrede; daerom dat hare landen haer geneeren moesten van des Konincx lant.

21

Ende op eenen gesetten dagh dede Herodes het Konincklijcke kleet aen, settede hem op den Richter-stoel, ende dede eene reden tot haer.

22

Ende het volck riep toe: Dat is Godts stemme, ende niet een’s Menschen.

23

Terstont sloegh hem de Engel des Heeren, daerom dat hy de eere Gode niet en gaf; ende wiert op-gegeten van de wormen, ende gaf den geest op.

24

Ende het Woort Godts wies, ⁺ ende vermeerderde hem.

+ Act. 6,7.

[fol. 63v]

25

Barnabas nu ende Saulus quamen weder tot Ierusalem, ende leverden de hant-reyckinge over, ende namen met haer Iohannem, met den toe-name Marcus.